Joost p.o.v.

'Terrence, moet dit?' vroeg ik terwijl hij me nog steeds mee sleurde. 'Je hoorde daar niet... en als je daar NIET hoort moet je daar ook niet zijn,' zei hij. Ik zuchtte en zei:' Alleen wat was dat?' 'Een gekkenhuis...' hij liet mijn hand los en zei:' Neem die boot, die gaat naar Amerika... ik moet terug.' Tranen kwamen naar boven. Het was raar dat met iemand die ik nog maar zo lang kende al zo'n band had. 'Joost, ik moet mensen gaan helpen.' Ik knikte en hij rende terug het bos in... ik sprong op de boot, op weg naar Amerika.

Link p.o.v.

Ik stond tegen het rand van het bos te kijken naar het kamp. Plots voelde ik twee armen om me heen, ik draaide me om en zag Joost staan. Ik stamelde:' Joost, wat doe jij hier?' Huilend pakte hij mijn hand en zei:' De reden doet er niet toe, dat ik er ben doet ertoe.' Ik kuste hem en hij kuste terug. Toen hij los liet zei hij:' Ik heb je zo erg gemist.' 'Ik jou ook,' zei ik.

Harm was erg blij om Joost weer te zien... maar op een of andere reden ben ik bang... 'Is er wat?' Vroeg Joost die de tent in was gegaan. Ik zuchtte en zei:' Ik ben bang...' 'Dat we weer uit elkaar worden gehaald?' Vroeg Joost. Ik knikte. 'Het geeft niks, alleen we zijn nu bij elkaar. Alleen Jeremy nog...' Ik deed een hand voor mijn mond en zei:' Jeremy!' Joost keek me raar aan. Ik stond op en trok hem mee.

Ik keek door een kiertje naar Jeremy. 'Link, wat doen we hier.' Zeurde Joost 'Kijk dan!' Hij keek door het kiertje en schrok. 'W-wat is er gebeurd?' Vroeg Joost. 'Dat kan alleen Harm uitleggen...' zei ik. Alleen Harm zat daarbinnen. Het was deed me pijn om aan te zien. Zo'n jongen... en dan zo gebroken... Ik moest weer denken aan hoe het was toen ik en Joost uit elkaar waren... Het is me gelukt om niet te huilen... maar was dat wel zo goed?

Harm p.o.v.

Huilend zat ik naast het bed. Ik hield Jeremy's koude hand vast. 'Het komt goed...' blijf ik maar herhalen. Ik stond op en keek naar Jeremy. Zijn bleke gezicht maakte hem niet minder knap. Ik kuste hem op zijn mond, terwijl ik nog en bleef daarna nog even kijken, terwijl ik nog steeds zijn hand vast had. Er verscheen een lichte traan die over zijn wangen rolde en hij kneep zachtjes in mijn hand. Blij schreeuwde ik:' Er is hoop!' Ik rende naar buiten en knuffelde Link en Joost. 'Waarom opeens zo blij?' Vroeg Joost. 'Jeremy... Hij huilde, en kneep me zachtjes!' Schreeuwde ik. Link keek me met grote ogen aan en Joost glimlachte. 'Kom mee!' Ik trok ze mee naar Jeremy. Hij had zijn ogen open. 'Jeremy!' Schreeuwde ik en ik knuffelde hem. 'Ik zal je nooit meer los laten.' Zei ik. Jeremy glimlachte en zei zachtjes:' Harm, ik heb je gemist.' 'Ik jou ook, Jeremy... ik jou ook.'

WOEHOE!!!!
Even heel snel in elkaar geflanst.
Hopen dat jullie het leuk vinden.