Link p.o.v.

Na een stop werden we bij elkaar geroepen. De leider schreeuwde:' Iedereen geef acht!' We deden wat hij zei, daarna zei hij:' Link naar voren komen.' Ik slikte en kwam naar voren. 'Heb jij al je taken uitgevoerd?' Ik knikte. 'Weet je dat zeker, Micheal?' Nee, niet die naam! Ik wil niet meer Micheal zijn. Ik rende weg. Weg van mijn geschiedenis. Hij wist mijn echte naam... hij wist dan meer van mij. Ik sprong op wen boot, niet wetend waar het me heen zal brengen. Maar alles is beter dan hier.

(Een week later)

Harm p.o.v.

'Is Jeremy nog steeds niet wakker?' Vroeg ik aan Eleona. Ze schudde haar hoofd. Ik zuchtte. 'Harm!' Een stem achter me schreeuwde mijn naam, ik draaide om en zag Link op me af rennen. Hij sprong in mijn armen en zei:' Eindelijk... ik zie weer en bekende.' Ik aaide zijn rug en vroeg:' Wat doe je hier?' 'Ik ben gevlucht.' Ik liet hem los en keek hem met verbaasde ogen aan. 'Gevlucht..,' stamelde ik. Hij knikte. Ik schudde het uit mijn gedachtes en zei:' Kom mee.' Ik liep naar de ziekenboeg waar Jeremy lag. 'Omg, wat is er gebeurd?' vroeg Link toen hij Jeremy zag. 'Hij veil flauw in mijn armen...' ik voelde de tranen over mijn wangen rollen. 'Ssst, het komt goed,' zei Link troostend. Ik knuffelde hem en zei:' Ik ben blij dat je er bent.' 'Nu alleen Joost nog..,' zei Link.

Joost p.o.v.

Een kleine jongen met bruin haar probeerde me te helpen. 'Wat doe je?' Vroeg ik in paniek. 'Stil! Ze mogen me niet horen!' Zei de jongen zacht. 'Wie ben je?' Vroeg ik. 'Terrence, en nu mond houden.' Ik deed verstandig wat hij zei en binnen een paar minuten was ik los. 'Kom mee!' Zei hij en hij pakte mijn hand en rende weg.

Ja, duurde lang.
Ja, daar heb ik redenen voor.
Ja, doei!