Mijn hoofd is nog steeds zwaar

De tranen prikken in mijn ogen

Het waterige goedje zoekt zijn weg naar buiten

Vertroebelt mijn zicht

Vind de vrijheid over mijn wangen en spat uit een op de grond

Ze lijken niet te kunnen stoppen

Maar dat maakt niet uit

Want voor het eerst voel ik me minder gevangen

Minder gevangen in een wasmachine

Mijn eigen wasmachine