'Hey.'

'Je gaat me echt nooit met rust laten hé?'

Ella klapte het boek dicht en keek me eindelijk aan. Ik kon er niet uit opmaken wat ze nu voelde. Ze zag er emotieloos uit.

'Waarom vraag je dat als je het antwoord al weet?'

Mijn mondhoeken kropen zo snel naar boven als een raket die in de lucht vloog.

'Ha ha,' lachte ze humorloos.

Het volgende moment staarde ze voor zich uit en ademde de frisse buitenlucht in. Ze leek even te genieten van alle rust en dat in mijn bijzijn.  

------------------------------------------------------------------------------------------------

Opgedragen aan eveneens omdat ze me enorm geholpen heeft met mijn plottwist uit te werken :D Bedankt daarvoor!