Ze gaf me een papier. Het was een brief. Hij was van het instituut. Ik vroeg me af hoe ze er aan kwam. Ze zei dat ze iets had geregeld. Ik vroeg wat. Ze zei dat ik maar moest lezen. 

De brief was niet van Ben, hij was van Simone - ik kende haar naam niet. In de brief stond dat ik toch was aangenomen en dat ik veel geluk had gehad. 

Ik wist niet hoe ik moest reageren, maar ik was intens gelukkig. Ik vroeg hoe ze dit had geregeld en zei dat het niet zomaar een instituut was, ze zijn enorm streng daar.

Mijn geluk kon niet meer op.