Okrutna rzeczywistość.
Od mojego wyjścia do domu minął miesiąc.
Są już wyniki badań. Chłoniak zniknął, czy nadal we mnie jest? Czy moje marzenie o wyleczeniu się, spełni się, czy nie?
To wyszło na rozmowie z profesorem...
Na śledzionie został guzek, ale leczenie teoretycznie zakończone.
Żyj normalnie, ale żadnego jedzenia z puszek. Chemia Cię ZABIJE...
To powiedział mi profesor. Cieszę się. Trochę.
Nie jestem zdrowa.
Trudno, kiedyś w końcu będzie dobrze...
Tylko muszę trochę poczekać.
Jeszcze będę zdrowa...
Pójdę do szkoły...
Będę żyć.
I CIESZYĆ SIĘ TYM ŻYCIEM...
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro