Pierwszy cykl nowych chemii jednak nie był aż taki straszny. Skutki uboczne nie bolały aż tak, ale po jednej z chemii musiałam mieć robione płukanki. Cyklofosfamid (ta koszmarna strzykawka!) bardzo szkodził na nerki, więc po jego całkowitym wstrzyknięciu trzeba było spisywać ile mililitrów napojów wypiłam (i dostałam w kroplówkach) i ile wydaliłam, wtedy pielęgniarka przychodziła i liczyła, czy mieszczę się w normie. Jeśli tak - było dobrze, jeśli nie - musiałam dostawać leki. Jedna chemia miała dość dziwne skutki uboczne. Po niej byłam bardzo czerwona na twarzy a na moich paznokciach pojawiały się poziome białe paski (po których miałam później efekt francuskiego manicure'u). Niepotrzebnie się tak stresowałam, bo nie taki COPDAK straszny jak można sobie go wyobrazić...