Ik ben nu al 2 weken bij dit hutje en nu is het zo ongeveer mijn huis.
De afgelopen weken heb ik er veel aandacht aan besteed en heb ik een boomhut gemaakt. Best wel cool. Binnenkort moet ik ook vlees zien te krijgen. Ooit moet ik verder trekken als ik nog terug wil komen. Maar... Wil ik nog terug? Ik heb geen idee. Een deel van me wil hier blijven. Een ander klein deeltje verlangt naar iets bekends.
Morgen ga ik verder piekeren. Nu ga ik slapen.

Ik sta weer in de arena en kijk naar de rode draak. Ik hoor knallen en kijk naar boven. Ik zie grote schaduwen vechten met andere schaduwen. De mannen rennen heen en weer. Nu weet ik wie het zijn. De drakenridders.   Welkom terug jongeling. Wat is dit? Dit is wat de mensen een gevecht noemen. Wie zijn die schaduwen? De drakenridders tegen de wilde draken. Huh? Andere keer jongeling nu iets anders stel een andere vraag ik kan je niet verder helpen met de wilden dat zullen ze voelen. Hoe heet je? Dat is aan jou jongeling. Dus ik mag hem verzinnen? Ja. Uhh. Zo heet ik hopelijk niet. Ik denk na! Hij kijkt me sarcastisch aan. Ik wist niet eens dat dat kon. Ik noem je Blade. Wat betekent dat? Glorie in het Engels zeggen ze Blade als ze mes of ijzer of kling of lemmet bedoelen. Mooi dat klinkt goed. Waarom zie ik je altijd in mijn dromen? Zo houden we contact. Is dat nodig? Ja anders.... Je moet wakker worden er is een bosbrand en hij komt naar je toe als ik je snel terugstuur kan je nog wat pakken. Wat nee ik heb nog zo veel vragen! Bewaar ze voor vanavond en neem geen enkel sieraad mee, ze zijn gevaarlijk!

Zwetend schrik ik wakker. Gelijk denk ik aan de droom. Ik ruik rook. Snel pak ik mijn rugzak en pak ik de belangrijkste spullen in. De sieraden laat ik hier zoals Blade zei. Snel loop ik naar beneden. Ik kijk naar het vuur dat naar mijn wil veel te dichtbij is. Snel ren ik weg van het vuur. Ik heb nu al dagen weinig tot geen vlees gegeten en al mijn woede opgekropt. Ik zet zoveel mogelijk om in energie zodat ik nog sneller kan rennen. En langer.

Ik ren... Ik ren... Ik ren en wat een verrassing... Ik ren. Dit is saai, maar ik heb geen zin om toast te worden of te worden gebarbecued. Ik ren... Ik ren wéér en ik BAM val op de grond door een stomme boomwortel. Snel sta ik op. Niet dat het snel genoeg is. Het vuur heeft me bereikt. Ik ga DOOD!!! Nooit meer zal ik Ara of Rey zien. Ashley zal ik nooit kunnen vragen hoe zo'n verandering is en... Wacht! Ik sta midden in de vlammen. Ik leef en sta midden in het vuur! Ik ben immuun! Jippie! 'Yes Yes Yes ik ben geen grote toast geworden!' roep ik juichend op en neer springend als een hyperactieve stuiterbal.

Daarna loop ik rustig door het vuur.

pov. Ara (surprise!)
Die mannen hebben ons een paar dagen geleden hierheen gebracht en ik ben het nu al verveeld. Dus pak ik voor het eerst in mijn leven uit mezelf een... Boek! Nee hoor, grapje. Maar ik doe het niet vaak. 'Wat ga je lezen?' 'Vermoedelijk Fantast want er staat op beginners spreuken Rey.'
'Moet je uit proberen' zegt Rey lachend. 'Ach het werkt toch niet.' 'Oh ja?' 'Ja.' 'Laat mij maar ik probeer wel wat.' Ze pakt zelf ook een boek en bladert er in. 'Hier een lichtbol. Ziet er niet lastig uit.' Ze wijst een bladzijde aan met twee handen die een kommetje vormen waar een lichtbol in zit.

'Yliana Yitta.' Tussen haar handen vormt zich licht in de vorm van een bol. Het word feller en feller. 'Ik hou hem niet onder controle!' De anderen beginnen te gillen en te schreeuwen. Die gemantelden stormen naar binnen. Zonder na te denken hef ik mijn hand en roep ik: 'Yliana Achlys' en vuur ik een heldere zwarte straal op de bron van licht af. Het licht dooft en het word zwart in de kamer. Ik probeer de duisternis onder controle te houden. Het kost veel kracht. Ik bezwijk bijna. 'Oded' galmt door de ruimte. Het donker verdwijnt en de lampen doen het weer. Uitgeput val ik neer. 'Doe dat nooit meer zonder begeleiding of meer ervaring' spreekt een stem ons toe. Ik ben zo moe dat ik enkel een beweging kan maken die vaag op knikken lijkt. Rey zo te zien ook. 'Ze zijn uitgeput meester zullen we ze wegbrengen?' 'Goed idee. Rabi' zegt de man die ons net streng toesprak. Ik voel dat ik loskom van de grond. Ik kijk naar Rey en zie dat ze ook zweeft. Wat betekent Rabi eigenlijk? Het betekent bries. Hoe weet ik dat? Jij weet het niet ik weet het. Wie ben jij? Ik ben jouw Roho. Mijn wat?! Roho ook wel  genoemd. Dus ik praat hier met mijn ziel. Ben ik de enige die dit raar vind? Geen idee. Waar ben ik eigenlijk? Op de Destiney Academy. De Destiney academie?! Ja Destiney betekent Lot of bestemming dus het betekent de Lot Academie. Valt te accepteren, maar nog steeds hartstikke raar. Haha. Dat was geen grap!

De mannen brengen ons een kamer in en laten ons op twee bedden zweven. 'Roep de Genezers' zegt de strenge stem. 'Ja meester Adalard.' Mooi nu weet ik hoe die strenge stem heet. Alleen heb ik geen idee wat ik ermee moet. 'Ga slapen jongeling. Je moet uitrusten. Heldere duisternis oproepen is zeer lastig, maar hem in bedwang houden kan je einde worden. Je moet goed uitrusten' zegt meester Adalard.
Ik luister naar de woorden die hij zei en besloot om te luisteren. En sloot mijn ogen.
Speciaal stukje omdat ik vandaag op 15 mei jarig ben