Mijn plan was om weg te rennen en te vluchten. Helaas zal ik niet de eerste met dat plan zijn geweest want er staat een ontvangstcomité. Natuurlijk bots ik recht tegen een soldaat op. Die soldaat heeft een te snel reactievermogen naar mijn zin. Hij geeft me niet eens de kans om hier weg te komen! Zéér onsportief. En heel onaardig. 'Zo dus deze wou ontsnappen' zegt een man die ik met twee woorden kan beschrijven: dik en arrogant. 'Luister eens goed meisje, niemand is ooit ontsnapt zonder hulp. En hulp krijg je hier niet' zegt de man die aan het einde buldert van het lachen. Automatisch krimp ik in elkaar.

ik weet niet waarom ik dat doe, maar het is een uitstekende verdediging. Helaas trekt hij wel pestkoppen aan. Misschien snappen jullie niet wat er zo verdedigend aan is, maar het is heel eenvoudig ik doe mezelf zwak voor zodat ze mij niet als een gevaar zien. Nu enkel mijn kans afwachten. 'Ach deze heeft geen lef' zegt hij spottend. 'Geen enkele Aardling heeft tegenwoordig léf.' Ik blijf in mijn rol, maar vanbinnen... kook ik van woede en bedenk ik me hoe hij zou denken als ik een mes (dat ik niet heb) tegen zijn keel zet. Ik besluit net mijn verstand uit te zetten als er een paar meiden door het portaal vallen. Net niet op mij.

' Welkom meisjes, die kant op voor een beter leven' zegt de dikke man. Snel lopen al die domme wichten daarheen. Om niet op te vallen en omdat Rey me vrolijk meetrekt. 'Rey, waar zijn we?' 'Ik heb geen idee.' 'Hup opschieten meisjes straks komen we te laat' roept een man in een wapenuitrusting. Snel stappen alle meisjes in waaronder ik.
Ik schiet er toch niks mee op als ik daar blijf staan. 'Fay, Rey. Hier zijn we' zegt Ara. 'Hey waarom ging je rennen?' Zegt ze. 'Ik vertrouw ze niet. Ik wou weg.' 'Wat raar Fay. We worden hier naar een betere plaats gebracht' merkt Rey op. 'Ze heeft wel gelijk. Ook al heb ik een vreemd gevoel' zegt Audrey. 'Welk gevoel?

'Dat ik thuis ben.' 'Mooi opgemerkt meisje want dat is de waarheid. Jij hoort hier. Ik durf te wedden dat de Outsiders een hele hoop overhebben om je terug te krijgen. Het verbaasd me dat ze de moeite nog nemen om hun 'vondelingen' terug te krijgen. Ze worden toch gelijk weer ingenomen door de Drakenruiters' zegt een bewaker. 'Waar gaan we heen?' vraagt een meisje. 'Een nieuw leven' antwoord een andere bewaker.
Wauw dat klinkt "fantastisch" een nieuw leven. 'We kunnen enkel hopen dat het een goed nieuw leven word' zegt een ander meisje die duidelijk veel realistischer is dan de rest. Ik loop naar haar toe. 'Vertrouw jij hun?' vraag ik. 'Nee maar ik houd me gedeisd we schieten er niks mee op als we herrie gaan schoppen.' 'Goed gezegd. Wat is je naam?' 'Ashley' zegt ze vervolgens trekt ze me omlaag en zegt zachtjes:'zo noem ik me. Ik vertrouw dit niet en mijn naam hoeft niemand te weten.' 'Cool ik ben Fay' zeg ik zo nonchalant mogelijk. 'Kom je bij mij en mijn vrienden zitten. Je ziet er nogal alleen uit.' 'Goed.' Ik neem haar mee naar mijn vrienden. 'Hey meiden dit is Ashley' zeg ik en ik trek haar mee naar twee zitplaatsen. 'Hoi Ashley ik ben Ara. Zij is Rey en..' 'Ik heet Audrey' valt Audrey haar in de reden. 'Leuk dat ik bij jullie mag zitten. In het weeshuis waar ik vandaan kom was ik de enige van mijn leeftijd. Ik ben hier alleen.' 'Nu niet meer' zegt Ara. Gelukkig zijn het zulke spontane meiden, ze zullen Ashley niet snel buitensluiten.
Haha ik zit in Italië en jullie in het koude kikkerlandje! Haha! 😜
De uitleg over de foto is even nodig want het heeft te maken met mijn fantastische vakantie.
In Rome het Colosseum, daaronder het Forum, naast het Colosseum is Circus Maximus en daaronder is een groot gebouw met een grote trap (die je niet ziet). Maar dit is dus een stukje van mijn fantastische vakantie. Oh ja bijna vergeten ik kan niet veel uploaden. Sorry😪.
Doei en een prettige vakantie Floor.