Pov. Vande

Voordat ik Gids' plan uit kan voeren hoor ik kabaal bij de stallen van de feniksen, eenhoorns en pegasi.
'Wat gebeurt daar?' fluister ik zacht.
Ik wil er naar toe sluipen als Gids me tegen houdt. Niet doen.
Waarom niet?
Dit komt goed uit, volg mij.
Natuurlijk, de perfecte afleiding.
Die dieren zullen nooit zomaar de draken volgen. Ze zijn niet gek.
En het is een verschrikkelijk lang en moeilijk karwei om ze weer rustig en veilig in de stallen te krijgen.
Laten we opschieten V.
Ik knik. Ik kom weer in beweging.
'Wat doen jullie?'
Geschrokken draai ik me om en spring bijna twee meter naar achteren.
'Wie ben jij?' vraag ik.
'Ik ben Red. Maar ik sta bekend als Roodkapje. De wolventemmer. En als je wilt slagen in je missie kun je mij maar beter volgen. Oh en gebruik die telepathie maar niet. Als je weet hoe je moet luisteren is het makkelijk te horen. Het maakt zo veel lawaai.'
'Hoe bedoel je?' vraag ik beledigd.
'Tegenwoordig houden ze jullie echt onwetend. Ik weet alles over je opdracht. Volg mij. Dan kan je nog ontsnappen.' 'Nee.' 'Hoe bedoel je?'
'Dan zullen anderen sterven.'
Ze kijkt me aan. 'Hmm... trouw aan je roedel. Dat mag ik wel... goed. Ik help je wel. Als je wordt vrijgelaten kan je het beste naar het rijk Lycaon gaan. Dat is een onbewoond rijk waar enkel dieren leven. Draag deze oorbellen en de wolven zullen je accepteren.'
Ze houdt twee oorbellen voor me.
De een is een zilveren wolf en de ander een maan van zilver. 'Dank je voor het aanbod, maar hoe moet het dan verder met Rey?' 'Rey zal zich wel redden. Er zijn dingen bezig die zich met haar zullen bemoeien.' Ik aarzel, zou ze het begrijpen? Het is nu eigenlijk wel ieder voor zich. 'Goed.'
'Als je snel bent zal het je vast lukken. Nu, opschieten!'
Snel loop ik door. Ik moet Rey op tijd ophalen. Anders is ze een prooi voor de Wilde Draken. En dat hebben we liever niet. Snel sluipen Gids en ik langs de route die Rey heeft genomen, voor zover dat mogelijk is met een draak.

'Vande?' 'Wat?' 'Je was snel klaar.'
'Ik heb geluk gehad.'
Het is beter als ik haar niets vertel over Red. 'Kom, we moeten gaan' zeg ik.
Rey knikt. Terug naar de cel.
Ik haat die cel.
Ik ook.
Die vervloekte angst ook.

Pov. Fayza

Het gebeurt niet voor niets dat ze zelden een van haar eieren weg geeft.
Die zin blijf ik maar horen in mijn hoofd. Wanneer stopt het? Dit is erger dan een of ander rotlied in mijn hoofd hebben! Kalmeer Fayza. Het heeft geen zin om je zo op te winden. Misschien gaf ze ons wel een hint.
Wat voor hint? Nou, precies wat ze zei, er is een reden dat gi zelden een ei weggeeft. Het is niet alsof ze het niet wil. Ze is verplicht om degene die haar om een ei vraagt een ei te geven. Het is een oude vloek van een andere draak. Om te voorkomen dat iedereen een ei bij haar kan halen zonder moeite heeft ze dit bos ook zo gevaarlijk gemaakt.
We moeten dus op onze hoede blijven.
Inderdaad. Het is echt moeilijk om de gedachten van jezelf en van een ander uit elkaar te houden als je echte telepathie gebruikt.