@asymx: czy to sen, czy pewien Michael Clifford skomentował mój post?!

***

Michael5SOS: to musi być sen, w końcu jest 3 w nocy :)

asymx: AAAAAAAAAAAAA

asymx: OCHUJ

Michael5SOS: gdzie ten chuj?

asymx: TTLENUU

Michael5SOS: a potem winny będę, bo dziewczyna się udusiła ...

Michael5SOS: o panie nie pogadasz

asymx: czy... Właśnie najwspanialszy najprzystojniejszy i najzabawniejszy chłopak na ziemi napisał do mnie wiadomość?!

Michael5SOS: no wiesz... Byłbym skromny gdybym napisał, że przesadzasz, ale tak masz świętą racje

Michael5SOS: tylko wiesz mężczyzna a nie chłopak

Michael5SOS: bicki robią swoje

asymx: umarłam, ale mam jedno ale

asymx: dlaczego do mnie napisałeś?

Michael5SOS: mam sprawę

Michael5SOS: chodzi o Luke'a

asymx: co

asymx: nie wiem o czym ty do mnie piszesz

Michael5SOS: wiem, że jesteś Frey, ta sama z którą kilka lat temu przyjaźnił się Luke

asymx: pomyliłeś się

asymx: nie jestem tą Fray o której myślisz

Michael5SOS: wiem, że to ty

Michael5SOS: porozmawiajmy

Michael5SOS: znaczy popiszmy, ale słowo "popiszmy" brzmi tak brzydko

Michael5SOS: a ja zawsze estetyczny byłem

Michael5SOS: Fraya?

Michael5SOS: nie ignoruj mojej zaczepki

Michael5SOS: ej no weź

asymx: za "Fraya" urwę Ci jaja

asymx: jestem Fray!

Michael5SOS: wiedziałem, że odpiszesz :)

***

- ... po tym wszystkim, już mu nie odpisałam - kończąc swój długi monolog, Fray nawet nie spostrzegła, że już od co najmniej godziny, nawijała do tego elektrycznego urządzenia, zwanego - telefonem.

Czekając na reakcje znajomej, przez pewien moment pomyślała, że Sara zwyczajnie się rozłączyła, jednakże kiedy usłyszała cichy pisk, który z czasem przerodził się w krzyk, była pewna, że Sara zwyczajnie oszalała, po tym czego się dowiedziała.

- O MÓJ BOŻE! - krzyk jaki wydała Sara, był tak głośny i mocny, aż Fray o mały włos nie wypadł z rąk telefon.

- No tak.. - westchnęła - Ale Sara nie rozumiem jednego...

- JA PIERDOLE!

- ...skoro Michael wie, że przyjaźniłam się kiedyś z Luke'm, to znaczy, że Luke nadal o mnie pamięta?

Zamiast odpowiedzi, otrzymała jedynie duszący się pisk wielkiego podniecenia Sary. Nie pozostało jej nic, prócz rozłączenia się i pozostawienia dziewczyny w spokoju - w końcu ta druga przeżyła większy szok niż sama Fray.

Jak pomyślała, tak też uczyniła. Bijąc się z natłokiem myśli, stwierdziła, że nie powinna się tym tak zupełnie przejmować. W końcu to nic poważnego, to tylko prawdopodobieństwo tego, iż najzwyklejszy Luke Hemmings, nadal pamięta o swojej kwitnącej stokrotce...

_____________

cześć moje szampańskie damy! 

jak tam, co tam?

ja aktualnie myślę, nad nowymi okładkami na wszystkie książki, ale idk.