Vişne, gömmüştün kendini içine. Güzelliğini öldürmüşlerdi, hatırla. Tanrım, içime gömüldüm, salıncaklarda sallandım, yağmurda ıslandım, çiçek ektim, annemin karnını öptüm; anne, beni geri al dedim. Tanrım, kalbimi bir meyve gibi yetiştirip ağaçların dallarına as. çünkü Tanrım biliyorum, insan içine gömüldükten sonra annesinin karnına geri dönse bile, ölü doğardı.