Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

ELE VERİLEN DUYGULAR

"Bunun imkansız bir şey olduğunu biliyorum ama -' dedi Ali gözlerini yerden çekip bana dönerek.
"Abim az önce seni kıskandı mı ?"

"Ne ?' Diye içgüdüsel olarak bir nida döküldü dudaklarımdan.

"Az önce verdiği tepkiyi görmedin mi ? Nasıl da birşey demeden çekti gitti "

"Bir şey demesi mi gerekiyordu ?'

"Cidden bakışlarından anlamadın mı? Hayır yani saf bir kadına da benzemiyorsun"

Ali'nin söylediklerine karşı sessizce omuz silktim. Bunun düşüncesi bile saçma geliyordu kulağa.

"Biliyor musun dersim olmasa bu konuyu seninle aydınlatırdım." dedi yatağımdan kalkarak. "Abim yanında çalışmam için iyi eğitim almamı istiyor"

"Sen eğitimini tamamlamadın mı ?'

"Pek sayılmaz " demesi ile şaşkın şekilde çattım kaşlarımı. "Ben sana anlatırım bir ara"

"Tamam "

Önümden geçerken hiç beklemediğim bir anda yanağımdan makas alması ile  affaldım. İçgüsüsel olarak bir adım geri çektim kendimi. Bu hayatta en tiksindiğim şeydi bu haraket.

"Korkuttum mu ?"

"Hoşuma gitmiyor" diye boğazımı temizledim.

Küçüklüğümde ki , travmalarımı hatırlatıyordu bana. Eve gelen sarhoş adamların odama girip ... Hayır!

Derin bir nefes alarak sıktım gözlerimi.
Hatırlamak istemiyordum.

"Özür dilerim"

"Birdaha yapma "

Ali anlayışla başını sallayıp kapıya doğru giderken olduğum yerden kıpırdamadım.
Bazen kaba olabiliyordum doğru,ama bu tamamen benden kaynaklanmıyordu.

Bugüne kadar hep kendimi koruma çabasında oldum ben. Mahallede taşlamadığım çocuk, küfür etmediğim yetişkin kalmamıştı.

İnsanlardan korkuyordum. Sırf bana zarar vermesinler diye çekinmeden yapıyordum herşeyi. Sadece kendimi korumak için.

Bir süre daha olduğum yerde bekledikten sonra yatağın üzerine attığım havluyu alarak banyoya doğru gittim.

Hazır Aras bey evdeyken rahat bir duş alsam iyi olacaktı. Aksi takdirde Ahunun uyanması an meselesiydi .

🥀

Aras Bey'le aldıklarımızı açmaya üşendiğim için dolaptan bir şeyler çıkarıp üzerime geçirdim. Saçlarımı salaş topuz yaparak biraz da makyaj yapmıştım. Bu sabah Elif'in dediklerini zerre umursamamıştım.
Benden önce kim giymişse giymiş , burada kötü birşey görmüyordum.
Görgüsüz olmaya gerek yoktu.

Son olarak üstümü süzdükten sonra pahalı parfümlerden birini sıkarak çıktım odadan.

Önce Ahunun odasına gittim. Kapıyı yavaşça açarak onu uyandırmamak istedim,lakin hanımefendi çoktan uyanmışa benziyordu.

Ayaklarını yukarı kaldırıp kendince sesler çıkararak başının üzerinde dönen yıldızları izliyordu.

"Ahu Hanım ?' Dedim yanına gidip onu yavaşça kucağıma alarak.
Beni görünce dudağının kenarı kırıldı anında.

"Akşam kim uyuyacak acaba ?"

Onu kucağımdan indirmeden aldığımız kıyafetlere doğru gittim .
Önce altını temizleyecektim, sonra da onu da bir güzel süsleyip aşağı inecektik.

Poşetlerden çıkardığım kıyafetlere bir süre bakıp en hoşuma gidenini alarak bebeği yavaşca koltuğa bıraktım.

O sesini çıkarmadan tekrar ayağı ile oynamaya başladı,bu süre içinde bende banyodaki suyu ayarlayıp,bezini çıkardım.


Nihayet ikimizde hazırdık.

"Var ya çok güzel olduk" dedim aynadan kendime ve kucağımda olan Ahuya bakarak. Kısa süre içinde ona bu kadar bağlamam sağlıklı birşey olamasada kötü düşünmemeye çalışıyordum.

Ardından ışığı kapatıp kapıyı açtım. Dışarı çıkıp tam kapıyı kapatacakken önümüzde olan odanın,yani Aras Bey'in odasının kapısı açıldı.

İhale benim umrumda değil!

Kulağındaki cihazla biriyle konuşuyordu. Ansızın önüme çıkması sebebi ile kalbim tekledi bir anlık.
Garip bir sancı dolaştı bedenimde .

Aynı şekilde kapıyı kapatıp başını kaldırdığı an farketti bizi.
Aynı benim gibi dona kaldı birkaç saniye.
Gözleri ile baştan sona kadar nasıl süzdüğüne an be an şahit oldum .
O nasıl bakmaktı öyle?

Buradayım!

Adama hitaben söylesede gözleri hala üzerimdeydi.

"Biz aşağı iniyoruz " dedim heyecandan tuttuğum nefesimi sessizce dışarı vererek.

"Bende iniyorum " diye nihayet gözlerini çekip eliyle önden gitmemizi işaret etti.

Onu arkamda bırakıp Ahuyla beraber büyük altın renkli salona indik.
AVM' de fazlasıyla yediğimiz için açlık hissetmiyordum.
Lakin Aras Bey'i masada yalnız bırakacak kadar da kaba değildim.

"Selam Aras bey "

Elif'in sesini duymamızla ikimizde aynı yöne döndük.
Bu sabah aldığım kıyafetler içinde gülümseyerek bize,daha doğrusu Aras Bey'e bakıyordu.

"Selam Elif "

Nedensizce rahatız olmuş şekilde önümdeki adama döndüm.
Elif'e bakmıyordu bile.
Kulağındaki cihazı çıkarmakla meşguldü.

"Yemekler hazır masayı kurayım mı ?'

"Masayı bahçeye kur ,havuz başına "

Duyduğum cümleyle sıcak bir gülümseme yayıldı yüzüme.

"Peki Aras bey "

Son sözünü söyleyip yanımızdan uzaklaşmadan önce bana çeviridi bu sefer gözlerini.

"Zahmet değilse bana yardım eder misin Firuze? "

"Ne konuda ?"

" Masayı hazırlamak konusunda "

"Üzgünüm " dedim kucağımda olan bebeğe biraz daha sarılarak. "Ahu ile ilgileniyorum "

Aldığı cevapla değişti hemen bakışları. Ama daha fazla birşey demedi.

"Peki"

Elif topuklularına basarak mutfağa gittiğinde bahçeye çıkmıştık bizde. Aras Bey bu akşam fazlasıyla nazik davranıyordu bana. Gerçi pek kaba bir adam sayılmazdı ama sandalyemi falan çekmesini garipsemiştim.

Ahuyu masanın yanında olan arabasına bırakıp bende yanına oturdum. Aras Bey başta,ben onun yanında, Ahu da benim yanımdaydı.

Yaz artık başlıyordu o yüzden hava gayet hoş ve sessizdi. Havuzun mavisi etrafa güzel bir aura verirken , küçük ışıklar başka bir alemdi.

Bahçe aydınlıktı , korumalar arka taraftaydı.

"Her akşam burada yesek olur mu ?" Dedim Aras Bey'e dönerek. Gözünü bile kırpmadan beni izliyordu.

"Olur " diye cevapladığında iç çekişi doldu kulaklarıma.

"Herşey o kadar güzel ki , insan hiç ayrılmak istemiyor buradan"

"Niye ?"

"Ne niye?"

"Buradan neden ayrılasın ki ?"

Sorduğu soruyla hayır anlamında salladım başımı.

"O anlamda değil. Havuz başından ayrılmak istemiyorum "

"Yüzme biliyor musun ?"

"Bilmiyorum" dedim önüme dönerek.

Bu sırada Elif elinde tabakalar dışarı çıkmıştı.

"Yemek nerdeyse hazır"

"Tamam "

Oturduğum yerden öylece onu izliyordum. Aras Bey'e attığı yan bakışları kaçmıyordu dikkatimden.

"Yemekleri alıp geliyorum"

Tekrar içeri gittiğinde yanımdaki bedene döndüm.

"Elif ne kadar süredir sizinle çalışıyor?'

Geldiğimde hiç kötü bir huyunu sezmemiştim. Son bir kaç gündür garip davranıyor , insanın sinirini bozuyordu.
Ne kadar istemesemde gıcık kapmaya başlamıştım artık.

Aras Bey'i kıskanıyorum demiyor da .

İç sesimle tam kavga edecekken sesi doldu kulaklarıma.

"Bir sene vardır "

"Yalnız mı çalışıyor ?'

Evet " dediğinde dudağımı ısırdım. Fakat yinede soracaktım.

"İyide zor olmuyor mu onun içinde. Koskocaman ev , mutfak, yemekler. Nasıl yetişiyor "

"Nasıl yetişiyor bilmiyorum. Ama hakkını fazlasıyla alıyor "

Aldığım cevapla sustum . Ve ben susar susmaz onun yersiz sorusu başladı.

"Bugün Ali odanda ne yapıyordu ?"

Hiç beklemediğim soruydu ,ama bekletmedim onu.

"Banyo mu kontrol ediyordu ?"

"Beni beklersin diye düşünmüştüm"

"Aslında sizi bekliyordum" dedim anında bana dönen gözlerine dikkatli bakarak."Ama o geldi "

Birkaç saniye donukup tam ağzını açacakken Elif tekrar geldi. Bu sefer elinde yemekler vardı.

"Anladım " dedi sadece.
Ardından önüne döndü.

Pek bir tepki beklemiyordum. O yüzden bende fazla kurcalamadan yemeğime dönmüştüm.

Akşam yemeğimiz sessiz bir o kadar da huzurlu geçti. İlk defa bu kadar güzel bir yerde yemek yemiştim.
Salonu saymıyorum. Elif akşam yemeğinde bize katılmak için çok göze batmayaa çalıştı. Ama Aras Beyden bir teklif almayınca pes etti en sonunda .

"İyi akşamlar cemaati Müslümin "

Ali'nin sesini duyduğumuz an salonun bahçeye çıkan cam kapısına döndük.
Yine güller açıyordu yüzünde. Kendisini sevdiren, olduğu her ortamı neşelendiren bir çocuktu. Abisinin aksine .Hiç Arasa benzemiyordu .

Huy ,tarz ve görüş olarak tamamen farklı kişilerdi.

"Neredeydin ?"

Aras sorsunu sorduğunda Ahuyu kucağına alıp benim önümdeki masaya oturmuştu.

"Dersteydim abi"

"Bu saate kadar ders mi olur?"

"Dersten sonra da dışarı çıktım"

"O kadınla mı buluştun ?"

Bir anlık gelen soruyla nasıl affaldığını farkettim. Yediği lokmayı zorlukla yuttu.

"Ali !"

"Hayır abi " diye cevap verdi derin bir nefes alarak.

"Bana yalan söyleme "

"Yalan söylemiyorum"

Konunun ne olduğunu pek anlamamıştım. Arasın saniyeler içinde bu kadar sinirlenmesine bakılırsa önemli bir meselydi.
O yüzden merak etmiştim.

"Ben öğrenirim biliyorsun dimi ? O zaman seni kendi ellerimle o adama veririm. Ve seni ona verirsem -'

"Tamam abi " diye kesti lafını gözlerini yerden çekmeden. "Ben o defteri kapattım"

Bölüm sonu....

Sizce Ali'nin meselesi ne ?

İyi günler diğer bölümde gömüşürüz🥀

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro