1 Gün Sonra;
Rahul;
2 gündür herkese görev vermekle uğraşıyorum. En sevdiğim telaşe tarzı bu. Sonucunda Rohini'nin seviceneğini biliyorum. Yarın Rohini'nin doğum günü ve bu akşam plan gereği Aesma annemlerde kalması gerek ama bunu nasıl sağlayacağım bilmiyorum?
Şansımı denemeliyim.
Rohini mutfakta bir şeylerle uğraşıyor. Yanına gidip arkasından sarıldım.

"Are ne yapıyorsun?"
"Karıma sarılıyorum."
"Rahuuul."
"Ne oldu? Yalan mı?"
"Hayır sadece seninle ilk tanıştığım zamanları hatırladım. Aklına gelir miydi seninle önce arkadaş olacağımız sonra senin asıl planını öğreneceğim senden nefret edeceğim"
"Are yâr birazda güzel şeyler söyle."
"Beklersen geliyor."
"Tamam o zaman devam et."
"Senden nefret edeceģim sonra sana aşık olduğumu farkedeceğim sonra buraya geleceğimiz sonra evleneceğimiz burda evimizin olacağı çocuğumuzun"
"Çocuk'lar'"
"Peki çocuklarımızın olacağı. Beni ilk gördüģünde bunların olacaģını tahmin edebilir miydin?"
"Evlenmeyi bırak sana aşık olacağımı hatta birine aşık olacağımı bile düşünmüyordum Rohini ama şimdi sen benim karımsın en sevdiğim kişisin."
"Sen niye gelmiştin buraya?"
"Rohi şunu yapmayı kesmiyiceksin dimi?"
"Neyi?"
"Romantik anlarımızı bozmayı."
"Sorry yâr söz bi dahakine bozmayıcam."
"Emin misin?"
"Hayır. Evet niye geldin?"
"Sana bir şey sorucaktım."
"Dinliyorum."
"Hani bu akşam maç var ya?"
"Hindistan-Pakistan."
"Evet."
"Ee ne olmuş."
"Biz Sid, Ajay, Raj onu burda izleyelim diyoruz."
"Olur izleyin?"
"Ama sen burda kalma. Yani demek istediğim şimdi bunlar çok ses çıkarır biliyorsun. Sen rahatsız olma diye annemlerde kal"
"Senin ateşin falan mı var?"
"Ne? Neden?"
"Sen bu kadar düşünceli bi insan değildin yâr."
"Rohiii."
"Tamam tamam. Rahuul?"
"Efendim."
"Sameer'i ben alırım ama."
"Erkekler burda dememişydik?"
"Ama o bebek."
"O bebeğin bir babası var ve o kişi ben oluyorum hayatım."
"Maç anında dikkat et ona ama."
"Sen hiiiç merak etme."
"Tamam o zaman. Maça yarım saat kaldı ben anneme geçiyim."
"Üzülmüş mü benim karım."
"Are yâr senden ayrılmak ne kadar zor biliyor musun?"
"Hayır ama eminim zordur benim gibi yakışıklı karizmatik sempatik"
"Egosit"
"Biraz ego iyidir neyse işte öyle birinden ayrılmak ne kadar zordur anlayabiliyorum."
"Paagal (deli)"
Rohini önce Sameer'i sonra beni öpüp çıktı.

"Sameer oğlum iş başına." Dedim. Diğerlerinede haber verdim. 15 dakika içinde tüm erkekler bizim eve geldi. Bu akşam yapabileceğimiz tek şey maçı izlemek. Rohini'de kendi gurubuyla süs havuzunun başında oturuyordur. Maç molasında evin camından havuzu gözüktüğü için oradan dışarı baktım.
Rohini oturmuş kızlarla muhabbet ediyor. Ondan bir gece bile ayrı kalmak bana çok zor geliyor.
Telefonumu alıp aradım.
"Alo Rahul."
"Burada seni özleyen bir kocan var."
"Hm. Kocam ne yapıyormuş acaba?"
"Camdan seni izliyor."
"Are maç?"
"Seni izlemek varken maçı izlemek o kadarda önemli değil."
"Yada devre arasında."
"Oda olabilir tabi."
"Çok çakalsın Rahul. Sameer uyudu mu?"
"Yemeğini yedirip yatırdım."
"Sorumluklu baba... Rahul ben şimdi eve giricem seni sonra ararım."
"Rohini."
"Hı?"
"Seni seviyorum."
"Biliyorum."
"Are!"
"Baybay."
Tam telefonu kapatırken Rohini "Rahul." Dedi.
"Hı?"
"Seni çoookkk çoookk çoookkk seviyorum."
"Biliyorum."
"İyi geceler."
"Sanada."

Telefonu kapadım. Hoş geldin Rohini'siz akşam....

Rohini;
Rahul'le konuştuktan sonra eve girdim. Saat 01.00'e geliyordu. Kendimi daha fazla yormamak için odama yatmaya geçtim.
Tabiki uyuyamıyorum. Rahul yanımda yokken bunu nasıl yapabilirim. Yarım saatten fazla sağa sola dönüp durdum ama nafile. Nasıl alışmışım meğer..

"Şu maçın doğum günümden bir gün önce olmasına ne gerek vardı. Nasıl uyuyucam ben şimdi hadi uyudum diyelim nasıl uyanıcam sağımdan mı solumdan mı? Rahul'de diğerleriyle izliyicek günü buldu tamam sesten rahatsız olmıyım diye beni düşündü ama nasıl uyuyacaģımı düşünmedi. Of Rahul. Sameer'ide vermedi zaten banaki oģluma sarılıp uyuyayım."

Rahul;
Maç bittikten sonra herkes evine gitti. Sameer'i yanıma alıp yattım ama uyumak mümkün değil. Sameer'e sıkıca sarılıp uyumaya çalıştım. Başarılı olmuşum anlaşılan sabah kalktığımda saat 8.00'di. Hemen kalktım. Sameer'e bakmak için annemle babam gelicekti. Are yâr annem 5 kere aramış. Kesin kapıdadır, istasyondanda almadım onları. Gidip kapıyı açtım.
"Anne hoş geldiniz."
"Geldik ama seni bulmak pekde kolay olmadı."
"Uyuyordum anne özür dilerim."
"Manyak çocuk hadi hadi sen işine bak Sameer nerde?"
"Yukarda odada."
"Bavullarımızı almayı düşünüyor musun?"
"Ha?... evet anne siz geçin kafam yerinde değil şu an."
"Onu anladık zaten uyandığında seninle konuşmak zor."
Güldüm. Annemlerin bavullarını odalarına koyup çıktım.

"Are Rahul erken kalkmışsın."
"Büyük gün bugün Amar amca."
"Kolay gelsin."
"Hayırlı işler."

Mahalledeki sabah sohbetlerini özlemişim.

"Es-Salamun Alaykum Zafaar Chacha (amca)"
"Vealaykumassalam Rahul oğlum nasılsın."
"Iyiyim sen nasılsın."
"İyiyim sen kalkmazdın böyle erkenden hayırdır."
"Mahallede kutlama var bugün chacha erken kalkmak lazım."
"Kolay gelsin oğlum."

Mahallede diğerleriylede selamlaşıp konuşurken saat 8.30 olmuş bile. Aesma annemlere gelince Rohini'nin odasının camına gittim.
Camı açık uyumaktan asla vazgeçmiyicek. Perdeyi açıp camın önüne oturdum.
Sanırım uyanmaya çalışıyor. Ve şimdi kesinlikle uyanıyor çünkü burnunu kaşıyor. Gözlerini araladı.
"Rahul?"
"Rohini Hanım."
"Rohini hanım? Sen neden erken kalktın."
"Seni uyurken izlemek için."
"Eve nasıl girdin herkes uyuyordur."
"Eve tam olarak girmiş sayılmam."
"Camdan?"
"Evet."
"Anahtarın vardı senin?"
"Rohini hiç bir şey anlamadın mı?"
"Ne anlamam gerekiyordu?"
"Rohiiii?"
"Rahul?"
"Akşam uyuyabildin mi?"
"Hayır sen?"
"Hayır."
"E uyuyalım o zaman."
"Hm bilemedim yani sen buraya sıģabilir misin kilo aldın gibi bu sıralar."
"Öyle mi Rohini hanım."
"Öyle Rah-ul- bey?"
"Ne oldu?"
"Hiç"

Rohini sanırım yavaş yavaş anlamaya başladı. Camda oturduğum yerden kalktım ve Rohini'nin yanına oturup ona sıkıca sarıldım.
"Şimdi sığabiliriz bence."
"Hm olabilir ama biz nişanlıyken böyle şeyler yapmazdık."
"Demekki anladın."
"Sen ne diyordun bana: bu kadar zeki olma?"
"Yalan söylüyorsun ben öyle bir şey demem yalan söyleyen bi insan değilim ben."
"Rahul!."
"Çok uykum var."
"Belli, gözlere bak. Biraz uyu- Sameer?"
"Annemler geldi."

Rohini yataktan fırladı.
"Are neden daha önce söylemedin hadi yanlarına gidelim."
Kolundan tutup çektim.
"Rohini sakin. Hiç bir yere gitmek yok. Uyu biraz yorgun gözüküyorsun."
"Nasıl hayır diyebilirim....Uykuya."
"Rohi çok kötüsün."
"Seni seviyorum."
"Şimdi oldu."
"Rahul."
"Efendim."
"İçimde tuhaf bi his var Rahul."
"Neden?"
"Bilmiyorum ama korkuyorum."
"Uykusuz olduğun içindir uyu biraz. Hem ne olabilir ki. Rohini bak her şey çok güzel kardeşin yanında yakında belki yeni bi nişan telaşı olucak 7 ay sonra bebeģimiz doğucak."
"6"
"Tamam 6 olsun her şey yolunda hiç bir şey olmıyıcak."
"Sana güveniyorum hadi uyuyalım biraz."

Rohini başını göğsüme koyup uyudu. Ama bu seferde ben uyuyamadım. Ah Rohini neden dedin ki öyle. İnşaallah kötü bir şey olmaz...
___________
Bazende eskileri hatırlamak gerek değil mi canlar 😉 R&R bölümü yazasım vardı bende hem olay akışı hemde istediğim için yazdım olayları bağlarken onlara çok ihtiyacım oluyor 😊🤗