Sidhart;
Jameela'yı bırakıp dondurma alıp eve döndüm.

"Are Sid yüzünde güller açıyor."
"Ne?"
"Gülüyorsun ya onu diyorum."
"Dondurmanı aldım."
"Gülme sebebin bu olamaz heralde."
"Ben yatıyorum abla iyi geceler."
"Hıhı sanada."
"Abla?"
"Bir şey demedim."
Gözlerimi devirip yatmaya çıktım.

Kafamı yastığa koyup gözlerimi kapattım ama ne yazıkki uyuyamıyorum. Jameela nasıl olduda benim aldığımı anladı. Yatağa kalkıp oturdum.
Sameer'in yatağına baktım nasılda güzel uyuyor.

"Sameer belkide tek sen dinlersin beni bir şey demeden. Zaten ne diyebilirsinki uyuyorsun değil mi? Are ne diyorum ben. Sameer ne oluyor bana? Jameela'yı görünce kendimi hiç olmadıģım kadar iyi hissediyorum. Ona sataşmadan duramıyorum, onu sinirlendirmek hoşuma gidiyor. Sinirlenince yüzünün aldıģı o tuhaf beni her zaman güldürüyor. Bilmiyorum yâr bana ne oldu.."

Rohini;
Hava ne sıcak ne bunaltıcı ama ben uyuyamıyorum. Yatakta bir sağa bir sola dönüp durdum.

"Rohini iyi misin?"
"Rahul uyuyamıyorum."
"Neden?"
"Bilmiyorum. Ben biraz hava alıyım belki Nandi yada Sid uyumamıştır onlarla otururum."
"Peki hayatım nasıl istersen."
"İyi geceler."
Rahul'ü öpüp kalktım. Sameer'le Sidhart'a bakmak için Sameer'in odasına gittim. Sam uyumuş Sidhart'ta oğlumun sessiğinden yararlanıp onunla dertleşiyor herhalde. Sessizce onu izlemeye başladım.
"...Sameer ne oluyor bana? Jameela'yı görünce kendimi hiç olmadıģım kadar iyi hissediyorum. Ona sataşmadan duramıyorum, onu sinirlendirmek hoşuma gidiyor. Sinirlenince yüzünün aldıģı o tuhaf beni her zaman güldürüyor. Bilmiyorum yâr bana ne oldu.."

"Pyaar (aşk)"
"Hâ?"
"Ne olduğunu söylüyorum."
"Abla sen uyumadın mı?"
"Uyuyamadım."
"Bende."

"Are abla kardeş burda oturmuşsunuz küçük kardeşinizi almamışsınız."
"Gel buraya cadı."
"Bu arada abi ablam haklı."

"Saçmalamayın."
"Biz saçmalamıyoruz Sidhart asıl saçmalayan sensin duygularını kendinden bile gizliyorsun."
"Abla yok öyle bir şey."
Sidhart yerinden kalkıyorduki bir kolundan ben diğer kolundan Nandi çekip geri oturttuk.

"Öyle bir şey yoksa neden bunu yüzümüze bakmadan söylüyorsun. Sid kabul et artık."
"Abla ben bilmiyorum.. Yani... tamam belki ama belkide.... belkide yaptıkları için minnet duyuyorumdur."
"Minnet? İnan bu hikayeyi bilirim. Rahul'e bana tekrar insanlara güvenmeyi öğrettiği için tekrar mutlu olmayı gösterdiği için minnet duyduğumy sanmıştım ve şimdiye bak 6 yıldır evliyiz. Sidhart ben sevgimi,aşkımı çok sonra farkettim sende bunu yapma. Ben şanslıydım Rahul'ün etrafında kız yoktu."
"Ama ben o kadar şanslı değilim Prat- yani-."
"Sidhart kalbindekine sahip çık ve bunu ona söyle. Hem oda senin için aynı şeyleri hissediyor bunu anlamayan yok bir kişi var o da sen."
"Abla boşverelim bu konuyu."
"Tamam diyelim ki boşverdik. Sen böyle bir şey yok demeye devam ettin Jameela'yada hiç bir şey söylemedin. Kalbini hem kendine karşı hemde bize karşı kapalı tuttun. Sonra bir gün Pratap gitti Jameela'ya aşkını itiraf etti ne yapıcaksın o zaman. Hiç mi umrunda olmıyıcak. Hiç pişman olmıyıcak mısın söylemedim diye."
"Abla...ben....bilmiyorum....kafam çok karışık."
"O zaman kalbinin sesini dinle. Neyse ben yatıyorum iyi geceler."

Sidhart'ı ve Nandi'yi öpüp odama geçtim. Umarım Sidhart söylediklerimi düşünür.

"Rahul uyudun mu?"
Rahul yüzünü bana döndü.
"Sen yanımda yokken nasıl uyuyabilirim."
"Rahul."
"Rohini."
Rahul'ün göğsüne başımı koyup
"Seni seviyorum." Dedim
"Biliyorum."
Are hakettin bunu koluna vurup arkamı döndüm
"Rohini."
"Konuşmuyorum seninle."
"Sana ilk evlenme teklifi ettiģim günü hatırlıyor musun?"
"Hayır."
"Emin misin?"
"Evet."
"Hangisine evet?"
"Rahuuul."
"Buyrun ben dünyanın en şanslı kocası."
Gülerek yüzümü Rahul'e çevirdim.
"Nasıl unutabilirim o.......berbat günü."
"Are öyle ha."
"Biliyorum demeden önce düşünücektin."
"Hayatımın en güzel şeyini yapmışım o gün. Belkide o güne kadar yaptığım en doğru şey sana aşık olmaktı."
"Gizliden kendini affettirmeye çalışıyorsun dimi."
"Evet nasıl anladın?"
"Alıştım artık yemiyorum bu oyunları amaaaa seviyorum diyebilirim."
"Rohini."
"Seni çok seviyorum."
Kafamı tekrar Rahul'ün göğsüne koydum.
"Biliyorum."
"Sidhart'ın Jameela'ya bir şey dememesine mi üzülüyorsun."
"Kalbindekileri kendinden bile saklamasına üzülüyorum."
"Emin ol biz ona bir şey demeden o söyliyicek o gün çok yakın buna eminim."
"Umarım öyledir."
"Ben eminim hem baksana Sidhart'ın 3 ay önceki haliyle şimdiki haline adam gülmüyordu konuşmuyordu şimdi ise konuşmadan şaka yapmadan durmuyor. İlk başta inanamıyodum sizin kardeşiniz olduğuna ama şimdi kesinlikle sizin kardeşiniz diyorum yavaş yavaş sizin özelliklerinizi alıyor yakında sevgi fışkıyesi olur."
"Sevgi fışkeyesi ha öyle mi Rahul bey unutmaki bu sevgi fışkıyesi seni istasyonda durdurup sevdiğini söylemeseydi sen evine ve yalnızlığına geri dönücektin belkide şu an evli olmayıp 2 tanede çocuğu olmıyıcaktı."
"Yok canım evlenirdim herhalde."
"Rahul!"
"Kiminle diye sorar insan."
"Birde tanıtıcak mıydın? Rahul gerçekten sinirimi bozuyorsun."
"Benim gönlüme sen yazılmışken nasıl başkasıyla evlenebilirdim ki ben zaten gelip sana söylerdim."
"Emin misin?"
"Hayır."
"Rahul sana bir şey sorucam."
"Buyrun dinliyorum."
"Ya ben seni hiç affetmeseydim ne yapardın."
"Senin yakınında olmak için çabalardım."
"Desene senden hiç kurtuluş yokmuş."
"Kurtulmak istiyorsun galiba."
"Asla. Neyse hadi iyi geceler."
"Rohini bunu yapmayı nasıl başarıyorsun."
"Neyi?"
"Tam karım bana güzel bir şey diyicek diyorum ve sen iyi geceler diyorsun."
"Rahul uykum geldi yâr."
"İyi geceler Rohini hanım."
"İyi geceler hayatımın anlamı."

Rahul bıyık altından güldü.
"Gamzelerini çok sevdiğimi söylemiş miydim."
"Benim tekniğimi bana uygulamak he."
"Are senden öğrendim bunu."
"Çatlağin tekisin biliyorsun değil mi."
"Bu çatlağı sevmeyi sen tercih ettin."
"Sevmek ne kelime aşığım."
"Gerçekten çok uykum var."
"Bana odun diyene bak."
"Rahul!"

Sidhart;
Ablamla Nandi gittikten sonra tek yapmak istediğim şey uyumak olsada yapamadım. Ablamın dedikleri kafamı kurcalayıp durdu.
'Kafan karışıksa kalbini dinle' sanırım en çokta bu...

Ne yapacağımı bilmiyorum daha ne hissettiģimi bile bilmiyorum ki.. Bir işaret istiyorum sadece bir işaret.

Jameela;
Sidhart beni eve bıraktıktan sonra direk odama çıkıp yattım. Yattım ama ne fayda uyuyamıyorum bile. İçimde tarifsiz bir mutluluk var. Sanırım artık duygularımdan eminim. Ve bunu kabul edebilecek kadar cesaretliyim... Hiç olmadığım kadar mutluyum..
Bu ne bir oyun ne bir yalan ne de bir minnet bu gerçek sevgi...