Jameela;
Annemin yanına inip oturdum.

"Söyle bakalım Jameela-ji neden geldin buraya?"
"Anne dedim ya sizi özledim."
"Jameela ben seni tanımıyor muyum kızım. O kadar işin varken sen buraya geldin."
"Are yâr beni neden sıkıştırıyorsun ki ablam zaten her şeyi anlattı sana."
"Peki peki. Söyle bakalım ne kadar süremiz var."
"1 hafta."
"Ne! Kızım sen gelmeden önce söylemiyorsun 1 hafta çok az daha babana söyliyicez ona kabul ettiricez o kadar hazırlık yapılıcak. Yer! Onların kalıcakları yerleri ayarlamamız lazım. Hediyeler! Ne ara hediye alıcaz. Are Jameela."
"Anne? Biz daha 1 haftadır....şey... öyle."
"Hm.. neymiş? Anlayamadım."
"Anne!!?"
"Peki peki bunada peki. Bakıcaz bi çaresine."
"Babama kabul ettirmek o kadar zor mu?"
"Are Jammi babanı tanımıyormuş gibi konuşuyorsun kızım konu senin mutluluğunsa nasıl kabul etmeyebilir. Ben akşam onunla konuşurum. Sizde ablanla alışverişe çıkın hemen yarın."
"Areeeee yâr seviyorum seni."
"Hadi hadi çok işimiz var."

-1 HAFTA SONRA-
Sidhart;
"Ablaaa! Bavulumu ne yaptın!"
"Are kapının yanına koyduk ya yâr ne yapabilirim."
"Abla yok burda!"
"Ben sana demedim mi akşamdan arabaya koy diye."
"Abla dün ne kadar işim olduğunu biliyorsun!"
"Ha evet evet tüm gün Jameela'yla konuştun."
"O da bir iş?"
"Are yâr sevimli olmaya çalışma beceremiyorsun."
"Bavulum!!??"

(Rahul)" Are bu ses ne ben onu arabaya koydum."
"Ah enişte aaahhh!"
"Ne oldu yâr?"
"Yok bir şey."
"Are şuna bakın yâr bu kadar gerilme."

Gözlerimi devirip odama geri döndüm.
"Helooo Damat-ji bu havanın söneceģini unutma oraya gidince."

1 hafta geçti. Evet birde bana sorun nasıl geçtiğini. Ablam ve Nandi'nin alay edişleri enistemin damat-ji diye takılıp durmasıyla nasıl geçebilir. Birazdan yola çıkıcaz umarım bunu başarabiliriz.

"Evet hazırsak çıkalım."
(Ro)"Sidhart say bakalım kaç kişiyiz."
"1-2-3-4-5? Areee annemler!!"

Ablam gülmeye başladı.
"Hey ne olduneden gülüyorsun!"
"Aynı Jameela gibiydin.."
"Abla kes şunu."
"Hmmm hayır bunu yapamam. Çiftler birbirine benzermiş ama bu kadarıda."
"Abla gülme artık yer."
"Peki peki sustum. Areee annemler ha pppp---hahahahah"
"Ablaaa!!"
"Sustum."
"Annemler nerde?"

Kapı çaldı.
"İşte burdalar."
"Are anne nerde kaldınız."

"Geldik işte oğlum."
"Abla Mandeera annemler?"

(Ro) "Onlarla istasyonda buluşucaz."
"Tamam hadi çıkalım."

Jameela;
1 Hafta geçti ve birde bana sorun nasıl geçtiğini.. Yorgunluktan bayılabilirim. Annemle konuştuğumuz gün annemde akşam babamla konuştu ve tam olarak koşuşturma başladı. Ertesi gün ablam ve Sohil'le alışverişe çıktım ağrısı hâlâ ayaklarımda. Neyseki her şey tamam. Annem herkesin kalacağı odaları bile ayalardı. Benim odamı Sidhart'a verdi. Are Rabba bu neden? Bu mevsimde en serin oda benimkisiymiş damat beyi rahat ettirmek lazımmış. Benim odamın üstünde bomboş bir oda var onu niye hazırlamadık ki aynı serinlik ordada oluyor gerçi orayıda Aesma teyzeler için hazırladık. Sohil'in odasında Nandi'yle ben kalıcam onunla kalmak gerçekten eğlenceli oluyor. Her neyse oda düzenlerini daha sonra konuşuruz artık kalkmalıyım yoksa annemler beni kesebilir.

"Jameela! Kalk artık yâr."

Şekil A'da görüldüģü gibi.
"Are yâr şuna bak hâlâ yatıyor. Hadi yâr."
"Kalktım abla."
"Ben niye göremiyorum. Kızım bugün geliyorlar farkındasın dimi?  Hadi kalk."
"Soso nerde?"
"Ne yapıcaksın Sohil'i."
"İşim var onunla."
"Are Jameela yakınds evleniyorsun yâr ama hâlâ şeytanlık peşindesin."
"Abla şeytanlık yapacağımı söyledim mi?"
"Ne zaman söyledin."
"Hm... hiçbir zaman."
"Hadi çabuk hazırlan kahvaltıya gel."
"Tamam geliyorum."

Ablam odadan çıktıktan sonra hazırlanıp kahvaltıya indim..
"Ne oldu  neden bana öyle bakıyorsunuz."
"Meree betee saat kaç?"
"10 baba?"
"?"
"Hiiiihhhhh 10!! 1 saat sonra tren burda olur. Are haaayyyyy."

Hemen sofraya oturup yemeye başladım.

"Are kızım yavaş ol."
"Olamam istasyona gitmemiz lazım."
"Are orda dur ufaklık sen gitmiyiceksin istasyona abin, Sohil ve ben gidicem sen annen ve ablanla evde bekliyiceksin."
"Ne! Baba!? Ama neden?"
"Are kızım evlenmek istediğini bu kadar belli etme bizden bu kadar çabuk mu kurtukmak istiyorsun?"
"Ben?.... Hayır tabiki baba... ben sadece...."
"Are tamam tamam sıkma kendini. Ama tabiki bu evde beklemeni değiştirmiyicek orayı kalabalık etmenin anlamı yok hem zaten istasyonları burssı arası 15 dakika merak etme kaçırmayız Sidhart'ı."
"Babaaaa."

Benimle alay etmeye bayılıyorlar.

"Hadi yemeğini ye bizde gidelim yavaş yavaş."

Sidhart; 
Evden çıkıp istasyona gittik. Mandeera annemlem gelmiş bizi bekliyorlardı. Tren daha gelmemiş ne zaman gelicek acaba?
Saatime bakıp durmaya başladım.

"Are Sid neden saatine bakıp duruyorsun kardeşim?"
"Tren ne zaman gelicek abla?"
"Areeee benim küçük kardeşime bakın nasılsa sabırsızlanıyor Jameela'sına kavuşmak için."
"Abla!"
"Küçük çocukmuşum gibi beni azarlıyorsun."
"Tren!"
"Geliyor yâr bekle azıcık."
"Saatlerdir bekliyoruz zaten."
"Kardeşim sadece 15 dakika oldu."
"Hayatımın 15 dakikası saçma bi treni beklemekle ziyan oldu."
"Oo pardon bay çok önemli vakitli siz o 15 dakikanızı neden ziyan ettiğinizi hatırlayabilir miyiz?"
"Abla!"
"Biliyorum yâr gerginsin Jameela'yı özledin heyecanlısın ama kendini bu kadar sıkma seni güldürmek için birazdan senden dayak yiyebilirim."

İstemsizce gülüsedim.
"Heh şöyle."

Sonunda tren geldi.
"Sidhart-ji düğün araban oo pardon düğün trenin geldi."
"Enişte sende mi?"
"Are ben kimim?"
"Rohini Khan'ın kocası."
"Are vâhhh hemen anlıyorsun."

Gözlerimi devirip trene bindim. Hepimiz yerleştik. Bir kaç dakika sonra, tamı tamına 26 dakika sonra,  tren hareket etti. Başlasın bakalım yolculuk eniştemin dediği aklıma geldi. 'Düğün trenin' Jameela için trene bineceğim aklıma gelir miydi? Jameela için herangi bir şey yapıcağım bile aklıma gelmezdi ya. Her neyse dışarıya düşencelerle dalmadan bizimkilere döniyim yoksa benimle yol boyunc dalga geçicekler..

"Ab-..... Eniş-...."
Nereye bakıyor bunlar. Sanki birini tanımaya çalışıyorlar.

"Abla??? Enişte???"
"Hı?" Diyip ikiside bana döndüler
"Ne oldu?"

"Rahul sence?"
"Bencede?"
"Ama bu büyük?"
"Hep küçük kalıcak hâli yok ya Rohini baksana bizim çocuklarımız bile büyüdü."
"Emin değilim?"
"Ama çok benziyor."
"Deniyelim mi?"
"Ya değilse."
"Yanında kimse yok mu?"
"Görüş alanımıza girmiyoki."

"Napıyorsunuz?"
(Ro) "Şiş sus."
"Peki?..?"

Ablamın ve eniştemin baktığı çocuk bize doğru bakınca heyecanlı bir şekilde ayağa kalktı.

"Rohini abla Rahul abi!"

(Ro)"Are yâr o olduğunu söylemiştim değil mi?"
Ablam ve eniştem aynı anda "Rishi" diyerek tüm treni inlettiler.

[(YAZARDAN: Rishiyi hatırlıyoruz diğmi 😉)]

"Are Rohini abla Rahul abi siz.. inanamıyorum."
"Asıl biz inanamıyoruz ortak ne kadar büyümüşsün."
"Ortak.. unutmamışsin Rahul bhaiiyya."
"Nasıl unuturum sen benim her zaman ortağım olucaksın."
"Sizi çok özledim. Delhiye geldiğiniz zamanları duydum annemden ama sizinle hiç karşılaşamadım."

"Are yâr sonunda karşılaştık ya sen ona bak hem yine trende. Beni yine unuttun hemde ufaklık"
"Seni unutmam mümkün değil Rohini abla hâla öğrettiğin tekniklerle kriket oynuyorum ve her zaman kazanıyorum."
"Are benim küçük prensim. Annen baban ve kardeşin?"
"Buradalar gelin."

Ablam bana gel işareti yaptı. Peşlerinden gittim.

"Areeeee Rohiniii."
"Aditya abiii."

Ablam herkese sarıldıktan sonra boş yerlere oturduk.
"Are yâr nereye böyle."
"Abi önce seni tanıştırmam gereken birileri var sonra nereye olduğunu anlatırım."
"İki çocuğunun olduğunu duymuştum ama sanırım üç çok hızlı büyütmüşsün Rohini söylesene kaç yaşındasın biz yılları teker teker atlarken sen ikilimi atladın."

Güldüm. Bu adamı sevdim.

"Are Aditya bhaiyya öyle olsun ben o kadar yaşlı mı duruyorum."
"Hayır yâr hayır aksine seni ilk tanıdığım güzelliģindrn hiç bir eksiğin yok. Ee tanıştır bakalım artık."
"Adi Bhaiyya bu Sameer."
"Rahul'ü kopyaladınız mı? Bu kadar benzerlik biraz fazla."

Ablam güldü.
"Abi hâlâ aynısın. Bu Anjeli."
"Hanım efendinin doğuşu mahallede şenliklere sebep olmuştu bilmezmiyim."
"Ve buda kardeşim. Sidhart."
"Delhiye geldiğin zaman seninle karşılaşamamıştık Sidhart memnun oldum kardeşim."

"Teşekkür ederim. Bende."

"Sid Aditya abiden sana bahsetmiştim hatırlıyorsun değil mi?"
"Evet ablam senden meleği olarak bahsetmişti."
"Öyledir benim abim. Nereye gittiğimiz konusuna gelince Sidhart'ı başımızdan çabuk savmak istiyoruz."

"Are anladım. Desene devam filmi geliyor Rahul."
"Aynen öyle abi."
"Üçüncüsünü görücek miyiz peki?"
"Ben kendi hikayem için senelerce bekledim aslında senelerce yaşadım ve sonunda gerçekleşti. Sidhart'ta öyle senelerce bir şeyleri bekledi benim farketmeden Rohini'yi beklemem gibi oda Jameela'yı bekledi bilmeden şimdi birileri daha bekliyor farketmeden ve biz onuda bulup buluşturucaz iki farketmeyen yüreği.. Gerçekleşen güzellikler olduğu sürece bu seri devam edicek abi."

______________
Merhabalar canlar. Yine haftalar sonra gelen bir bölüm. Okumalarımız eksildi moralim bozuk ben farketmeden uzatıyorum fakat en kısa sürede bitirmeye calisacagim artik cunku artik okuyucularim eskisi kadar aktif degiller 😔 benden su sıralar fazlasıyla yeni kitap isteği var gerek duvarıma gerek mesajlarınızla yazdınız tabiki bu isteğinizi geri çevirmiyicem bir kitaba başlamayı düşünüyorum fakat elimdeki kitabı bitirmeli ve diğer kitabima devam etmeliyim. Ve bu yeni kitap filmin oykusu 3 mu olur yoksa baska bir kitap mi olur onu sizler karar vericeksiniz. Ben Rahulun cumleleriyle kapiyi acik biraktim sizlerin karariyla bir karara varip karakter tanitimlarimizi yayimlayacagiz hepinizin yorumlarini ve destklerini bekliyorum ve insaallah bolumu begenmissinizdir 😊