_______________
Bu bölümü Rahul ve Rohini'ye adadım canlar. Arada bazı bölümlerimizde sadece onları yazıcam burada olduğu gibi eee onlar efsane arayı açmamak lazım eğer direk Filmin öyküsü 2 den başlayan okuyucalarım varsa filmin öyküsü 1e de bakmalarını öneririm efsaneler unutulmaz. Hikaye nasıl gidiyor bu arada 😉😉
_________________

Rohini;
Bugünü çekirdek ailemle beraber geçiricem. Saat üçte Sameer'e uyutup Rahul'le oturduk. Are bugün ayarlayamazsam başka gün bulamam.
"Rahul! Ben çalışma odasına çıkıyorum biraz işim var."
"Are Rohini oturuyorduk."
"Şu suratı nasıl bırakabilirim ama çalışmam lazım."
"Ne kadar?"
"Yarım saat sonra yanındayım."
"İyi bende uyuyim bari."
"Are vâh ne kadar değişik bir şey yapıcaksın öyle."
Rahul güldü bende çalışma odasına çıktım. Rahul'e hazırlayacağım sürprizi iyice tasarlayıp internetten hediye baktım. Are yâr ben ne alıcam bu adama? İnternetteki her şey klişe. Bulamıyorum! 5 senemizde böyleysem 45. Senemizi düşünemiyorum. Dede Rahul ve Büyük anne Rohini evlilik yıl dönümlerini kutluyorlar. Dede Rahul 1000. Filmini çekmek üzere sete gidiyor.. Are buldum! Mükemmelim! Yarım saat dolmak üzere Rahul'ün yanına insem iyi olur. Salona Rahul'ün yanına indim. O kendini çoktan bilgisayara kaptırmıştı bile.

[(Yazardan: O kendini bilgisayara bende kendimi ona kaptırdım. Are vâh fazla karizmatik değil mi yâr. 😉)]

Koltuğun arkasından gidip sessizce sarılıp öptüm. "Çalışıyorum Rohini lütfen."
"Are vâh şuna bak. Çalışıyormuş. Ben senin için 5 dakika erken indim."
"Çok erken inmişsin yâr."
"

Dalga geçme. İyi madem gidiyim."
Tam giderken Rahul kolumdan tuttu.
"Ne oldu?"
"Ben sana gidebilirsin dedim mi?"
"Ne yapmamı buyururdunuz padişahım."
"Uzun süredir yapmadığımız şeyi"
Rahul'ün suratına boş ve meraklı ve korkulu baktım biz iki manyağın yapamadığı saçmalık olmadığı için.
"Are yâr birlikte senaryo yazmayı. Uzun süredir yazmıyoruz. Ben filmin başında Thanks For Rohini Hayaat Khan yazmasını görmeyi özledim. Hem bi bakarsın senaryonun tamamını beraber yazarız Senaryo: Rahul Ali Khan Rohini Hayaat Khan yazar."
Güldüm ve Rahul'e sarıldım.
"Seni çok seviyorum biliyorsun değil mi?"
"Tıhhhh beni sevdiğine inanmıyorum."
"Are nedenmiş o."
"Sen beni sevmiyorsun Rohini."
"Acchaaa? (Öyle miii) "
"Hâ yâr." (Evet yâr.)
Rahul'e arkamı dönüp televizyonu açtım.
"Çünkü sen bana aşıksın ve bende sana aşığım." Dedi arkamdan sarılarılarak. Dizine yattım.
"Rahul senaryoyu biraz sonra yazalım çünkü uzun süredir böyle oturmuyorduk."
"Uzun süredir böyle oturmuyoruz. Senaryo yazmıyoruz. Eve kendimizi kapatıp sabahtan akşama kadar film izlemiyoruz. Günümüz 24 saatini uyuyarak geçirmiyoruz çünkü."
"Çünkü biz anne babayız." Dedim gülümseyerek.
"Bunları yapmamamızın eksikliğini hiç yaşamadım."
"Bende çünkü Sameer'le daha güzel şeyler yapmaya başladık o bize daha güzel şeyler getirdi."
"Mutluluğumuza mutluluk kattı. Eve ses. Romantizmimize ara."
"Aree şapşal."
"Rohini?"
"Şapşal has odunum."
"Are vâh senin şu anlayışların beni sana daha çok aşık ediyor."
"Rahul Sameer ilk doğduğunda hatırlıyor musun hiçbir şey bilmiyorduk."
"Are hatırlamazmıyım."
"Şimdi 3 yaşına giriyor are yâr Sameer doğalı tamı tamına 2 sene oldu ve bu 3. Senesi. Biz evleneli 5 sene oldu tanışalı 6 yâr ne kadar çok zaman geçti."
"Benim zihnimde hâlâ seni ilk gördüğüm an var çocuk çetesi ve çete lideri Rohini."
"Korkak Rahul."
"1 hafta sonunda sana aşık olduğumu farketmiştim. Bir de anlamayıp sana sormuştum."
"(Rahul'ün o günkü sesini taklit ederek) Rohini hava bugün çok güzel değil mi?"
"(Benim sesimi taklit ederek.) Are yâr ne güzeli hava buz gibi."
"Şapşalım benim aşık olduğun kişiye aşkı sorucak kadar bilmiyormuşsun hakikaten Rohini böyle her şey çok güzel geliyor içim içime sığmıyor demiştin."
"Hiç ihtimal vermemiş miydin kendin olacağına."
"Seni daha bir haftadır tanıyordum Rahul nasıl ihtimal verebilirdim hem bende o sıralar aşk ne demek unutmuştum zaten."
"Neticeye bakalım biz. Aşkı unutan ve aşkı bilmeyen iki insan şu an evli."
"Hadi senaryo yazalım."
"Sameer kesinlikle sana çekti. Romantik anların baş düşmanları."
"Yazıcak mıyız yazmıyıcak mıyız?"
"Yazıcaz başımın belası gel buraya."
"Aree daha hiç başlamamışsın sadece taslak var. Konumuz ne ne yazıcaz karaktee özellikleri ne?"
"Genç bir kadının kocasıyla nefes almadan konuşması ve ona sorular sorması. Tanıdık geldi mi?"
Yastıkla Rahül'ün koluna vurdum.
"Are yâr sakin ben gerçekleri söylüyorum."
"O zaman bende sana bi gerçek söyliyim. Herkes filmin öyküsü 2 yi bekliyor yüksek başladın sen bu işe."
"Filmin öyküsü 1 nasıl gerçek bi öykü olduysa 2 de öyle olmalı."
"Are olmaz!"
"Neden?"
"Benim hikayemi dinleyip bana aşık oldun başlasınınkini dinleyip ona aşık olursun falan olmaz."
"İnsan bir kere doğar bir kere ölür ve bir kere aşık olur."(*)
"Kuch kuch hota hai (bir şeyler oluyor) Rahul sen anlamazsın." Dedim gülerek. (*)
[Yazardan not:(*) Kuch Kuch Hota Hai replikleri 😉]
"Senden başkasını görürmüyüm ben."
"Görmene izin vermem zaten CANIM. Şaka bi yana talep gerçekten fazla Rahul. Are Sidhart'la Jameela keşke sürekli kavga etmeseler belki aralarında bir şey olurdu bizde onu yazardık."
Rahul kahkaha atmaya başladı.
"Onlar bir araya gelirse sakallarımı keseceğim."
"Are olmaz böyle çok yakışıklısın."
"Ihtimal veriyorsun böyle bir şeyin olabileceğina yani."
"İmkansız diye bi şey yoktur bence bizim bir araya gelmemizde imkansız gibi duruyordu."
"Ama biz birbirimizden nefret etmiyorduk yâr."
"Haklısın ama içime doğdu bence bir şeyler olucak."
"Bu sefer yanlış doğdu Rohini ben eminim."
"Bunu bize zaman gösterir."
"Birbirlerini boğmazlarsa görürüz tabiki."
Her ne kadar bana öyle gelsede bi yandanda Rahul'le aynı fikirdeyim o ikisinin bir araya gelmesi neredeyse imkansız....

Jameela;
Eve gidip hemen Farha ablayı aradım.
"Alo Farha abla ben Jameela."
"Aree Jameela naber."
"Teşekkürler Farha abla biz Sidhart'la Sameer'in doğum günü için bir şeyler düşündük. Hem Sameer'e hem Rohini abla ve Rahul abiye sürpriz olucak bir şey size ihtiyacımız var. Yardımcı olur musunuz?"
"Ah tatlım sorman hata anlat bakalım."
Farha ablaya her şeyi en ince ayrıntısına kadar anlattım.
"Jameela o filmci çocuk bunları kabul etti mi hiç öyle birine benzemiyor."
"Farha abla benim adım Jameela Jui Sharma ikna etmek beni işim."
"Rohini'nin asistanından başka ne beklenebilirdi. Are tamam hazırlıklara başlayalım 5 günümüz kaldı."
"Saol Farha abla are bir dakika Farha abla senden bir şey daha isteyebilir miyim?"
"Tabiki buyur."
"Rohini ablanın ailesinin numaralarını verebilir misin ve tabiki Rahul abininde."
"Özellikle Nandini'ninkini istiyorsun sanırsam."
"Şey evet... Rohini abla benim hem idolüm hemde ablam onu mutlu etmek istiyorum."
"Ben sana mesaj atıyorum o zaman canım."
"Saol bekliyorum." Dedim ve telefonu kapattım. 5 dakika sonra Farha abla tüm numaraları attı. İlk başta Aesma teyzeden başlamalıyım diye düşünüyorum. Are bir dakika neden hepsini ben arıyım ki Sidhart bu işte bana ortak değil mi.
"Bu numaraları ara Rohini ablanın annesi ve Rahul abinin annesi. Planı anlat." Sidhart'a bu mesajı attım. 2 dakika sonra cevap geldi.
"Başka emrin!"
"Yuvraj lütfen..."
Cevap yok...
"Are lütfen sana diyorum."
Hâlâ cevap yok.
"Heeeyyy sana diyorum."
"Are tamam bi susarsan arıyacağım."
"Hâ tamam."
Bu işte tamam. Bende Nandini-ji'yi arıyım.
Çalıyor....
"Alo."
"Buyrun."
"Nandini Siddiqqi ile mi görüşüyorum."
"Evet buyrun benim?"
"Nandini-ji ben Jameela Rohini ablanın asistanı."
"Ablamın mı ablamın asistanı mı var."
"Evet Nandini-ji umarım rahatsızlık vermiyorumdur."
"Veriyorsun! Bana Nandini-ji demeyi bırak. Eminim ablam seni kardeşi gibi görüyor ve sen ona abla diyorsun ona abla derken bana neden resmi oluyorsun ki bana Nandi de lütfen."
Bir ailede herkes mi sıcak kanlı olur.
"Peki Nandi.."
"Buyur bakalım Jam."
"Nandi biliyorum şu an Londra'dasın orada olman gerekiyor. Ama sende biliyorsun ki 4 gün sonra Rohini abla ve Rahul abinin evlilik yıl dönümü ve 5 gün sonrada Sameer'in doğum günü yani demek istediğim."
"Are Jam sen bi kurtarıcısın tamamen aklımdan çıkmış. O gün orada olacağım emin olabilirsin."
"Nandi sen mükemmelsin. Sameer'in doğum gününde hepsine bir sürpriz hazırlıyıcaz Rahul abinin asistanı ile bi olan yaptık."
"Are bir dakika enişteminde mi asistanı var. Benim ailem görmeyeli neler yapmış. Umarım oda senin gibidir."
"Bende öyle umardım yani kendimi beğendiğimden değil kendisinin fazlasıyla kibirli olmasından."
"Ooo are ortalık fena sanırım."
"Keşke sana telefonda anlatabileceģim kadar kısa olsa ama mâalesef."
"Bugün uçak biletimi alıyım yarın yüzyüze konuşuruz o zaman."
"Nandi mükemmelsin yâr. Hâ ama o zamana kadar Rohini ablalara gözükme sürpriz olsun."
"Merak etme o iş bende. Ama Mumbai'de beni saklayacağın bi yer lazım."
"O işte bende sen sadece gel yeter."
"Tamam o zaman görüşürüz."
Bu işte tamamdır.. Sidhart ne alemde acaba..?