Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

AYRILIK VAKTİ..

Sidhart;
Zırrrrrr.....
6.49..
Zıırrrrrrrrr.....
6.57..
Zııırrrrrrrrr....
7.03..

Her seferinde tam uykuya daldığım an çalan alarm!!
7.32...
Zııırrrr..
Kalk Sid kalk!
Jameela'nın treni 8.30. Kalkmış olmalılar. Kalktım hazırlanıp salona geçtim.

"Günaydın."
"Günaydın bhai."
"Sen evde miydin?"
"Evet akşam başım ağrıyordu gelemedim yanınaza."
"Hm anladım."
"Jameela'da gelir birazdan."
"Tamam."
"Akşamda sağa sola dönüp durdu. Sanırım.."
"?"
"Boşver başını ağrıtmıyım sen sevmezsin böyle şeyleri."
"Sen anlatmak istiyorsan anlatabilirsin tabiki sonuçta ben senin abinim senin dediklerini dinlerim."
"Realy?"
"Tabiki."
"Peki. Jameela gece sağa sola dönüp durdu sanırım benden, ablamdan, eniştemden, Anjali ve Sameer'den, Raj abiden, Tina abladan, Aisha teyzeden, Kabir Amcadan ayrılacağı için biraz üzgün hatta gece biraz konuştuk. Onları çok özliyeceğini söyledi. Aisha teyzenin anlattığı efsaneleri, Kabir amcayla izledikleri kriket maçlarını, ablamla ettikleri muhabbetleri, Sameer'le oynadıkları oyunları, eniştemle oynadıkları satrançları 1 hafta boyunca çoook özliyicekmiş."
"Are yâr ben neredindeyim bunların?"
"Sen mi? Sen yoksun."
"Benden hiç bahsetmedi mi?"
"Hayır? Bahsetmesi mi gerekiyordu."
"Nandi farkındaysan o benim..."
"O senin?"
"...."
"Are yâr kardeşinden utanıyor şuna bakın. Evet o senin müstakbel nişanlın ve şu anki kız arkadaşın. Ve o gece boyu senden tabiki bahsetti. Aslınds bu biraz zor oldu. Gerçekten birbirinize çok benziyorsunuz. Ağzından laf alana kadar canım çıktı. Her neyse bunları konuşmak için 1 haftamız var abicim hem ablamlarda uyandı evden çıkıcaz birazdan."
"Seni sıkmaya hakkım yok gibi gözüküyor."
"Ha şunu bileydin."

Ablam ve eniştem çocuklarla yanımıza geldiler.
"Günaydın Sid günaydın Nandi."
"Günaydın abla."

Eniştem esneyerek;
"Günaydın mı? Daha gün aymadı."
"Are Rahul abartmayı keste arabayı hazırla."

"Abla ben hazırladım arabayı zaten Jameela'nın çantalarıda benim arabamda."
"Are yâr benim iki tane çocuğum var unutma sadece senin arabana nasıl sığalım. Biz bizim arabayla gideriz... tabi... enişten uyumazsa."
"Eniştem çoktan uyudu sanırım."
"Ben onu uyandırmasını bilirim."

Jameela yanımıza indi.
"Günaydın. Rahul bhaiyya?"
"Are yâr bir insan nasıl ayakta uyuyabilir!? Rahul! Hey! Rahul! Has odunum!"

"Ha? Ha?"
"Are yâr ona o kadar çok has odunum demiştim ki uyandırırken bünyesi ona alıştı. Hadi yâr gidelim artık."

Hepimiz gülüp dışarı çıktık. Nandi, Jameela ve ben benim arabama bindik.

"Abiii şimdi Jameela o-o pardon yengem gittiğinde sen evden çıkma."
"Neden?"
"Kızlardaan?"

"Nandi!"
"Are! Jameela'nın sesi çıktı. Ne oldu? Kıskandın mı?"
"Ben? Hayır?"
"Hı hı tabi. Trene bindikten sonra kaç kere arıyıcaksın beni ben bilmiyorum sanki. Hele yarın. Nandi abin çıktı mı nereye gitti ne zaman dönücek diye durmadan beni arıyıcaksın. Are yâr ikinizde birbirinize benziyorsunuz aslında. Abimde sürekli Nandi Jameela aradı mı ne yapıyormuş ne dedi beni sordu mu diye sorup durucak. Are-re-re-re ikinizde ağzınızı açmayın ben konuşucam siz dinliyiceksiniz zaten birbirinizle konuştuğunuz yok ki sürekli kavga ediyorsunuz yada bizi aranıza koyuyorsunuz. Gerçekten sizi anlamak zor yâr."

"Vijay'le kavga mı ettiniz?"
"Haaayır."

Jameela'yla birbirimize baktık.
Aynı anda;
"Evet. " Dedik.

"Neyse boşverin. Jameela her şeyini aldın değil mi?"
"Evet."

"Evet geldik."

Arabadan inip bagajdan bavulları çıkardım. Bir sene önce bunu söyliyeceğim aklıma gelmezdi ama 1 hafta Jameela'sız nasıl geçicek bilmiyorum.

"Heey heloo bhaiyya challoo!"
"Geliyorum."

Ablamlar arkamızdan geldiler hep beraber bekleme alanına geçtik. Jameela gözlerini sürekli benden kaçırıyor.. Neden?..

Jameela;
Sanırım gözlerimi ondan kaçırdığım için Sidhart bana tuhaf tuhaf bakıyor. Ona nasıl bakabilirim ki? Baktığım an ağlayasım geliyor. Onu özlemeye şimdiden başladım.. Tren gelmek üzere. Herkesle vedalaşmalıyım..

"Rohini abla her şey için çok teşekkür ederim. Sen beni evinde mükemmel ağırladın hatta ailenden biri yaptın umarım bir hafta sonra bende aynı  rahatlığı sana yaşatabilirim."
"Are benim güzel asistanım senin olduğun yer her zaman güzel ve rahattır. O-o hayır asistan değil benim güzel kardeşim Lucknow'a gelmek için şimdiden heyecanlıyım."

Rohini ablaya sıkıca sarıldım.
"Rahul abi?"
"Benim hiç kız kardeşim yok Jameela. Sen benim küçük kız kardeşimsin. Abilerinin arasına benide ekler misin?"
"Tabiki Rahul abi sen benim en en en en sevdiğim en değer verdiğim abimsin."
"Sende benim için öylesin Lucknow'da görüşürüz ha bu arada hazır beni abin olarak kabul etmişken damat beye biraz çektiririz." Dedi Rahul abi göz kırparak.
Gülümseyip sarıldım.

"Sameer beni özliyicen mi?"
"Jameela abla gitmesen olmaz mı?"
"Are yâr ben gitmesem sen yeni bi şehir nasıl görüceksin değil mi?"
"O zaman beyabey gidelim?"
"Benim oraya gidip senin için hazırlık yapmam lazım hani şu bizim favori tatlımız var ya sana bir sürü ondan yapıcam."
"Aye sen ablalayın en iyiyisisin."
"Sen burda herkese göz kulak ol olur mu?"
"Tamam. Peki biz o tatlılardan dayımada veyicek miyiz? Sen bana ona tatlı veymek yok demiştin."

Herkes bana dönüp "Jameela." Dedi gülerek.
"Eskidendi." Dedim haylazca. Are Sameer beni ne hâle düşürdün.

"Nandi."
"Akşamları kafasını şişirdiģim arkadaşım benden bir hafta uzakta."
"Are yâr telefon var. İstediğin zaman arayabilirsin."
"Biliyor musun sen insan değilsin. Sen kesinlikle bir meleksin."
"Are yâr yine abartıyorsun."
"Hayır yâr hayır abartmıyorum kesinlikle öylesin. Hepimizin hayatına sevinç kattın."
"Sizde benim hayatıma kattınız. Hepinize ne kadar teşekkür etsem az."
"Umarım bir hafta çabuk geçer seni çoookk özliyicem."

Nandi'yede sarıldıktan sonra sıra Sidhart'a geldi..  Söyliyicek söz çok ama belkide cesaret yok..

"Abla bize iki dakika izin verir misiniz?" Dedi.
Rohini abla gülümseyerek başını salladı. Sidhart beni onlardan uzak birnyere götürdü.

"Jameela biliyorum düşünüyorsun ne diyicem diye."

Gülümseyip başımı salladım.
"Seni seviyorum ve seni çok özliyicem.."

Şimdi ağlamamam için hiçbir neden yok.
"Are yine mi ağlıyorsun?"
"Alışık değilim."
"Sen kesinlikle delisin."
"Sidhart Yuvraj Singh Siddiqui bende seni çok özliyicem.."

Sidhart cebinden bir kağıt çıkardı.
"Bunu yolun tam ortasında oku olur mu? Biliyorsun duygularımı ifade edemiyorum ve yazımda kötü."
"Geri dönüp burda ne yazıyor dememi istemiyorsun ."
"Beni iyi tanıyorsun Jameela Sharma."

Sidhart'a sıkıca sarıldım belkide daha önce ona hiç o kadar sıkı sarılmamıştım. Sadece 1 hafta Jameela.. Kimi kandırıyorum onu tahmin ettiğimden daha fazla özliyicem..

Trenim geldi. Sidhart elimden tutup diğerlerinin yanına götürdü beni. Hepsine tekrar sarılıp trene bindim. Onlardan ayrılmanın bu kadar zor olacağını tahmin etmemiştim...

_________

Canlarım birtanelerim pek dikkatimi vererek yazdığım bir bölüm olmadı affedin 😘 inşaallah beğenirsiniz bu arada tatiliniz nasıl gidiyor bakalım 😊

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro