Ngayon gaganapin ang eliminations ng basketball. Sa wakas, sa hinaba-haba ng pagte-training ng basketball players namin ay dumating na rin ang matagal na nilang hinihintay. Siyempre, full support ako kay Yuito. Hay nako, hindi ko pa rin talaga malimutan 'yong pagbigay niya ng necklace sa'kin. Super cute no'n at iingatan ko talaga.

Siyempre, si Yuito ang nagbigay nito e.

Ilang oras nalang, magsisimula na ang laro. Kaya todo madali ako sa pagpunta sa Sports Gymnasium. Paano ba naman, halos mapuyat ako dahil sa paggawa ng banner para kay Yuito. Hinanda ko na nga rin ang boses ko dahil panigurado, mapapaos ako kaka-cheer sa kanya.

Sobrang dami ng bitbit ko, pero hindi ako papakabog sa bigat ng dala ko. Basta para kay Yuito, gagawin ko ang lahat. Sana sa simpleng pag-effort ko ay ma-appreciate niya.

Medyo napagod lang ako ng konti kaya umupo muna ako sa bench. Hindi ko nga namalayan na may nakaupo din pala do'n. Tinignan ko siya ng maigi, do'n ko narealize na taga-ibang school siya. Base sa jersey na suot niya, palagay ko taga-Konogawa High siya.

"Watashi ga anata no soba ni suwatte mo īdesu ka? Tokorode, watashi wa Ichinose Harumidesu. Gēmu de ganbattekudasai!" (Would you mind if I sit here beside you? By the way, I'm Ichinose Harumi. Goodluck on your game!) Friendly na pagkausap ko dito. Nginitian naman ako nito, pero halata sa mukha niya na mukha siyang kinakabahan.

"Genki, tomato!" (Cheer up, tomato!) Nginitian ko ito with all my heart. Tutal, medyo nakagain naman na ako ng energy, keri ko naman na siguro maglakad papunta sa Sports Gymnasium buhat 'tong mga dala dala ko.

"Tomato?" Pag-uulit niya. Bakas sa mukha nito ang gulat and aaminin ko, medyo na-cut'an ako sa naging respond niya sa'kin.

"Akai kami no seida yo, tomato." (It's because of your red hair, Tomato.) Natatawa kong sambit sa kanya. Palagay ko, nahiya ito bigla kasi namumula na ngayon ang tenga niya. Pakshet, nagchi-cheat na yata ako kay Yuito! Ghad, temptations!

Hindi niyo rin naman ako masisisi kasi gwapo siya. Actually, ang cute ng red hair niya. 'Yong gestures niya din kung pa'no magrespond, naalala ko bigla si Akira sa kanya.

I waved him a goodbye dahil baka mahuli pa ako sa laro ni Yuito. Nakipagsiksikan pa ako sa mga tao para lang makahanap ng magandang spot. Sakto lang naman ang dating ko, tamang tama pa nga dahil katabi ko si Akira ngayon na super hyper.

"Ike, Yamasawa kō!" (Go, Yamizawa High!) Sigaw ni Akira. Siyempre, ako din todo cheer for the love of my life.

"Anata wa kore o yaru koto ga dekimasu! 1Tsu no chīmu, 1tsu no mokuhyō!" (You can do this Yuito! One team, one aim!)

Winagayway ko pa ang banner para mas feel ko ang pag-cheer. Agad naman akong pinansin ni Yuito at nginitian pa ako. That fuckin' smile! Grabe, nawala lahat ng pagod ko mula kagabi dahil sa mga ngiti niyang 'yan!

Nasa gitna ng court ang mga maglalaban. At tama nga ako, 'yong lalaking kinausap ko kanina, he's from Konogawa High. Sila pala ang makakalaban ng Yamizawa High. Hindi ko naman mapigilang mapansin ang matalim na titig ni Yuito do'n kay Tomato. Hindi rin naman papadaig ng titig itong si red hair guy.

Lately ko na rin na-realize na si Tomato pala ang basketball captain ng Konogawa. Kaya naman pala gano'n na lang ka-intense ang mga tinginan nila.

Sa first quarter, lamang ang team nila Yuito. Maingay ang buong court para suportahan ang mga kani-kanilang pambato. Mas lalo ko namang inigihan ang pag-cheer ko for Yuito, kahit napansin ko na parang may kakaiba kay Akira ngayon.

Nagtaka ako siyempre ba't biglang ang tahimik niya. I want to ask her, pero lumabas na ito ng Sports Gymnasium. Gusto ko sana siyang sundan, pero kailangan kong mag-cheer for Yuito e.

Mukhang bumawi ang kabilang panig. Sa isang iglap, lamang na ngayon ang Konogawa High. Kitang kita ko rin ang pikon na mukha ni Yuito dahil hindi niya makuha ang bola kay Tomato. Foul!

Labis ang pagkainis ni Yuito. Dahil sa foul na 'yon, nagka-free throw tuloy si Tomato. I admit, magaling siya maglaro ng basketball. Ibang iba ang personality niya sa laro, kumpara nang kausap ko siya kanina. Sobrang seryoso nito kaya hindi ko rin masisisi kung tinitilian siya ng mga kababaihan sa court.

Gwapo din kasi siya like Yuito.

Nagpatuloy ang mainit na laban, last quarter na ngayon. Actually, parang sina Yuito and Tomato lang ang nakakapuntos. Sobrang dikit ng scores, kaya nakakaexcite kung sino ang mananalo. Kaya para suportahan si Yuito, sumigaw ako with all my might. "Kaya mo 'yan Yuito!"

Nangibabaw ang boses ko sa buong court. Hindi ko alam kung nakatulong ba 'yon or hindi, kasi biglang napatingin si Yuito sa'kin.

Naagaw tuloy ni Tomato ang bola mula sa kanya, ten seconds nalang ang natitira at nashoot niya 'yon ng walang kahirap-hirap. Napayuko na lamang ako. Ba't feeling ko natalo si Yuito dahil sa kagagawan ko?

Agad naman akong bumaba sa bleachers para salubungin siya. Nakakunot ang noo nito, pero hindi ko pinansin ang pagkabadtrip niya. Panigurado ay pagod siya, kaya inabutan ko siya ng tubig. "Yuito tubig—"

Tinabig niya lamang 'yon. "Tumabi ka, dadaan ako."

Parang nagkaroon ng sariling buhay 'yong mga paa ko na gumilid sa dadaanan niya. Hindi ko alam pero 'yon lang naman ang sinabi niya, tapos nasasaktan na ako. Galit ba siya sa akin? O wala lang talaga siya sa mood kasi natalo ang team?

Napayuko ako. Bakit ako biglang naiiyak? Tangina, 'yong luha ko ayaw tumigil.

"Genki yo, kuraibeibī." (Cheer up, Crybaby.)

Napaangat naman ako ng tingin kung kanino galing ang mga salitang 'yon. Agad ko namang pinunasan ang luha ko at nagpakawala ng ngiti.

"Nē, tomato! Omedetōgozaimasu, anata no chīmu ga shōri shita koto o ureshiku omoimasu!" (Hey, Tomato! Congrats, I'm glad your team wins!) Pinilit kong ngumiti para naman convincing ang pag-congrats ko. Pinat naman nito ang ulo ko at kinuha sa kamay ko ang tubig na para kay Yuito sana.

"Genkidzukete kurete arigatō. Chinamini, anata ga egao ni naru to, anata wa yori utsukushiku mieru node, sono otoko no tame ni namida o muda ni shinaide kudasai." (Thank you for cheering me up. And by the way, you look more beautiful when you smile so don't waste your tears for that guy.)

🧡🧡🧡

Pansin ko ang pagiging abala ni Yuito sa pagtetraining ng basketball no'ng mga nakaraang araw. Hanggang ngayon, hindi pa din ako makahanap ng tyempo para kausapin siya. Nagi-guilty kasi ako, pakiramdam ko kasalanan ko kaya natalo sila Yuito. Kung hindi sana ako sumigaw, edi sana mas nakafocus siya at hindi naagaw ni Tomato 'yong bola.

Palpak ka talaga kahit kailan, Harumi.

Nasa klase kami ngayon ni Akira. Sinusulit nalang namin ang pagpasok kasi for sure, next week may training na naman ang volleyball team.

"Minasan, chūi shite kudasai. Atarashī kurasumēto ga imasu, kare wa kono Kawataka shusshindesu. Jiko shōkai o onegaishimasu." (Attention everyone. You have a new classmate, he's from Konogawa High. Please introduce yourself.)

Napatingin kami sa pinto, nanlaki naman ang mata ko nang makita siya. Hala, bakit dito siya sa Yamizawa magta-transfer? Nakakaloka din 'tong si Tomato ha.

"Minasan, ohayōgozaimasu. Hajimemashite, amekagishinrindesu." (Goodmorning everyone. I'm Amekagi Shinrin, nice to meet you!) 'Yan na naman 'yong cute niyang mga ngiti, kaya naman nagsitilian ang mga kaklase kong babae. Well, except kay Akira na nakayuko na ngayon.

"Shizuka! Ame Kami Shin Rin-san, natsu Oto Akira-san no soba ni suwatte kudasai." (Quiet! Mr. Amekagi Shinrin, you can sit beside Ms. Natsune Akira.)

Lumakad na ito papunta sa tabi ni Akira. Pansin ko ang pamumula ng mukha niya. Teka, first time ko makita na ganyan ang reaction niya ha? Don't tell me, may crush itong si Akira kay Tomato?

The class goes on, at sa wakas lunch break na namin. Agad ko namang pinuntahan si Akira at hinila palabas ng room. Feeling ko, may kailangan akong malaman mula sa kanya e. Nacu-curious kasi ako sa mga reaction ni Akira simula pa no'ng eliminations ng basketball.

"'Mondai wa arimasu ka? Anata wa itsumo no jibunde wa naku, watashi o nayama semasu." (Is there a problem? You're not on your usual self and it bothers me.)

"Harumi-san nan demonai, kinishinaide." (It's nothing Harumi-san, don't mind me.) Halatang nagsisinungaling ito sa'kin. Iniiwasan kasi nito ang mga tingin ko e.

"Akira-san, subete oshietekudasai. Watashi wa itsumo mimiwokatamukeru tame ni koko ni imasu." (You can tell me everything, Akira-san. I'm always here to listen.)

And with that, bigla nalang ako nitong niyakap. Naramdaman ko naman sa mga balikat ko ang pagtulo ng luha niya. "H-Harumi-san.."

Kahit 'di ko alam ang dahilan, pakiramdam ko sobrang sakit ng nararamdaman niya. Marahan ko namang tinatapik ang likuran niya para mapakalma siya. Nang mahimasmasan siya sa pag-iyak, nagsimula na siyang magkwento sa'kin.

"Aisukurīmu-ya de itta koto o oboete imasu ka? Anata ga watashi ni koi o shita ka to kiita hi?" (Do you remember what I've said in the ice cream shop? The day you asked me if I ever fall inlove?) Tanong niya. Tumango naman ako sa kanya. Huminga muna ito ng malalim at pagkatapos ay nagsalita ulit.

"Kare no namae wa Shin, atarashī kurasumētodesu. Watashi wa shitatameru, watashitachiha saigo ni otagai ni atta toki ni kibishī tatakai o shita. Kare wa watashi ni ikatteiru to omoimasu. Kare wa watashi o shiranai yō ni furumai, kare ga watashi o mō ninshiki dekinai riyū o rikai dekimasen." (His name is Shin, our new classmate. I admit, we had a tough fight the last time we saw each other. I think, he's mad at me. He acts like he never know me and I can't understand why he can't recognize me anymore.)

Napatakip nalang ako ng bibig dahil sa nalaman ko. So, si Tomato pala ang gusto nitong si Akira noon pa man? What a small world! Speaking of Tomato, bigla na lamang ito sumulpot sa tabi ko.

"Watashi wa anata o sagashiteimasu, anata ga nakimushi o mitsuke rarete ureshīdesu!" (I'm looking for you, glad I've found you crybaby!) Nanlaki naman ang mata ko nang akbayan ako ni Tomato. Agad ko naman itong inalis. Siyempre, baka kung ano pang isipin ni Akira.

"Shitteru? Itsu kara Harumi-san?" (You know each other? Since when Harumi-san?) Hindi ko alam kung paano sasagutin ang tanong ni Akira. Bigla akong kinabahan sa tono ng pananalita niya. Sobrang seryoso kasi nito.

"Kanojo wa daredesuka, nakimushi? Anata wa kanojo o sDēto shimashouhitte imasu ka?" (And who is she, crybaby? Do you know her?) Inosenteng tanong ni Tomato sa'kin at tinuro pa si Akira. Napalunok pa ako nang makita itong naluluha. Magpapaliwanag na sana ako, pero tumakbo na ito palayo sa amin.

"Kanojo ni nani o shimashita ka, Shin? Kanojo wa anata no tame no shin'yūdesu!" (What did you do to her, Shin? She's your bestfriend for goodness sake!) Nainis ako bigla, and at the same time nasaktan para kay Akira. Kaya hindi ko na napigilan na masigawan 'tong Tomato na 'to.

"Watashi o karakatteru no? Watashi wa kanojo o shirimasen." (Are you kidding me? I don't know her.) Hindi ko alam kung nagsasabi ito ng totoo e. Pakiramdam ko, nantitrip lang ang lalaking 'to e.

"Mawari no kōdō o yameru, Shin. Kanojo ni ayamari nasai." (Stop acting around, Shin. Apologize to her now.)

"Watashi wa majimena Harumidesu. Kanojo ga darena no ka wakaranai. Soshite, naze watashi wa shazai shimasu ka?" (I'm serious Harumi. I don't fuckin' know who she is. And why would I apologize?)

Okay, kinabahan naman ako bigla sa Tomato na 'to. Mukhang nagsasabi naman siya ng totoo na hindi niya talaga kilala itong si Akira. So ang ibigsabihin ba nito, may amnesia siya? Kagaya sa mga nababasa kong mga romance novels?

"Harumi, shinjirarenai. Hai, kanojo wa watashi ni yoku shitte imasu. Shikashi, watashi wa kanojo to tomodachi ni natta koto o omoidasemasen." (I can't force you to believe me, Harumi. Yes, she's familiar to me. But I can't remember being friends with her.)

"Sorekara, gūzen ni kenbōshō ga arimasu ka?" (Then, by chance do you have an amnesia?) Alam kong ang amats ng tanong ko, pero malay mo naman 'di ba?

"Watashi wa anata ni subete o tsutaeru koto o yakusoku shimasuga, 1tsu no jōtai." (I promise to tell you everything, but in one condition.)

"Soredewa nandesuka?" (Then what is it?)

"Dēto shimashou." (Let's have a date.)

Date? What the, anong problema ng lalaking 'to?

~~

Pink's Note

This chapter is dedicated to JustCallMeSpongebob. May I hear your thoughts in this chapter? Enjoy reading guyth! 🧡