WALA kaming pasok ngayon ni Aaron, naisipan naming mamayang hapon na pumunta sa bahay. Naglinis na lang muna kami sa buong condo. Linis, kulitan, tawanan ang halos ginawa namin buong umaga.

Nang magtanghali ay nagluto kami para asa lunch namin. May stock naman siya sa kan'yang refrigerator kaya hindi na kami lumabas pa. Nagluluto kami ngayon ng ginisang sitaw na may isda. Siya naghiwa ng lahat at ako naman ang nagluto. Nang matapos siya ay tumayo lang siya sa gilid ko at pinanuod akong magluto.

Nang isalin ko na ang niluto ko ay naramdaman ko ang pagpulupot ng mga kamay ni Aaron sa aking baywang. Pinatong niya sa akong balikan ang kanyang ulo at sumiksik sa aking leeg.

"Baby, nagsasalin ako," sabi ko pero hindi niya ako binitawan.

"Baby, paano kapag pinauwi ka na? Mamimiss kita," sambit nito at mas lalo pang kumapit ng mahigpit sa akin.

"Magkikita naman tayo sa school." Binitawan ko ang hawak ko. Hinawakan ko ang kamay niya ay niluwagan iyon. Ang ulo niya naman ay inalis ko sa aking balikat at unti-unti akong humarap sa kanya.

"Baka hindi na rin tayo makakalabas sa susunod dahil hindi ka na payagan." Malungkot ang tinig nito. Itinaas ko naman ang kamay ko para abutin ang kanyang pisngi at hinaplos iyon.

"Kung mangyari man 'yan. Gagawa akong paraan, baby."

"Promise?"

"Promise, baby." Huli kong sinabi bago dumampi ang kanyang mga labi sa akin.

Kaninang dampi ngayon ay unti-unti ng gumagalaw ang aming mga labi, parang may ritmong sinusundan. Bumibilis at bumabagal. Ang kamay niyang nakapulupot sa aking baywang, ngayon ay nasa pang-upo ko na. Ang kamay ko naman ay nasa kanyang leeg na mas idinidiin pa siya sa aking katawan.

Kahit naka-aircon naman ang buong unit ay ramdam ko ang init na nanggagaling sa aming mga katawan. Tinungo namin ang kuwarto habang naghahalikan. Walang pumuputol at mas lalo pang ginalingan.

Tagaktak ang mga pawis namin habang hinuhubad ang mga suot naming mga damit. Sobrang saya ng aking nararamdaman na wari'y nasa alapaap. Humiwalay saglit ang aming mga katawan para tuluyan ng alisin ang mga damit.

Pinaupo ako ni Aaron sa kama at pumantay naman ang mukha niya sa akin. Nakangiti ito ng nakakaloko.

"Sigurado ka ba rito?" Pinamulahan ako ng mukha dahil sa boses nitong paos. Tumango ako sa kanya at sinunggaban niya naman agad ako ng mainit niyang halik at ramdam ko ang pagkasabik niya. Sinuklian ko rin siya ng mga halik upang labanan ang kanyang pagkasabik.

Unti-unti kaming umaakyat sa kama habang magkalapat ang aming mga katawan. Ramdam ko na ang kan'yang kahabaan na tumatama sa aking binti pero hindi ko na ito pinansin. Nakasampa na kaming dalawa sa kama.

Ang kanyang kamay ay lumikot na sa aking katawan. Hinawakan niya ang aking baywang na walang saplot at ramdam ko ang init na nanggagaling sa kanyang palad. Ang isang kamay naman ay nakasabunot sa aking buhok pero hindi ko ramdam ang sakit no'n bagkus ay mas lalo pa akong nakaramdam ng sarap. Ang isa ko namang kamay ay nakapulupot sa kanyang leeg at ang isa ay humahaplos sa kanyang dibdib.

Halinghing at ungol naming dalawa ang maririnig sa buong kuwarto. Mas lalong tumatagal mas lalong naging mapusok ang mga galaw namin. Kung kanina ay sa baywang, dibdib lang ang hawak ngayon ay umaabot na sa pang-upo.

Bumaba ang kanyang halik sa aking pisngi at dinilaan niya pa ng bahagya ang aking tainga na nagpaungol sa akin. "O-oh!" Ungol ko dahil sa sobrang sarap ng aking naramdamang sensasyon do'n.

Halik niyang umabot na sa aking leeg, pababa sa aking dibdib. Dinilaan at sinipsip niya 'yon at pinaglaruan na parang bata. Mas lalo akong nasarapan dahil do'n at mas lumakas ang aking ungol.

Napunta na siya sa aking pusod na dinilaan niya pa ito bago pumunta talaga sa kanyang balak puntahan kanina pa. Inangat niya pa ang ulo niya paharap sa akin at ngumiti lang ako sa kanya na ikinangiti niya rin.

Hinawakan niya ang aking kahabaan at dinilaan niya ang tuktok na nakapagbigay sa akin ng matinding pagnanasa at kiliti sa aking puson. Paulit-ulit niyang dinilaan 'yon. Simula sa baba hanggang umabot sa tuktok ang kanyang pagdila na akala mo'y kumakain ng ice cream.

Bigla ko na lang naramdaman ang mainit niyang bibig sa aking sandata at nang silipin ko 'yon ay sinisimula niya na itong gawing lollipop. Sarap na sarap ako sa kanyang ginagawa at medyo napaupo pa ako para abutin ang kanyang ulo. Naabot ko naman iyon at sinimulan ko ang pagsabunot at pagdiin nito sa aking sandata.

"S-Shit... Baby!" Ungol ko dahil mas binibilisan niya pa ang kanyang ginagawa.

Ramdam ko ng may sasabog na galing sa aking puson. Sasabihin ko na sana iyon ng marinig naming may nag-doorbell.

"Shit!" Sabay naming usal at nagmadaling magbihis ng mga hinubad namin kanina. Nang matapos siya ay tinulungan niya akong magbihis dahil medyo nanghihina pa ang tuhod ko dahil sa ginawa namin.

"Kaya mo ba? Puwede namang ako na lang ang humarap," sabi nito nang matapos niya akong tulungan. Nginitian ko naman ito at inilingan.

"Ayos lang, baby. Kaya ko. Aayusin ko lang buhok ko at lumabas na tayo," sambit ko at inayos ko nga ang buhok ko na sobrang gulo at gano'n na rin ang ginawa niya.

Hindi ko alam pero bigla akong kinabahan habang palabas kami sa kuwarto. Napatingin pa ako sa kusina na at nandoon ang pagkain namin at ngayon ko lang nalamang kakain pala kami dapat kanina.

"Ikaw na lang pala ang magbukas, baby. Aayusin ko na muna ang kusina," sabi ko rito at ngumiti naman siya. Tinanguan niya ako at hinalikan pa sa noo bago pumunta sa pintuan, ako naman ay dumiretso na sa kusina.

"Nasaan si Wayde?" Gulat akong napatingin kay Aaron na nalatalikod sa akin. Hindi ko makita kung sino ang kausap niya pero kilalang-kilala ko ang boses na iyon.

"M-Ma." Mahina 'kong sambit at binitawan ang hawak kong mga kubyertos. Naglakad ako papunta kay Aaron. Habang papalapit sa kanila ay mas lalo akong kinabahan.

"Good afternoon, Tita, Tito. Nasa loob po si Aaron." Kita ko ang pagbukas ni Aaron sa pinto niya ng malaki. Nasa likod na naman ako ni Aaron at tama nga ang hinala ko.

"Hindi na kami papasok. Nandito lang kami para kunin ang Anak namin." Mataray ang pagkakasabi no'n ni Mama.

"Ma," sambit ko at napatingin silang tatlo sa akin.

Si Aaron na may malungkot na mukha, si Mama na halata ang pagkamataray at si Papa na strikto ang mukha ngayon.

"Halika na, Wayde, uuwi na tayo." Seryosong sabi ni Papa.

"P-Pa," nauutal kong sabi.

Ramdam ko ang takot galing sa mga titig nila at ramdam ko ang lungkot ng mga mata na ipinupukol ni Aaron sa akin.

"Puwede bang mag-usap muna kami, Tita?" Gulat akong napatingin kay Aaron ng sabihin niya iyon kay Mama ng hindi man lang nautal.

"Hindi. Uuwi na kami ngayon. Tara na, Wayde!" Lumakas ang boses ni Mama kaya medyo nataranta ako.

Kinuha ko na lang agad ang cellphone ko na nasa sala lang at naglakad na papunta kila Mama. Naramdaman ko ang paghaplos ni Aaron sa kamay ko. Nilingon ko ito at sinabihan ko ito ng, "ite-text kita mama," pero walang boses.

"Bilisan mo, Wayde!" Mas lalo pang lumakas ang boses bi Mama kaya naman ay napapunta agad ako sa kanila. Nang makalapit ako sa kanila ay bigla akong hinila ni Mama paalis sa lugar na 'yon.

Walang hinto ang paghila sa akin ni Mama hanggang sa makarating kami sa sasakyan. Kita kong si Tita ang nasa manibela. At napansin ko ring kay Tita pala ito. Pinapasok nila ako sa likod katabi ko ngayon si Mama at si Papa naman ay katabi ni Tita sa harap.

"Talagang ginagalit mo ako, Wayde! Hindi ko gusto ang relasyon mo sa lalaking iyon! Bakit sa kan'ya ka pa sumama?! Sinusuway mo ba talaga ako?" Galit na galit na sermon sa akin ni Mama nang magsimula ng mag-drive si Tita.

"M-Ma... Mahal k-ko po si A-Aaron." Malungkot kong sabi.

Nakaharap ako sa aking harapan ngayon havang tumutulo ang mga luha. Si Mama naman ay kita ko sa gilid ng aking mata na nakatingin sa akin.

"Hindi nga! Hindi p'wede ang relasyon niyo! Naiintindihan mo ba ako?" Umiling ako sa kanya. "Mamaya tayo mag-usap kapag nasa bahay na tayo!" Sigaw niya sa akin kaya naman pumikit na lang ako.

Inaalala ko ang nangyari kanina. Yung masaya lang kami ni Aaron pero biglang nangyari ang ganito. Hindi ko maintinidihan ang nangyayari.

Pagkahinto agad ng sasakyan sa harap ng bahay ay mabilis na lumabas ang tatlo. Ako naman ay dahan-dahan akong sumunod sa kanila. Nang makapasok ako sa bahay ay sumalubong sa akin ang sampal ni Mama na nasa harap ko na ngayon.

"Ate!" Sigaw ni Tita para pigilan si Mama.

"'Wag mo akong pigilan Zel!" Sigaw rin ni Mama na nakatingin pa rin sa akin ng masama. Wala na namang nagawa si Tita at malungkot na lang akong tinignan.

"Hindi ka ba nahihiya sa ginagawa mo, Wayde? Pumatol ka sa lalaki? Anong kabaliwan 'yan? Hindi mo ba iniisip ang sasabihin ng iba? Hindi lang sarili mo ang pinapahiya mo! Pati na rin kami!" Hindi ako makasagot sa mga sinasabi ni Mama at nakayuko lang. Unti-unti na ring namumuo ang mga luha sa aking mga mata.

"Ano? Magsalita ka! At do'n ka pa talaga tumira sa kan'ya? Ang rami mong kaibigan, pero ro'n ka sa lalaking iyon! Gawain ba 'yan ng matinong tao? Sumama sa lalaki at higit pa sa lahat ay boyfriend mo!" Nanggagalaiting sabi ni Mama at hindi pa rin ako sumasagot. Nakayuko ako habang lumuluha.

"Makipaghiwalay ka sa lalaking 'yan." Rinig kong seryosong sabi ni Papa at do'n na ako napatingin sa kanila at umiling.

"H-Hindi pa. Ayoko... M-Mahal ko po si Aaron." Umiiyak akong sabi at isang sampal na naman ang ibinigay sa akin ni Mama.

"Kailan ka pa natutong hindi gawin ang mga utos namin, Wayde? Kailan ka pa naging ganyan? Nilason na ba ng lalaking 'yon ang utak mo kaya ayaw mo kaming sundin."

Umiling-iling naman ako habang lumuluhang nakatingin sa kanila. "M-Mabait po s-si Aaron, Ma, P-Pa."

"Kahit sobrang bait pa niyan ay hindi ko siya matatanggap kaya mas mabuting hinwalayan mo pa. 'Wag mong paabuting kami pa mismo ang maglayo sa lalaki 'yan!" Napasigaw na rin si Papa na minsan lang nito gawin.

"Lumayo ka sa kanya! Hiwalayan mo siya kung ayaw mong hindi na mag-aral, Wayde. Kung hindi ka titigil sa kahibangan mo ay sisiguraduhin kong hindi ka na makakapasok sa eskuwela." Huling sinabi ni Mama at umalis na sila sa harap ko.

Kami na lang ni Tita ang natira at nilapitan ako nito. Hinaplos ang ang likod para patahanin ako, pero mas lalo lang lumakas ang iyak ko kaya naman niyakap na lang ako ng mahigpit.

"Tita, a-ano pong gagawin k-ko?"

"Sundin mo na lang muna ang mga magulang mo, Wayde," sabi lang ni Tita at hindi na ako sumagot.

Nagdaan ang mga araw na hindi ko pinapansin si Aaron, pati sa mga kaibigan ko ay tahimik lang ako. Sa bahay naman ay para akong hangin kila Mama at Papa, halos si Wil na lang ang kausap ko.

Tatlong araw kong hindi pinansin si Aaron at nang sobrang hindi ko na kaya dahil kahit sa mga text ay nagmamakaawa itong kausapin ko siya. Kaya naman tinext ko na itong magkita kami.

To: Aaron <3

Magkita na lang tayo sa school bukas. Agahan mo ang pagpasok para makapag-usap tayo ng maayos.

Ayan lang sinabi ko at pumayag naman siya. Marami pa siyang sumunod na text pero hindi ko na ito ni-reply-an at natulog na lang.

Kinabukasan ay maaga akong umalis. Akala ko ay hindi ako papayagan pero mabuti na lang at hindi na sila nagtanong kung bakit ako maaga.

Nasa may kubo ako at wala pa masyadong tao dahil sobrang agad pa. Kanina ay nakatanggap ako ng text galing kay Aaron na papunta ito ito rito. Hindi naman nagtagak ay nakita ko na siya. Nang makita niya ako ay nagliwanag ang kanyang mukba at mabilis na lumapit sa akin. Niyakap naman agad ako nito pagkalapit niya sa akin.

"Baby, namiss kita. Kumusta ka na? Bakit mo ako iniiwasan no'ng mga nakaraan? Anong nangyari? Nag-aalala ako sa 'yo. Ayos ka lang ba?" Sunod-sunod niyang tanong habang nakayakap siya sa akin.

Hinayaan ko naman siyang yumakap sa akin at hinintay ko namab na bumitaw siya bago ko siya sagutin sa mga tanong niya.

"Ayos lang ako, Aaron. I'm sorry..." Panimula ko sa magiging usapan namin.

"Why? Why are you saying sorry? Are you breaking up with me?" Malungkot nitong sabi.

Umiling naman ako rito. "No... Hindi ko kayang mawala ka sa buhay ko, Aaron." Nagsimula namang manubig ang aking mga mata pero pinunasan ko agad ito.

"Bakit ka nag-so-sorry? Anong problema?"

"Aaron, alam mong mahal na mahal kita 'di ba?" Tumango naman ito at hinawakan ang mga mamay ko. "Pero... Aaron, kailangan kasing layuan muna kita. Kailangan muna nating l-layuan ang isa't-isa. K-Kailangan muna na hindi tayp magkita, hindi magsama... Pero hindi ibig sabihin noon ay hiwalay na tayo." Nanginginig ang boses kong sabi at kita ko ang panlulumo niya.

"Bakit?"

"Kailangan natin 'tong gawin bago ako hindi pag-aralin ng mga magulang ko. Panandalian lang naman 'to, baby. Malapit na tayong grumaduate. Kaunting tiis lang 'to. Baby... Puwede naman tayong magkita, e. Pero patago at hindi kung saan-saan. Kailangan walang makakita sa atin." Tumutulo ang luha ko habang sinasabi 'yon. Binawi ko ang isang kamay ko na hawak ni Aaron para punasan ang mga luha ko perp hindi iyon sapat kaya naman tinulungan na ako ni Aaron.

"Papatigilin ako sa pag-aaral, Aaron, at ayokong mangyari 'yon. May pangarap ako. Ayokong mawala 'yon na parang bula. Kaya mo naman 'di ba? Kakayanin naman natin 'to, baby, please." Pagmamakaawa ko at bigla niya na lang akong kinabig payakap sa kanya.

Umiyak ako sa balikat niya at ramdam ko rin ang pagkabasa ng aking balikat.

"I'm sorry, Aaron. Ito lang talaga ang paraan. Pero gagawa naman akong paraan para magkita tayo at para makasama kita, e." Bulong ko pa rito at tumango siya.

"Kakayanin natin ito, Wayde. I promise you that. Hihintayin kong maging okay na ang lahat. Gagawa rin ako ng paraan para maging maayos 'to." Bulong niya rin na medyo ikinangiti ko.

Masyadong siyang mabait at maintindihin na minsan ay tinatanong ko sa sarili kong deserve ko ba ang taong 'to. Wala na yata akong mahahanap na katulad niya.

Napag-usapan naming sa condo niya kami magkita kapag may libre kaming oras. Binigay niya ulit sa akin ang isang susi dahil naiwan ko ito sa unit niya dahil no'ng araw na dumating sila Mama sa unit niya ay cellphone ko lang ang dala ko.

"Kakayanin 'to, baby. I love you so much. At hihintayin kong maging maayos ang lahat para maipaglaban na rin kita." Bulong niya pa sa akin no'n bago kami pumunta sa kan'ya-kan'yang mga klase.

No'ng araw ring 'yon ay sinabi ko lahat sa mga kaibigan ko ang nangyari dahil nag-aalala na rin sila dahil wala nga akong imik minsan. Halos lahat sila ay naawa sa amin ni Aaron at kung may maitutulong daw sila ay tutulong sila. Katulad kung kailangan kong makasama si Aaron ay puwede ko silang lapitan para sila magpaalam sa magulang ko.

Hindi lang ako suwerte sa boyfriend. Suwerte rin ako sa kaibigan.