De telefoon aan mijn oor piept, ik sta buiten in de kou zonder een jas. Ik was even vergeten dat ik zonder Amalia niet naar huis kan en dus bel ik mijn moeder hopend dat we wil komen. 'Neemt ze al op' vraagt Shawn, hij leunt tegen zijn Jeep aan. Shawn stond er op om op me te blijven wachten tot ik zeker wist dat ik veilig thuis kon komen. 'Hij gaat over' zucht ik.

'Met Maya Fox' zegt mijn moeder, 'Hoi mam' begin ik, 'Ik kan nu niet opnemen bel me later terug' zegt de voicemail. 'Voicemail' zucht ik naar Shawn als hij me vragend aan kijkt. Shawn knikt en bijt op zijn lip.

Ik tik mijn koude vingers op het scherm van mijn telefoon. Ik probeer mijn moeder een appje te versturen maar aangezien die niet aankomt staat haar telefoon uit. 'Verdomme' vloek ik zachtjes in mezelf.

'Ik breng je wel' bied Shawn aan, ik kijk Shawn met een glimlach aan. 'Dat is lief aangeboden maar ten eerste, ik woon hier ver vandaan en ten tweede heb ik geen huissleutel mee' zeg ik. Shawn facepalmd zichzelf, 'Wat' zeg ik onschuldig. 'Wie neemt er nou geen huissleutel mee' roept Shawn. 'Die ligt nog in Amalia der auto' zeg ik en sla mijn armen over elkaar.

Shawn grinnikt, 'Oké dan. Dan moet je dus met mij mee naar huis' zegt Shawn. Mijn ogen worden groter, 'Met jou mee' zeg ik verbaasd. Ik ben innerlijk keihard aan het gillen, dit is iets waar elke fan van droomt. 'Ja behalve als je veel commentaar hebt' zegt Shawn. 'Nee, nee natuurlijk niet ik ben alleen verbaasd dat je het aanbied' zeg ik haastig en wapperend met mijn hand. 'Dat is toch niet meer dan beleefd' fronst Shawn, 'De meeste jongens zijn niet zo' zucht ik en haal mijn schouders op.

Shawn slaat een arm om mijn schouders, 'Mooi voor jou dat mijn moeder me dat altijd op het hart heeft gedrukt' zegt hij glimlachend. Ik knik glimlach, Shawn is een echte gentlemen. 'Je bent koud' zegt Shawn bezorgd, 'Valt wel mee' zeg ik terug. Shawn schud met zijn hoofd en opent de achterdeur van zijn auto. Hij haalt er een zwarte sweater uit en gooit die naar me toe. Ik vang hem behendig op en trek hem over mijn hoofd. 'Thanx' zeg ik.

'En nou gaan we naar mijn tante's huis' roept Shawn. Hij loopt naar de andere kant van de auto en ik stap ook in. 'Ben je bij je tante' vraag ik, Shawn knikt en start de auto. 'Je weet toch dat ik in Toronto woon, ik logeer nu bij mijn tante omdat ik overmorgen een concert hier heb' zegt Shawn.

'Dat weet ik, ik wil al heel lang kaarten voor die show maar het was supersnel uitverkocht' zucht ik. Shawn begint te rijden, 'Ik kan wel kaarten voor je verzorgen' zegt hij. Ik draai mijn hoofd naar Shawn toe en laat mijn mond open vallen. Volgens mij kijk ik hem nu echt heel vreemd aan maar dat kan me niks schelen. Hij kan me kaarten voor zijn concert bezorgen, hoe perfect is dat.

'Da- dat meen je niet' zeg ik, 'Jawel, zie het als een bedankje voor deze geweldige avond' zegt Shawn met een grote glimlach. 'Dan is dat wel een heel groot bedankje' zeg ik terug. Shawn legt een hand op mijn bovenbeen en knijpt er licht in. 'Maar ik ben ook heel erg dankbaar voor deze avond' zegt hij.

Ik leg mijn hand boven op die van Shawn, 'Ik deed haast niks' zeg ik fronsend. 'Oh jawel je liet me weer een normale tiener voelen, je liet me weten dat naast al die roem er ook een normaal leven is. Nieuwe mensen ontmoeten, vrienden maken. Je deed ontzettend veel door gewoon jezelf bij me te zijn' zegt Shawn. Ik draai met mijn duim rondjes over zijn hand en ben stil.

'You're welcome' zeg ik zachtjes, Shawn laat zijn ogen van de weg glijden om mij aan te kijken. 'Wat' zegt hij verward, 'Als je een vriend nodig hebt om gewoon mee te praten, bel me gerust' zeg ik. Shawn kijkt me met grote ogen aan, 'Naar de weg kijken' zeg ik en draai zijn hoofd weer naar de weg. Straks krijgen we een ongeluk en ik kan dat concert van hem niet bijwonen als we beide in het ziekenhuis liggen.

Ik zoek een pen in het dashboard kastje en al snel vind ik er eentje. Ik schrijf mijn nummer op Shawn's hand. Shawn giechelt als ik schrijf, 'Dat kietelt' giechelt hij. Ik grinnik, ooit een jongen horen giechelen? Ik niet. Als ik de pen terug leg valt me de cd van Illuminate op die in het kastje ligt.

'Meen je dit Shawn' zeg ik en houd de cd omhoog. 'Wat' zegt Shawn met een uitgestreken gezicht. 'Je hebt je eigen muziek in je auto liggen' lach ik. Shawn knikt enthousiast en ik stop lachend de cd in de auto. Mijn vingers tikken op het raam als mercy op komt.

Shawn zingt mee, en ik kan niet stoppen met staren naar hem. Heb je Shawn Mercy ooit zien zingen op het podium. In een auto wanneer je nog geen meter van hem verwijderd bent is dat nog zoveel beter. Het is dat Shawn zich waarschijnlijk kut gaat voelen als ik het film, en ik geniet er zo ook wel van.

'Je zingt echt goed' zegt Shawn, 'Wat' mompel ik. Shawn lacht 'Had je niet door dat je aan het zingen was'. 'Nee ik had het te druk met naar jou kijken' kaats ik terug. Shawn glimlacht klein, 'Je zingt echt goed, je moet er iets mee gaan doen' zegt Shawn. Ik voel mijn wangen rood worden. Shawn Mendes is mijn muziek voorbeeld, dat compliment betekent nogal wat.

'Dat doe ik al, ik maak nummers en zing covers die ik op YouTube zet' zeg ik. Shawn werpt me een blik en dan ontstaat er een glimlach op zijn gezicht. Okey.

•• a/n ••
1002 woorden, het langste hoofdstuk dat ik ooit heb geschreven.

Is dat te lang? Of zijn de eerste hoofdstukken (800 woorden) beter? Of moet het misschien nog kleiner?

Als je tips hebt zet het gerust in de reacties, ik kijk elke reactie na en probeer er elke keer op te reageren.

Wat denken jullie van de nieuwe cover

Sorry voor de verschrikkelijke lange auteurs note