De wereld begint te draaien en Cameron is het middelpunt. De haast boze blik in zijn ogen, ik voel mijn ademhaling sneller gaan. De ogen die mij van alles verwijten, zwarte vlekken verschijnen voor mijn ogen. De woorden die hij zei, ze echoën na in mijn hoofd. 'Ik houd alleen maar van je' zeg ik zacht, 'Je faked alles, je haat me en probeert me te breken' zegt Camerom kwaad. 'Zoals iedereen' fluistert Cameron en breekt, ik zie de tranen over zijn wangen rollen. Ik kom terug in mijn lichaam, en daarmee begin ik ook te huilen.

'Cameron Dallas' zeg ik, Cameron durft me niet aan te kijken. 'Je hebt het recht om zo over me te denken, ik kan er niks aan doen. Maar luister dit wel even aan. Je helpt me, om over mijn oudere angst heen te komen, trauma medisch genoemd. Je bent er, je bent er gewoon en ik houd van die aanwezigheid, van jou' zeg ik en met elk woord gaat mijn stem omhoog, huil ik harder.

Cameron zijn hoofd gaat omhoog, 'Ik geloof mezelf ook niet dus waarom zou jij ook' zucht ik als de tranen van Cameron blijven. Hij zet een stap naar me toe en slaat zijn armen om me heen, 'Sorry, ik stel me aan' fluistert hij. 'Nee, nee en nog eens nee' mompel ik vast beraden. 'Je bent gewoon bang en dat is normaal, alles heeft effect op ons' zeg ik hees. Ik sluit mijn armen stevig om Cameron heen, van plan hem nooit meer los te laten.

Cameron zijn vingers glijden over mijn blote rug, 'We moeten ophouden met huilen vandaag' zegt Cameron, 'Ja dit gebeurd te vaak' zucht ik. Cameron lacht zachtjes en ik glimlach. Cameron drukt een kus op mijn schouders en de glimlach word groter. Deze knuffel is één van de beste. 'Ik houd van je, weet je dat' fluistert Cameron, 'Nu wel ja' mompel ik. Camerom glimlacht en tilt me op, ik lach. Wat anders kan ik doen dan lachen als ik blij ben.

'Nu wil ik wel van die rots af' zegt Cameron, een grijns onstaat op mijn gezicht. Ik maak me los van Cameron en ren het water uit, de rots op. Blijkbaar hebben mensen dit vaker gedaan want er is een heel pad uitgesleten op de weg naar boven. Ik wacht tot Cameron er is, hij glimlacht naar me. 'Gaan we er samen van af' vraag ik, 'Altijd' fluistert hij. We pakken elkaars handen en springen van de rots. Een gil verlaat mijn mond en ik moet de hand van Cameron los laten.

Ik val in het water en het is een heerlijk gevoel, als ik boven kom komt Cameron ook. De haren hangen voor zijn gezicht en er staat een ongelooflijk mooie glimlach op zijn gezicht. De kriebels in mijn buik nemen toe, soms kan ik niet begrijpen dat hij van mij is. Helemaal verliefd. Cameron kijkt me glimlachend aan, 'Nemen me nog foto's alleen en gaan we dan' vraagt Cameron. 'Doen we' zeg ik en loop naar de camera. Ik zet die op filmen en Cameron en ik gaan samen de rots af.

We drogen ons beide af en lopen terug naar de picknick plaats, we ruimen alles in stilte op. Als we alles hebben ingepakt trekt Cameron me naar zich toe. Ik voel zijn zachte lippen tegen mijn wang drukken. Ik glimlach en geef ook een kus op zijn wang. Cameron aait over mijn wang, ik zie zijn ogen stralen van vreugde. Ik glimlach en kus hem, Cameron laat me los en we lopen naar de auto.

Op de weg terug komt een nummer van mij op, ik kijk fronsend naar de radio en begin mee te zingen. Cameron en ik hadden hetzelfde idee en maken een snap. Ik grinnik en ga door met zingen. Cameron begint me aan te staren, 'Hey ogen op de weg' zeg ik en tik tegen zijn wang. Cameron draait zijn ogen naar de weg maar blijft me toch aankijken. Ik schud mijn hoofd, wat moet je er toch aan doen.

Als het nummer is afgelopen komt ruin van Shawn en het maakt me bang. 'Bezeten' mompel ik en Cameron barst in lachen uit, ik grinnik ook en zing vrolijk mee. Alles word beter met muziek. Cameron zijn hand glijd naar mijn bovenbeen en ik pak hem vast. Zijn blik blijft op de weg terwijl ik hem ga bekijken. Elk klein plekje op zijn huid. Cameron heeft zijn imperfections, is heus niet zo perfect als je zo denken maar dat maakt het fijn. Als alles alleen maar perfect zou zijn zou dat grofweg saai zijn. Ik leun voorover en druk een kus op Cameron zijn wang.

A/n:
Cringe, omg.