Twee weken later zitten we in New York voor een photoshoot en een paar interviews. Cameron had toevallig ook vrij en heeft besloten me mee te nemen op een date. Ik zit hartstikke ongemakkelijk naast hem, ten eerste is het onze eerste date en ten tweede wil ik helemaal niet op dates. Ik trommel met mijn vingers op het raam, Cameron kijkt me met een aparte blik aan. Ik wil naar hem glimlachen maar dat zou hem alleen maar meer bezorgd maken.

We stoppen op een parkeerplaats en ik ga zuchtend uit de auto. Cameron komt naar me toe gelopen, hij legt zijn handen op mijn schouders. Zijn bruine ogen boren mijn lichaam in. 'Megan vertel me wat er is' fluisterd hij, Cameron heeft het door, hij heeft alles door. 'Er is niks' probeer ik nog, 'Is er iets naars gebeurd op je vorige date' gokt Cameron. Een draadje knapt in mijn lichaam, een draadje dat ik al jaren gespannen houd.

Het komt boven drijven, hoe Nathan, mijn vriendje me zo maar meenam. Me in een huis gooiden en me daar weken hield. De emotionele pijn komt in vloedgolven bij me neer. Ik knik naar Cameron, tranen dringen zich in mijn ogen. Ik wil ze weghalen maar Cameron houd me tegen. 'Laat ze maar lopen' zegt Cameron zacht en liefdevol. Ik voel de tranen over mijn wangen lopen, de pijn trekt met de tranen mijn ogen uit. Op een gegeven moment knap je gewoon, breek je. Ik knuffel Cameron en put hoop uit zijn aanraking.

Voor ik mezelf tegen kan houden vertel ik het hele verhaal, Cameron pakt me alleen nog maar steviger vast. 'Oh god Megan' fluistert hij in mijn oor, 'Dankje voor het luisteren, ik had het nodig' mompel ik tegen zijn borst. 'Ik zal er altijd voor je zijn' zegt Cameron, 'Cam ik houd zoveel van je' zeg ik. En ik meen het, ik meen het echt. Cameron brak mijn voornemen, om nooit meer een vriendje te nemen. En aangezien Cameron een schat is heb ik er geen spijt van. Hoe erg dit ook zal aflopen, hoeveel verdrongen herinneringen op komen, ik wil het samen met hem aan gaan.

'We kunnen ook terug gaan' fluisterd Cameron en hij veegt de tranen van mijn gezicht. Ik schud met zijn hoofd en laat hem een echte gemeende glimlach zien. 'Dacht het even van niet, ik wil het niet verpesten' zeg ik. Ik druk een kus op Cameron zijn lippen, Cameron glimlacht en trekt me naar zich toe. 'I love you' zegt hij in mijn nek, 'I love you too' fluister ik weer terug. Cameron draait zich om en pakt iets uit de auto, een picknickmand. Ik glimlach en pak zijn hand, Cameron doet de auto op slot en we lopen een veld in.

Het is hoog gras tot aan mijn oksels en het kietelt me, Cameron lacht. Cameron begint te rennen en ik ren verbaasd achter hem aan, 'Cam' gil ik. 'Meg' gilt Cameron terug, ik lach harder en ren naast hem. Cameron vertraagd en we staan stil, er staat een boom voor ons, de wortelen kronkelen nog meters alle kanten op. De bladeren reiken tot aan de hemel, 'Wow' fluister ik bewonderend. 'Gaaf toch' zegt Cameron en hij begint de picknickmand uit te pakken.

Ik ga op het gras zitten en kijk Cameron met een glimlach aan. 'Wat ben je aan het doen' vraagt Cameron, 'Mijn goddelijke vriendje aan het aankijken' zeg ik met een grijns. Er verschijnt een blos op Cameron zijn wangen. 'Ga me helpen met het uitpakken' dirigeert Cameron. 'Nee, ik vind dit denk ik leuker' zeg ik glimlachend.

Cameron kijkt me zuchtend aan en gaat pal voor me staan, hij torent ver boven me uit aangezien ik zit. 'Oh echt' zegt Cameron, ik bijt hard op mijn lip. 'Ik vind dit helemaal niet erg zo' zeg ik. Cameron gaat door zijn knieën en drukt me tegen de grond. Hij komt boven me hangen, zo dichtbij dat zijn haren mijn wangen kietelen. Een lachje komt uit mijn mond, en ook Cameron moet lachen. 'Dus je gaat niks doen terwijl ik alles doe' zegt Cameron, 'Ja' antwoord ik serieus terug. 'Vind je dat kunnen' zegt Cameron, een enorme grijns breekt door op zijn gezicht. 'Ja' antwoord ik brutaal.

Cameron zet zijn lippen tegen die van mij aan en begint me te zoenen. Ik voel het los gaan in mijn buik, ik zoen hem terug. Mijn handen leg ik op de heupen van Cameron, ik kan het niet laten om ze onder zijn shirt te laten glijden. Cameron glimlacht en verbreekt de zoen, mijn hoofd voelt suffig aan. 'Als je me meehelpt krijg je meer' zegt Cameron en hij likt langs zijn lippen. God hé die jongen maakt me totaal gek, hij moet echt stoppen met zo aantrekkelijk zijn. 'Oké ik help wel mee' fluister ik, ik haal mijn haar door Cameron zijn haar en sta op.

A/n;
I kinda like these moments.

En hier is een random hartje want ik vind hem leuk en heb hem lang niet meer gebruikt <3