We zingen met zijn allen mee met Adele, Shawn en Bart moesten dus net stoppen als ze de hoogte in gaat. 'Nou fijn dat jullie dat mij deden doen' mopper ik nadat ik de uithaal maakten. 'Lief van ons toch' zegt Bart met een grijns, 'Zo lief' antwoord ik sarcastisch. 'We zijn er' zegt Bart en hij parkeert, 'Ik blijf hier wachten gaan jullie maar naar binnen' zegt Bart. 'En wat ga je dan doen' zeg ik verward. 'Lezen' zegt Bart, 'Bart je bent knettergek' mompel ik. Bart grinnikt, 'Thanks man' zegt Shawn, we stappen uit en lopen naar binnen.

Ik kreeg een hartaanval en moest worden afgevoerd met een ambulance, oké dat van die ambulance is niet waar, dat van die hartaanval wel. Wat denk je dat we gaan doen? skaten op zo'n disco baan. 'O no doei' zeg ik en draai me gelijk weer om. 'Dacht het even niet Megan Fox' zegt Shawn, hij pakt me vast. Ik zucht, 'Maar ik kan niet skaten' zucht ik. 'Mooi ik ook niet' grinnikt Shawn, hij neemt me mee naar een loket en ik krijg skates in mijn handen.

Veel mislukte pogingen later om te ontsnappen staan me op de baan. Het is een grote ronde baan en er knalt muziek uit de boxen, lichten gaan rond. Er is haast niemand op de baan en dat maakt het een beetje beter, hoe minder mensen me zien vallen. Shawn pakt mijn hand en we gaan de baan op, na drie keer onze benen te bewegen hangen Shawn en ik om elkaars nek. Ik grinnik en laat Shawn los, 'Ik ben een ramp' zeg ik, 'We zijn een ramp' verbetert Shawn. Ik lach en pak zijn hand, zo weten we aardig goed vooruit te komen.

Ik hoor de tonen van treat you better en Shawn en ik gaan beide onderuit. We kijken elkaar verbaasd aan, Shawn zijn stem gaat door de boxen en hij schud zijn hoofd. Ik krabbel overeind en begin mee te zingen. Shawn grinnikt en gaat ook zingen, een stuk beter dan mij maar het is ook zijn eigen lied. We rolschaatsen verder en verrassend lukt het, na Shawn zijn nummer komt die van mij over Shawn. Zo zijn die boxen bezeten ofzo. Ik ga onderuit en Shawn begint keihard te lachen, hij gaat zelf ook onderuit, lachend zitten we naast elkaar.

'Kom' zegt Shawn en we staan beide op, ik begin van Shawn weg te schaatsen en die trekt een wenkbrauw op. 'Je gaat vallen' roept hij, 'Nee ik denk dat ik het door krijg' roep ik terug. En wat denk je dan Shawn kreeg gelijk en ik struikel over mijn eigen voeten bij het maken van de bocht. Ik word alleen door iemand opgevangen, ik kijk omhoog en zie mijn redder. Mijn adem word ontnomen door de bruine ogen en de glimlach. 'Hallo Cameron' zeg ik zacht, 'Hi' zegt Cameron en hij zet me overeind. 'Wat doe jij hier' vraag ik, 'Geen idee, Bart jullie bodyguard heeft me gebracht' zegt Cameron glimlachend. Ik houd van die glimlach.

Ik kijk om maar zie geen Shawn mee staan, 'Wat' mompel ik verward. Zijn die jongens me in de maling aan het nemen. Cameron pakt mijn hand vast en trekt me weer de baan op, 'Kom je mee' vraagt hij. 'Ik kan dit niet' mompel ik, 'Niet zo deprimerend, je kan het wel' zegt Cameron. Ik schud mijn hoofd, Cameron pakt mijn andere hand. Hij begint achteruit te rolschaatsen, waarom kan Cameron dit wel, nou waarschijnlijk omdat hij het meer heeft gedaan.

Het gaat goed tot ik struikel en bovenop Cameron beland, ik kijk hem met een open mond aan, ook Cameron zijn mond staat een stukje open. I want to kiss you so bad zingt de muziek, Cameron zijn tong gaat langs zijn lippen. Ik kan mijn blik niet meer van zijn lippen afhouden. 'Dit gaat snel, sorry' mompelt Cameron en hij wil opstaan. Ik leg mijn hand op Cameron zijn borst en leun naar zijn oor. 'I want to kiss you so bad' fluister ik in zijn oor. Ik sta op en draai mijn rug naar Cameron toe, ik ben stom, heel stom om dat eruit te laten. Kom op zo snel kan je toch niet verliefd worden, ik ben stom. En ergens hoop ik dat Cameron me nu omdraait en zoent.

Cameron hapt naar adem en draait me om, 'Je maakt me gek Megan' zegt hij. 'Sorry' fluister ik met een onschuldige blik in mijn ogen. Cameron schud zacht met zijn hoofd, 'Ik had nooit gedacht dat verliefd zijn zo zou voelen' zegt Cameron. 'Wat' zeg ik, 'Ik ben verliefd op je' zegt Cameron, zijn ogen zijn zo groot als etensborden. 'Kiss me' fluister ik en leun tegen Cameron zijn borst aan. Cameron legt zijn hand op mijn wang, zijn lippen komen dichterbij en ik glimlach. Zijn lippen raken voor de eerste keer de mijne aan, ik voel een rilling over mijn rug heen gaan. En ik was er zeker van dat ik weer eens verliefd was.