30 • Shawn of Cameron
'Meggie word eens wakker' zingt Shawn, 'Ik ben al wakker' mompel ik en trek mijn kussen over mijn hoofd. 'Kom op schoonheid' zegt Cameron lachend, ik trek het kussen beter om mijn hoofd. Handen pakken het kussen en proberen het uit mijn handen te trekken. Als het kussen weg is kijk ik recht in de ogen van Shawn. 'Goodmorning sunshine' glimlacht Shawn, 'Het is koud' mompel ik zachtjes en schor.
'Ja natuurlijk is het koud buiten Cameron zijn armen' lacht Shawn, ik bloos en sla het kussen tegen zijn hoofd. Shawn begint keihard te lachen en zakt zelfs door zijn benen. 'Cameron' roep ik vanuit de slaapzak, 'Yes' zegt Cameron, hij komt de tent in. Zijn ogen kijken Shawn eerst aan maar gaan al gauw naar mij. 'Kan je kleren uit mijn tas pakken' vraag ik met mijn liefste glimlach. Cameron knikt en pakt een broek, de tas waar mijn ondergoed in zit en een t-shirt. Snel verwissel ik ze voor mijn pyjama.
'Shawn of Cameron' vraagt Cameron en hij houd twee truien omhoog. Een zwarte illuminate hoodie en een zwarte Cameron Dallas hoodie. Ik haal mijn schouders op, 'Kies maar snel ik heb het koud' zeg ik. 'Shawn hoodie' roept Shawn die bijgekomen is. 'Nee Cameron' zegt Cameron terug. 'Shawn'
'Cameron'
'Shawn'
'Cameron'
'Shawn'
'Cameron'
'Shawn' zegt een vrouwelijke stem, 'Maar waar gaat het om' ik kijk om de hoek van de tent en zie Fenna staan ze heeft een Shawn hoodie aan. 'Een hoodie' bromt Cameron en hij gooit me de Shawn hoodie aan. 'Dus je bent toch fan' roept Shawn. Fenna word bleek, 'Ja maar niet zoals je denkt, ik ben een rustige fan' zegt ze met grote ogen. Shawn loopt op Fenna af en geeft haar een knuffel, met grote ogen knuffelt ze terug.
Ik loop naar Cameron en sla vanachter mijn armen om hem heen. 'Jouw tijd komt nog' fluister ik in zijn oor. Ik zie de rilling over zijn rug lopen, zijn warme handen raken mijn handen kort aan. Hij maakt zich los en loopt naar Fenna, ik loop hem achterna. We maken een paar foto's en geven haar knuffels, Shawn schrijft een kort briefje en alledrie signeren we die. Fenna gaat huppelend weg. 'Geweldig' zucht Cameron, 'Ja' zeg ik en haal een hand door mijn nog ongekamde haren.
'Mag ik je haar kammen' vraagt Shawn uit het niets, 'Ja hoor' zeg ik met een vage blik. Ik pak mijn kam en geef die aan Shawn, ik ga voor hem op een krukje zitten en Shawn begint mijn haar te kammen. 'Zeg maar als het pijn doet' zegt Shawn, 'Hm' mompel ik. Cameron maakt lachend foto's van ons en ik lach automatisch door zijn uitdrukking. 'Mag ik zo je haar vlechten' vraagt Cameron als Shawn klaar is. Ik knik en Cameron gaat nu achter me staan. Ik voel hoe mijn haar word ingevlochten in twee vlechten.
Cameron laat los en zijn camera klikt, hij houd zijn telefoon voor me. 'Oh wow' zeg ik als ik de twee perfect mooie invlechten zie. Cameron glimlacht, hij zet de stoel naast me en met zijn allen eten we het ontbijt op. 'Wat gaan we vandaag doen' zeg ik aan het einde als we de spullen in de afwasteil hebben gedropt. 'We kunnen de omgeving ontdekken' zegt Shawn, 'Goed idee' zeg ik en glimlach. 'Maar wie gaat me helpen met de afwas' zeg ik en pak de bak. Beide kijken ze me aan alsof ik brandend water ben. 'Dat was geen vaag maar een bevel' zeg ik en kijk ze strak aan. Cameron en Shawn zuchten, pakken een doek en we lopen naar de plek bij het toilet.
Ik laat de bak vol lopen en zet de afwas neer, 'Wie gaat schrobben' zeg ik, Cameron steekt enthousiast zijn hand op en ik geef hem de borstel. Na één glas gaat het al fout, Cameron laat hem op de grond vallen en hij breekt. 'Oh Cameron' zucht ik en pak de beker met een gat, ik werp hem gelijk de prullenbak in. 'Mag ik nu' vraagt Shawn, Cameron geeft hem de afwasborstel. We gaan zingend verder met de afwas, als we de glazen en borden hebben gehad spat Shawn schuim op Cameron. Cameron pakt schuim en gooit dat naar Shawn. Ze rennen weg voor elkaar en laten mij alleen achter.
'Guys kom hier' gil ik maar Shawn en Cameron reageren niet. Ik pak de borstel en ga door met de afwas. Ik zorg dat ik de bak vol laat met water, ik pak de bak. Voorzichtig loop ik terug naar onze plek niet ver weg. Shawn en Cameron zitten naast elkaar met de rug naar me toe. Ik kiep het water over hun heen, ik hoor Shawn heel hoog en heel meisjesachtig gillen. Ik lach en ren gauw weg, 'Megan' roept Shawn en voetstappen komen me achterna. Ik weet Shawn voor te blijven, en kijk lachend achterom. 'Je gaat er aan' roept Shawn, 'Echt niet' roep ik terug. Hij zal me nooit te pakken krijgen.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro