Nadat we hebben gegeten lopen we naar het kampvuur, Shawn heeft één van zijn gitaren mee, een akoestische. Voordat we weg gingen heb ik duidelijk gezegd dat er maar eentje mee gaat. Daar kreeg ik veel protest op maar uiteindelijk heb ik gewonnen. Ik grinnik zachtjes, 'Wat' zegt Shawn en hij kijkt naar me. 'Niks' zeg ik met een uigestreken gezicht. Shawn kijkt verbaasd weer voor zich uit.

Ik zucht en spring ineens op Cameron zijn rug, hij wankelt even maar herstelt zich erg snel. Cameron loopt rustig door, 'Yes' roep ik en steek mijn armen in de lucht. Shawn lacht, 'Wat Mendes' kaats ik terug. 'Waarom zo blij Fox' zegt Shawn, 'Omdat jij altijd omvalt als ik op je rug spring, Mendes' zeg ik. Shawn grinnikt, 'Ik doe niet zoveel aan meet&greets' roept Shawn iets beledigd. Dat zie ik doordat hij zijn schouders dan een stukje naar achteren trekt.

'En ik wel' zegt Cameron met een plagende stem, Shawn geeft hem een kwellende blik en Cameron barst in lachen uit. Ik grinnik, Cameron springt een stukje op en pakt mijn benen beter vast. 'Je moet het zeggen als je er klaar mee bent' zeg ik in Cameron zijn oor. 'Nee je bent totaal niet zwaar' zegt Cameron, 'Weet ik' antwoord ik terug. 'Je bent het eerste meisje dat ik hoor dat zeker is over haar gewicht' zegt Cameron verrast. 'Ik beweeg altijd al veel, en ja, de invloed van idiolen' zeg ik en werp een blik op Shawn. Shawn glimlacht breed naar me, helemaal blij.

'Dat is maar mooi ook want je bent mooi' zegt Cameron, mijn wangen beginnen te gloeien en als ik iets probeer te zeggen komt er geen geluid uit mijn keel. Shawn geeft me een blik en ik kijk hem sprakeloos aan, Shawn knipoogt. 'Heb ik iets verkeerds gezegd' mompeld Cameron, ik sla mijn armen om zijn nek en leg daar ook mijn hoofd. 'Het is oké, het is heel lief' fluister ik tegen zijn huid. Ik zie het kippenvel onstaan en een glimlach breekt door mijn gezicht, nog altijd bloos ik als een gek.

In de verte zie ik het vuur en Cameron laat me van zijn rug glijden, ik glimlach breed naar Cameron en die glimlacht breed terug. 'Wie er sneller is' vraag ik aan Cameron en Shawn. Ze knikken, 'Start' roep ik en sprint weg. Ik weet dat ik voor de jongens zit en snel kom ik aan bij het kampvuur. Mijn ademhaling gaat iets sneller, ik kijk om. Shawn stopt voor mijn voeten en Cameron volgt twee meter achter hem. 'Ik vind dit niet leuk' gromt hij met een bokkenpruik.

Ik druk voor drie seconden een kus op Cameron zijn wang, 'Nu wel dan' zeg ik hees. Soms door verliefdheid word ik hees, een naar dingetje want als je het kent herken je het. Ik draai me weer om en Shawn kijkt me stralend aan. Hij pakt mijn schouder en trekt me tegen zijn lange lichaam aan. 'Ik ship Camegan' zegt hij in mijn oor, ik glimlach, 'Ik hoop het' mompel ik terug. Ik geef mijn liefde toe, dat is ook voor de eerste keer. De liefde heeft me goed te pakken, en binnenkort laat het niet los.

'Okey luitjes' zegt de man die zonet ook langs kwam, 'Ik ben Dave, wat makkelijker is het niet' zegt hij lachend. De jongens en ik gaan zitten op de banken. Het zitvlak bestaat uit een halve boom, je leunt tegen een plank van dezelfde boom. Ik moet deze ook later in mijn huis hebben. Ik kijk rond het vuur en zie nog één gezin zitten. Ouders en een jongen en meisje, het meisje gok ik op vijftien, de jongen op zeventien. 'Laten we ons eens voorstellen' zegt Dave, hij gaat zitten en wijst Cameron aan.

'Ik ben Cameron, tweeëntwintig' zegt hij simpel. 'Ik ben Megan en achttien jaar' zeg ik met een glimlach. Shawn stelt zich ook voor. De ouders van het gezin heten, Julia en Mark. De kinderen heten Fenna en Sem, even oud als ik ze schatten. 'Zo wie wilt er een marshmallow' roept Dave. Mijn hand schiet in de lucht en Dave werpt me er eentje toe. Ik rijg hem aan een stok, en houd die boven het vuur.

En ja toen, gewoon een kampvuur, met mijn crush en mijn beste vriend. En dat is helemaal niet zo gewoon.

A/n:
Ik had geen flauw idee hoe ik dit hoofdstuk moest eindigen dus ik plaats gauw het volgende.

-

By the way ik heb weer een nieuwe cover, what do you think about it? Ik heb denk ik echt een verslaving aan covers maken, en ik ben een perfectionist dus het is nooit goed. Maar het zal wel.

Als je het een leuk verhaal vind vote en heel misschien kun je ook een reactie plaatsen, elke vote en reactie laten we glimlachen :)