'Shawn' fluister ik zachtjes tegen de bobbel die naast me op een luchtbed ligt. Ik lig in mijn eigen bed en Shawn slaapt naast me op een luchtbed. Met zijn tweeën in een eenpersoonsbed vond Shawn geen succes. Van mij had het best gekund maar oké Shawn wil op een luchtbed.

'Nee' gromt Shawn, 'Ik kan niet slapen' zegt ik. Shawn draait zijn rug naar me toe en gromt. Ik zucht en kijk naar de muur tegenover me, het is mijn Shawn muur. Dat moment was echt heel genânt en ik wil het uit mijn leven wissen. Al is Shawn nu mijn beste vriend, ik ben en blijf een fangirl. En ik begon een heel verhaal aan Shawn vertellen dat je beide kan zijn en dat hij zich geen zorgen hoeft te maken dat ik fangirl in zijn buurt.

'Shawn' fluister ik weer en prik in zijn middel, 'Shawn' zeg ik nog een keer en blijf doorgaan met prikken en zijn naam zeggen. 'Wat' snauwt Shawn en hij draait zich om, zijn hand klemt zich om mijn vinger. 'Ik kan niet slapen' zeg ik. Shawn slaat zijn ogen naar de hemel, of mijn plafond, we liggen niet buiten. Oeh dat zo echt gaaf zijn, buiten onder de sterren slapen.

'Ik kan ook niet slapen als je me steeds prikt' Shawn kijkt me streng aan 'En zeker niet op dit vervloekte luchtbed' gromt Shawn er achter aan. Ik zucht en sta op van mijn bed, 'Ga er dan maar vanaf' zeg ik. Shawn fronst zijn wenkbrauwen en blijft liggen. 'Je gaat in mijn bed' zeg ik en trek Shawn overeind. Shawn gaat op de bedrand zitten en ik laat mezelf op het luchtbed vallen.

Shawn blijft me aankijken, ik trek de naar Shawn ruikende dekens over me heen. Er klinkt geritsel en ik geloof dat Shawn gaat liggen. Ik draai me om op het luchtbed, dit ding ligt echt vervelend maar het is beter dan dat Shawn erop ligt. Ik word bij mijn middel gepakt en op het bed getrokken. Shawn zijn armen wikkelen zich om mijn heupen en ik ontspan mezelf.

'Geen woord' fluistert Shawn, 'Natuurlijk niet, dit is de geweldigste plek om in te liggen' zucht ik en sluit mijn ogen. Ik voel Shawn zijn hand door mijn haren gaan. Ik glimlach, je kan je niet voorspellen hoe fijn je kan liggen in Shawn zijn armen.

•••

Ik zit tussen de benen van Shawn op mijn mobiel te spelen, Shawn is ook bezig op zijn mobiel. Ik leg mijn mobiel weg en draai me om zodat mijn buik tegen Shawn's buik ligt. Shawn legt zijn mobiel weg en kijkt me verrast aan. 'Hoe lang kan je hier blijven' vraag ik zachtjes, ik wil niet dat hij weg gaat. Shawn is stil.

'Morgenavond gaat mijn vliegtuig terug' zegt Shawn en hij kijkt me met een sip gezicht aan. Ik zucht en haal een hand door Shawn zijn bruine haar. 'Mag ik een aparte suggestie doen' zegt Shawn, 'Of course' zeg ik en glimlach. 'Je kan met me mee op tour, het management vind het goed. Dan hebben we meer tijd met zijn tweeën en ik kan je vertellen dat het heel gaaf is allemaal' zegt Shawn. Mijn gedachten gaan uit, de stoppen slaan gewoon over.

'En hoe dan met school, mijn moeder gaat het nooit goed vinden' zeg ik in een shock. 'School kan online, en je cijfers zijn mega goed. Je moeder heeft het aangeboden dus die zal het wel oké vinden' zegt Shawn. Ik ga verbaasd overeind zitten, en kijk Shawn aan. Zijn gezicht staat helemaal blank, geen twinkeling in zijn ogen dat bewijst dat hij liegt. Dit is allemaal gemeend.

'Ik ga met je mee' zeg ik vast besloten, de lichten gaan weer aan in mijn hoofd en daarbij breekt een enorme glimlach door op mijn gezicht. Ik ga mee op een damn tour met Shawn Mendes, is dat niet enorm gaaf. Ik weet niet wat ik moet verwachten, wat ik kan verwachten, maar ik laat mezelf er gewoon invallen. Als je alles van tevoren wilt weten en alles voorbehoed dat houd je geen verrassingen meer over.

Shawn komt ook overeind en slaat zijn armen om me heen, ik knuffel terug. Deze positie is een beetje ongemakkelijk, ik op zijn schoot maar dat maakt niet uit. 'Nu ben ik blij' zegt Shawn enthousiast in mijn oor. 'Je wilt niet weten hoe hyper ik me nu voel' zeg ik terug, 'Waarom flip je dan niet' zegt Shawn terug, 'Geen idee, geef me even' zeg ik. Ik ga van Shawn af, ik begin te springen en te gillen en daarna ga ik rondjes rennen rond de koffietafel.

Shawn lacht en pakt zijn mobiel om te filmen, ik blijf rondjes rennen en gillen. 'Meggie ga je koffer eens inpakken' zegt Shawn en hij trekt een wenkbrauw op. Ik blijf stilstaan, 'Shawnie ga me helpen want ik ben een ramp in inpakken' kaats ik terug. Shawn trekt een vermoeid gezicht maar staat op, ik trek hem achter me aan. Zijn lach klinkt in mijn oren.