Franciszek był uzależniony od Xanaxu.

Kiedy jeden z jego szefów dowiedział się, że Franciszek nie sypia w nocy, zapisał go do psychologa. Tam Polsce został zlecony Xanax.

Chcąc nie chcąc, Franciszek zaczął go brać.

I po raz pierwszy od tylu lat czuł się... żywy. Miał energię. Chciał wychodzić z domu, chciał rozmawiać, chciał gotować, chciał robić rzeczy, o których normalnie nawet by nie pomyślał. Życie nie męczyło go tak cholernie bardzo, jak wcześniej, a nawet stało się znośne.

Chęć przedłużenia tego stanu sprawiła, że zaczął zażywać  Xanax coraz częściej i więcej. W końcu jego ciało uodporniło się na działanie lekarstwa, co jednak nie przeszkodziło Franciszkowi w łykaniu coraz większych dawek z nadzieją, że znowu będzie czuł się normalnie. Kończyło się to jednak tylko na wymiotach i bólu głowy.

W końcu szefostwo odkryło, co tak na prawdę się działo i Franciszek dostał zakaz spożywania Xanaxu. Oczywiście próbował go jakoś zdobyć, ale wszytkie próby kończyły się fiaskiem, gdyż był bacznie obserwowany przez ochronę szefostwa.

Jakoś dawał radę przez kilka dni, ale później potrzeba zażycia tabletki była tak silna, że nie wytrzymał. Próbował się zabić. Kilka razy.

Ciągnęło się to przez miesiące, aż w końcu Franciszek powrócił do stanu sprzed brania Xanaxu.
Potem już nigdy po niego nie sięgnął.

A teraz przyznać się, kto nie śpi.