Chapter 8 Storage Room
Fragile Girls vs Sadist Guys
Chapter 8_______________________________________
Ami POV
Starting from now on everyday you should give me a five minute service.
Kagabi may nangyari sa amin ni chuahua na dapat hindi mangayari. Hinalikan niya ako at ngayon unang araw na ng sports fest. Kaso dahil sa nangayri kagabi hindi ako nakatulog.
“Ami anong nangyari sayo?!”
“Hahahaha hindi ko alam.”
“Ami! Ibalik niyo ang kaluluha ni Ami.” Sabi ni Angela habang nakahawak sa braso ko at inaalog ako.
“Prez! Anong nangyari sayo bakit nagmukha kang panda?” sabi ng isa kong classmate na babae.
“Ami what happened to you!” pinalibutan ako ng mga babae kong classmate. Pare-pareho ang tanong nila at lahat sila ay nagaalala.
“Okay lang ako…hindi lang ako masyado nakatulog…kasi nanakaw ng chuahua namin sa bahay ang first kiss ko.” Sabi ko habang nakatingin ng masama kay Yu.
“Eh di nga my god okay lang yan!”
“Don’t worry prez isipin mo na lang hindi iyon counted!” pilit nila akong pinasasaya.
“Guys….maraming salamat na tatouch naman ako sa mga encouragement niyo!”
“Okay lang yan!”
“Hahaha ang lakas talaga ng charisma ni Ami no?” tanong ni Franz kay Yu.
“So it was really her first…” bulong niya.
“Hm, may sinabi ka ba?”
“Nothing…..”
Pumasok si Sir. Gin sa classroom.
“Okay magpalit na kayo ng damit dahil ilang oras na lang magsisimula na ang sports festival. Siguro alam niyo na naman kung saang laro kayo nakaassign. Galingan niyo.” Sabi ni Sir habang may lollipop sa bibig.
“Yes!” sagot naming lahat.
“Good luck, maiwan ko muna kayo.” Umalis na siya.
“Ami magpalit na tayo.” Yaya ni Angela.
“Sige mamaya na lang….sa pair marathon pa naman ako eh.”
“Okay, tawagin mo lang ako kung maykaylangan ka ah.” Umoo ako.
Nagsialisan na ang mga classmate ko para magpalit ng p.e. uniform. Ako na lang ang natira sa classroom.
“Hay….matutulog muna ako may isang oras pa naman bago ang opening.” Iniga ko ang ulo ko sa lamesa.
Oo nga pala…..sino nga ba ulit ang ka pair ko sa marathon? Nakalimutan ko dapat pala tinanong ko kay Franz, hayaan ko na nga malalaman ko rin naman mamaya.
“Balita ko chuahua ang kumuha ng first kiss mo.” May narinig akong nagsalita kaya inangat ko ang ulo ko at nakitang nakaupo si Yu sa upuan sa harap ko.
“Ikaw!......bakit ka nandito?”
“Sa last game pa ako kaya hindi pa ako nagpapalit.”
“Sa iba ka na lang tumambay gusto ko mapagisa at higit sa lahat ayoko makita ang mukha mo.”
“Dahil ba sa nangyari kagabi? Hindi ka parin maka get over doon?”
“Ewan ko sayo, para sa isang babae importante ang first kiss niya.”
“Ibig sabihin counted yung kiss?”
“Hindi no paano magiging counted ang isang kiss na galing sa chuahua.”
“Ayun naman pala, problem solve. Do you want to do it again?” Ngumisi siya.
“Mukha mo! Umalis ka na nga mahahighblood lang ako sayo eh.”
“…Kapag lumabas ako uutusan ako ni Nicotine (sir.Horan). Oi China saan ka nakaassign?”
“Sa laro? Sa ano, pair marathon sa pagkakaalam ko last game yun…..ah….eh….teka lang…huwag mong sabihin….”
“Seriously? Huwag mo ako ipapahiya.”
“Di nga! Ikaw ang partner ko? Bakit? Bakit ikaw! Isang game na nga lang ang sinalihan ko hindi ko pa maeenjoy. Bakit ba palagi mo na lang sinisira yung mood ko?!” kinurot ko yung pisngi niya.
“Aray, it’s not like I wanted you to be my partner!” kinurot rin niya ang pisngi ko.
“Chuahua!!” tinusok ko yung butas ng ilong niya.
“China!” piningot niya yung ilong ko.
“Hahaha pagkatapos non.” May pumasok sa loob ng classroom at nakitang nagaaway kaming dalawa ng parang bata.
“Ah…..sorry naistorbo ata namin kayo.” Tumakbo sila papalabas ng classroom habang natawa.
“Teka lang nagkakamali kayo!” hahabulin ko sana sila pero hindi ako umabot.
“It’s no use hindi ka nila pakikingan. That kind of women likes to start gossips…so childish.” Inis niyang sabi.
“Para sayo okay lang kahit masira ang reputation mo bilang president ng student council pero para sa akin kapag nasira na ang image ko hindi ko na mababalik yuon!”
“Pwede ko naman pakiusapan si papa na ibalik ang scholarship mo pagnangyari yuon.”
“…..Tumigil ka na nga! Hindi lahat ng bagay masosolve gamit ng pera, at saka mas gugustuhin ko pa tumira sa kalye keysa lumuhod at umingi ng tulong sayo!” tumakbo ako palabas ng classroom.
“….”
----
HALLWAY
Nakakainis, bakit ganun siya akala niya lahat ng bagay madadaan sa pera! Para sa kanya okay lang na masira ang image niya at matangal sa student council pero para sa akin kapag natanggal ako sa pagiging president ng sc pati sholarship ko mawawala rin.
….Kaya tama lang na sigawan ko siya…pero hindi kaya napasobra ang sinabi ko? Kaylangan ko ba magsorry sa ganetong situation…pero siya naman ang nauna eh…..gyaaahhh!!! Hindi ako sanay sa mga gantong bagay! Ano ba ang common na ginagawa sa ganetong situation?!!
Inuntog ko ang sarili ko sa pader.
“Gyaaah!!” pinagtinginan ako ng mga ibang students na naglalakad.
“Ah ayun! Prez!! Sa wakas na hanap rin kita.” May biglang lumapit na babae na mas bata sa akin.
“Oh Anne bakit?”
Siya si Anne, isang second year students ang subtitute treasurer ng student council.
“Kaylangan ko po ang tulong niyo. Nakalimutan kasi ng mga preparation guys na kunin ang mga bola na gagamitin sa dodge ball. Busy rin po kasi ako sa pagayos ng rest tent sa may campus.”
“Sige ako na lang nasan yung susi?”
“Eto po, thank you talaga lilibre kita mamaya! Sorry sa abala.”
“Sure ka diyan ah ililibre mo ako mamaya. Saka okay lang naman dahil mamaya pa naman yung game na sasalihan ko.”
“Thank you talaga sige nagmamadali kasi ako eh. Bye!” tumakbo na siya papalayo.
“Bye….”
Storage room? Malayo layo rin yun sa main building nga pala yun no…bago pumunta doon magpapalit muna ako.
Pumunta ako sa cr. Sinuot ko ang jogging pants habang nakapatong ang palda ko. Napansin kong anong oras na kaya hindi ko muna hinubad ang uniform kundi sinuot na lang ang jersey na jacket.
Dumeretso na ako sa main building.
Yu POV
“Hindi lahat ng bagay masosolve gamit ng pera, at saka mas gugustuhin ko pa tumira sa kalye keysa lumuhod at umingi ng tulong sayo!”
“…”
That girl instead of thanking me that I’m helping her…she’s really troublesome….kapag nahanap ko siya humanda siya.
Tumayo ako at lumabas ng classroom para magikot. Dumeretso ako sa labas ng building kung saan nandoon sina Franz at crybaby.
“Yu! Saan ka ba nagpunta? Nagyong nahanap ka na namin hindi ka na makakatakas. Marami ka pang trabaho!” pagsesermon ni crybaby.
“Tama si Angela, saan ka ba kasi nagpunta kami tuloy ang pinagagalitan ni Sir. Horan. Sabi niya ikaw raw ang magbibigay ng opening speech.” Sabi naman ni Franz.
“….Oi crybaby nakita mo ba si China?”
“Si Ami? Sa pagkakaalam ko inutusan siya ni Anne na kunin ang mga gagamiting bola sa dodge ball.”
“I see.” Naglakad na ako paalis.
“Oi teka Yu saan ka pupunta?”
Kinawayan ko lang sila.
“Haha hayaan mo na siya Angela.” Hinawakan ni Franz ang braso ni Angela.
“Masyado ka talagang mabait….any minutes na lang magsisimula na ang sports fest sino ang mag iispeech eh wala rin si Ami.”
“Angela, kaya may tinatawag na vice president eh.”
“A…ako? Pero….hindi ko kaya magsalita sa harap ng lahat…” nagsimulang manginig si Angela. Pinatong ni Franz ang kamay niya sa taas ng ulo ni Angela.
“Don’t worry ako ang gagawa hindi ikaw.” Ngumiti siya.
“…you are really to kind…”
---
The storage room is located in the main building, right? Ah found it
Napansin kong bukas na kaagad yung storage mukhang nandoon na si China. Pagkapasok ko nakita ko siyang kinukuha ang mga bola.
“Oi china musume(japanese ng china girl).” Hinawakan ko yung braso niya.
“AY KABAYONG BUNDAT!” naghulugan lahat ng buhat niyang bola.
“…” tinitigan ko lang siya halatang gulat na gulat siya.
“Chuahua? Ikaw lang pala akala ko kung sino…ginulat mo ako…”
“What are you doing?”
“Ha? Hindi mo ba nakikita, inutusan akong kunin ang mga dodge balls.”
“In that get up?” tinuro ko ang pagkasuot niya ng uniform.
“Eh nagmamadali ako eh! Ikaw nga hindi ka pa rin nag papalit naka gakuran (isang japanese uniform na panglalaki) ka pa rin.”
“Bakit tama naan ah…end of September na start na ang pagsuot ng ganetong uniform. And also it’s too troublesome to change.”
“Ang tamad mo talaga.” Sabi niya habang pinupulot ang mga bola.
She’s acting like nothing happen…le’ts see if you can keep quiet in one I’m about to do.
“1…5…okay 10 balls nandito na lahat. Sige na mauna na ako isara mo mabuti yung pintuan ah.”
“…” hinawakan ko ang kamay niya at hinila siya papunta sa akin naghulugan ang mga bola.
“Wah! A…nong ginagawa mo bakit mo ako hinila? Nahulog tuloy yung mga bola.”
“5 minute service, nakalimutan mo na ba kaagad?”
“Ha? Ano kaba marami pa tayong gagawin mamaya ka na maglaro.”
“I’m not playing around, I’m serious.” Seryoso kong sabi.
“Hindi rin ako nakikipag laro, bitawan mo nga ako.” Pilit niyang inaalis ang pagkahawak ko sa kamay niya pero hindi niya ito maalis.
“Ano ba!........T…m..na….” may binulong siya pero hindi ko ito narinig.
“Anong sabi mo lakasan mo ang boses mo.”
“Sabi ko TAMA NA!” tinulak niya ako kaya napaupo ako sa lapag.
“Bakit mo ba ako ginaganeto? Ano ba ako sayo? Sa inaasta mo parang sinabi mo isang laruan lang ang tingin mo sa akin!”
“Yeah, isa ka lang laruan.” Halatang nasaktan siya sa sinabi ko pero hinayaan ko lang ito.
“….Bahala ka na sa buhay mo!” tumakbo siya para lumabas kaso hindi niya mabuksan ang pintuan.
“Eh? Bakit ayaw bumukas….”
“Hm? Hindi mo ba alam, sira ang pintuan dito sa labas lang siya nabubuksan kapag sinara mo ito dapat may magbubukas sa labas dahil hindi ito mabubuksan sa loob.”
“Edi pabukas na natin kaagad! Oi! KUNG SINO MAN ANG NAN DIYAN PAKI BUKAS NG PINTUAN!!”
POK POK-tunog ng paputok.
“It’s no use, simula na ng sports fest sigurado ako wala munang dadaan dito.”
“Tama itext mo si Anj!”
“Iniwan ko ang bag ko sa classroom….”
“Pa…paano yan….ibig sabihin na kulong tayo dito? Tama! Si Anne sigurado ako mapapansin niya na hindi pa ako nabalik. Magtataka sila tapos titingnan nila kung nasa storage room pa ako.”
“Oi China…yaang bola na dapat mo dadalhin sa kanila….hindi ata pang dodge ball yan kundi pang basketball.”
“Eh? Ehhhhh!!? Kaya pala mabigat….nasaan kaya ang pang dodge ball” nagsimula siyang maghanap sa loob ng storage room kaso wala ito doon.
“Wala nasaan na? Ah…..hindi kaya nagkamali ng tingin si Anne…Gyaahh!! Paano yan hindi pala nakalimutan ng preparation guys na kunin ang dodge balls….baka aakalain ni Anne ako ang nagdala doon….kapag ganun ang naisip niya edi hindi na niya ako hahanapin….paano yan! Oi Chuahua bakit ba nagagawa mo pang umiga diyan sa lapag.”
“Hayaan mo na….ayaw mo nun hindi na natin kaylngan magparticipate sa sports fest.”
“Hindi pwede!.......hindi ako pwede magskip ng event…..kapag nalaman ito ng chairman….mawawala ang scholarship ko….” Halatang may takot ang mga mata niya.
“….”
“Anong gagawin ko….kaylangan ko na makalabas dito…” pilit ulit niyang binubuksan ang pintuan kaso hindi talaga ito bumubukas.
“Bumukas ka please!”
“Hindi mo mabubuksan yan.” Tinatamad kong sabi habang nakaiga sa lapag.
“Tumahimik ka mabubuksan ko to.”
“….”
Bakit ba pagkasama ko ang babaeng to palagi na lang kamalasan ang nadadatnan ko? At saka kapag nakikita ko ang mukha niya hindi ko talaga magawang hindi mairita….why do I need to exert efforts for her? If I leave her alone her scholarship will be cancelled….at paalisin siya sa school na ito…advantage iyon sa akin…..pero kapag umalis siya sigurado ako babalik na naman ang pagiging cry baby ni Anj…at….saka…
“Oi China…”
“Ano!”
Tinapik ko yung lapag bilang senyas na lumapit siya.
“5 minute service, let’s do it.”
“Hindi ka ba tala-.” Pinutol ko ang pagsasalita niya.
“If you can satisfy me, in just 10 seconds we can get out of here.”
“….Hindi ko kaylangan ng tulong mo.”
She’s stubborn.
“Are you sure? You don’t need my help? Kung nagsisimula ka na ngayon tapos na sana ang five minutes nakaalis na sana tayo dito.”
“.....”
“Ano? Ayaw mo talaga?” ngumisi ako.
“…..AH!!! Sige na nga five minute lang, siguraduhin mong mabubuksan mo yung pintuan. Ngayon lang to hindi na ulit ako iingi ng tulong sa isang chuahua na katulad mo.” Lumapit siya at umupo sa tabi ko.
“….A…ano pong service na gusto niyo master?” nahihiya niyang sabi.
“Tumalikod ka.”
“….O..okay…” sumunod siya at tumalikod. Humarap ako at nag indian sit. Hinawakan ko ang braso niya at hinila siya.
“Wah!” sinandal ko siya sa katawan ko.
“Teka anong ginagawa mo.” Dumulas siya kaunti kaya nilagay ko ang isa kong kamay sa ilalim ng tuhod niya at itinaas ito.
“Say my name.”’
“Ha?!”
“I said say my name ten times. Your five minutes starts now.”
“….Y…u…”
“Lakasan mo.”
“Yu…..y…u….Yu….” hinawakan ng isa kong kamay ang ilalim ng labi niya.
“Nn….”
“Ano? Bakit ka tumigil ituloy mo.”
“Y…u…Yu…..Yu….”
“3 more to go.” Inangat ko ang mukha niya kaya nakatingin siya sa akin ngayon.
“Yu….Yu…”
“And the last one…?”
“…….Y…….YU!” sigaw niya habang nakapikit. Halatang pulang pula ang mukha niya.
“….” Hinimas ko ang labi niya.
“…..Ano bitawan mo na ako tapos na.”
“Hindi pa.”
“Ha?!”
“….Nothing.” binitawan ko siya at tumayo. Lumapit ako sa pintuan.
“China.”
“A…ano?”
“Forget what I’m about to do. Magpanggap kang wala akong kinalaman sa gagawin ko ngayon.”
“O…okay…” tumayo siya sa gilid ko.
“…” nilagay ko sa bulsa ang kamay ko at sinipa ang pintuan agad itong nahulog ng buo.
“WHA-HAAAA?! O…oi….te…te…teka lang…si…si…sinipa mo yung pintuan?”
“Ha? What are you talking about, kusa siyang nahulog diba.” Pagbabanta ko sa kanya.
“…O..opo…”
“Ano pang tinatayo mo siyan akala ko ba ayaw mo magskip ng event?” naglakad na ako papalayo.
“Teka lang.” hinabol niya ako.
“Oi chuahua!....I owe you one….babawi ako next time.”
“…” tiningnan ko lang siya.
See? That’s why I don’t want to be with her….she’s a very troublesome person that also exert efforts in pointless things…maybe we are similar….exerting efforts in things we don’t like….
“Then how about kissing me again.”
“Ewan ko sayo!”
--------------------------
Don’t forget to VOTE and COMMENT!! Ung picture sa gilid ay yung position ni AMI at YU kaninang five minute servie!
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro