Fragile Girls vs Sadist Guys

Chapter 49______________________________________

Ami POV

Lumipas ang araw at summer vacation na. Summer vacation, kapag naririnig ko ang mga katagang iyon ang unang pumapasok sa utak ko ay; beach, fireworks display, festivals, at iba pang mga romantic moments na magpapainit pa lalo sa kapaligiran.

Ang mga araw na ito ay para sa mga kasintahan, mga araw na magpapatibay ng kanilang relasyon. Yuon ang sabi dito sa magazine na binabasa ko ngayon.

“Hah…buti pa sila…” mahina kong sabi habang nagbabasa ng magazine. Eto ako ngayon tenga sa bahay ni Yu at ang dahilan ay walang iba kundi si young master, Yu. Dahil sobrang busy niya nitong nakaraang buwan sa personal things naming dalawa tambak siya ngayon ng kanyang trabaho. Kaya ayun, ilang araw ng hindi lumalabas ng office room niya.

“Arf!”

“Maru…ang boring no?” sabi ko sa kanya habang buhat-buhat siya. “Ano kaya ang ginagawa ng iba ngayon?” tumingin ako sa bintana.

Mii POV

“Hey wait a minute!” sabi ni Shit zu (Michaela) habang hinahabol ako. Hindi ko siya pinansin kundi nagpatuloy sa paglalakad. Nasa Korea kami ngayon at namamasyal at dahil sobrang bagal netong babaeng ito gusto ko na siyang iwanan.

“Sabi kong intay lang! Mii!” huminto ako kaya nakaabot rin siya sa akin. “Geez! Why are you so fast ba?”

“Kasi ang bagal mo.” Naglakad ulit ako pero ngayon dumeretso ako sa maraming tao.

Let’s see if she can keep up with this.

“Mii! Wait, don’t leave me!” nagmadali siyang sumunod pero hindi niya ako maabutan dahil sa maraming tao. “Mii!” Habang naglalakad nagtaka ako bakit hindi ko na naririnig ang boses niya kaya tumalikod ako para tingnan siya. Nagulat ako ng makitang wala na siya doon.

“…That crazy woman!” tumakbo ako at nagsimulang maghanap. Bumalik ako sa nilakaran namin kanina pero wala siya doon. Nagtanong-tanong rin ako pero wala silang nakitang ganung babae. Sinubukan ko rin siya tawagan pero nakalimutan ko dala-dala ko pala ang bag niya at nandoon ang cellphone niya.

Tch! Where did she go? Bakit ba kasi napaka lampa nun?

Napahilamos na lang ako ng mukha sa inis. Pupunta na sana ako sa police station ng makita ko ang isang blonde na babae na nakaupo sa isang bench sa park. Nilapitan ko ito at napansing naiyak siya.

“…Oi. How long will you cry?” ingat niya ang ulo niya at nagulat ako sa mukha niya. “Wow. What a face.”

“Eh?” kinuha niya yung salamin niya sa bulsa niya. “O my god!” mabilis niya itong pinunasan. “Its your kasalanan kasi eh.”

“Sa akin mo pa talaga sinisi.”

“Kasi yuon naman ang totoo!” nagpatuloy siya sa pagiyak. “I was so scared. Nagulat ako ng makitang wala ka na sa harap ko…”

“…Sorry.”

“Huh?” inangat niya ang ulo niya at tumingin sa akin. “What did you say?”

“I said I’m sorry Happy now?” namula siya at bigla akong niyakap. “Oy! Bitawan mo nga ako!”

“Nope! I want to hug you so I’m going to hug you.” mas hinigpitan niya ang yakap niya sa akin. (see external link for their picture) “Let’s go to the mall.” Masaya niyang pagyaya.

“Bahala ka sa buhay mo.” Inis kong sabi.

Katulad ng sabi niya ang sunod naming pinuntahan ay ang mall at doon bumili siya ng mga damit, sapatos, at marami pang sosyal na gamit. Ang mas malala pa ako ang pinapabuhat niya ng mga ito.

“Next is…Ah! I want to go to that shop there’s something I want to buy there.” Bago siya makalakad muli papunta sa shop na yun hinila ko yung kamay niya para pigilan siya. Halatang nagulat siya sa ginawa ko. “Wha-what’s wrong?”

Bakit ko nga ba siya pinigilan? Hay para matapos to sasabihin ko na lang ang totoo.

“…I’m tired, let’s go back to the hotel.”

“Eh? So-sorry…sige balik na tayo.” Nagsimula na ako maglakad at sinundan niya ako. “Kaylangan mo ba ng tulong? Akin na yung iba.” Mahina niyang sabi.

“Hindi na, it’s okay.” Pilit niya itong kinukuha. “I said it’s okay!” galit kong sigaw.

“…O-okay…I’m sorry…” naging malungkot ang itsura niya, na lalo kong ikinainis. Napa buntong hininga na lang ako.

This woman is really so…

“…Tch. Just―smile. That’s enough for me.” nagulat siya sa sinabi ko pero dahil dito mabilis na nagbago ang mukha niya.

“Okay! If that’s what you want. Hehe.” Masaya siyang naglakad. “Bilisan mo at marami pa tayong pupuntahan mamaya.” Binilisan niyang maglakad.

“Hay…yes madam.” Ngumiti ako habang pinapanood siyang maglakad.

Pagkabalik namin sa hotel mabilis rin kaming umalis pagkatapos iwanan ang mga ipinamili niya. Gabi na rin ng mapagod siya. At nandito kami ngayon sa isang restaurant para kumain ng dinner.

“What’s your order sir, ma’am?” tanong nung waiter na Korean.

“Ah I would like to order steak and salad. Ikaw anong gusto mo?” tanong ko kay Michaeala.

“I want to order that too. So please make two steaks and salad for appetizer.”

“Is there anything you want to add?”

“Yeah. For dessert I want a whole round chocolate cake and a red wine for the drinks. Please add a candle in the cake. That’s all.” Inulit nung waiter ang order namin at saka umalis pagkatapos nito.

“Wait a minute. A whole round cake? What for?”

I sighed. “Hindi ako makapaniwalang nakalimutan mo. Are you really my fiancée?”

Napaisip siya nang magets niya ang gusto ko iparating nanlaki ang mata niya. “Oh my God! I’m sorry, I forgot. Today is your birthday. Oh no, what should I do I don’t have a gift…” bigla siyang nataranta.

“Hayaan mo na, wala rin naman akong regalo sayo eh.”

“Huh? Why would you give me a gift?” nagtataka niyang tanong.

“Are you serious?” bulong ko sa sarili ko. “Sinasadya mo ba yan o talagang nagiging ulyanin ka na? When is your birthday?”

“My birthday? Its April 25…ahh!! That’s today. Nakalimutan ko…wait a minute. Ibig sabihin pareho tayo ng birthday?”

“Ngayon mo lang nalaman?”

“Yeah…kaya pala lagi tayo sabay mag birthday nung bata tayo. O my gosh…” sabi niya habang nakatakip sa bibig niya. Kung sa tingin ng iba parang nagulat siya ang totoo niyan tinatakpan niya ang malaki niyang ngiti.

This woman is really a troublesome person. She’s stupid, clumsy, and bossy. Pero dahil sa mga katangian niya na yuon mas lalo akong nahihirapan na iwanan siya. Gusto ko siya protektahan habang buhay.

“Here’s your order, sir, ma’am.” Nilagay na ng waiter ang inorder namin sa lamesa. Pagkatapos niya ito ilagay umalis na siya.

“I can’t wait to eat this!” maguumpisa na sana siya kumain pero pinigilan ko siya.

“Before you start there’s something I want to say.”

“Hm, ano yun?” tumingin ako ng deretso sa mata niya at may kinuha sa bulsa ko. Isang maliit na box. “Eh? Mi-Mii…that thing you’re holding is…”

Ngumiti ako. “Actually there’s no point in doing this because we are already engaged but since we’re already 18 starting from now on I want to do it properly.” Binuksan ko yung maliit na box na may magandang singsing sa loob. “...Are you willing to be my wife?” napansin kong umiiyak na siya. May sinabi siya pero hindi ko ito narinig. “Anong sabi mo?”

“I said YES! Yes Mii!! Yes! I will be your wife.”

Alam ko na naman yung sagot niya pero hindi ko alam pero para bang nahugutan ako ng tinik.

Sinuot ko yung singsing sa kamay niya at ngumiti ulit.

“I love you Mii.” Masaya niyang sabi habang patuloy sa pagiyak.

“Mm…I feel the same…Saranghe.”

Simula ngayon gagawin ko lang lahat para mapasaya ang taong nasa harap ko ngayon. The woman I love, Michaela.

Mathew POV

“Loisa…ano yang binabasa mo?” mahina kong tanong.

“Shhh. Quiet.” Pagsita naman nung matandang babae. Siguro pangsampung sita na yan sa akin. Nandito kami ngayon ni Loisa sa library, kung saan sobrang strict ng librarian. Kulang na lang pati paghinga sitahin niya.

Bakit ba kasi dito ang da-date namin? Nahihiya kong sabi sa isip ko.

“Hay…” napabuntong hininga ako.

“Shhhhh!!” nagulat ako ng sitahin niya ulit ako. Sabi ko na eh kahit paghinga bawal o talagang pinagiinitan lang ako neto. Nakita ko namang tumawa ng mahina si Loisa, naramdaman ko ang pagpula ng mukha ko.

“Let’s go somewhere else.” Hinawakan niya ang kamay ko at naglakad na paalis ng library. “Saan mo gusto pumunta?” tanong nito, tumigil ako sa paglalakad.

“Lalaki dapat ang nagtatanong niyan.” Seryoso kong sabi pero nawala kaagad ang pagiging seryoso ko ng tingnan niya ako ng deretso, “Sa-sa-sa-saan mo gusto pumunta?” tumawa ulit siya ng mahina.

“Kahit saan basta kasama kita.” Sabi habang may malaking ngiti sa mukha niya. Mabilis akong sumabog sa kahihiyan. Napaupo ako sa lapag at tinakpan ko ang mukha ko. “Eh? Okay ka lang ba?”

“Mm…” mahina akong umoo habang nakatakip pa rin ako sa mukha ko.

This girl is so unfair. Pero hindi ako pwede maging ganeto! Ako ang lalaki at siya dapat ang mahiya!

Tumayo ako at hinila siya. “Saan tayo pupunta?” tanong nito habang naglalakad.

“Pupunta tayo sa isang lugar na magugustuhan mo.” Dinala ko siya sa isang amusement park. Nang makita niya kung saan kami pumunta nanlaki ang kanyang mga mata at nagkaroon ng isang malaking ngiti ang ang mukha niya. “Saan mo gusto unang sumakay?”

“Ako ang pipili?” umoo ako. “Ah…ano…doon! Gusto ko sumakay doon.” Masaya niyang sabi habang tinuturo yung roller coster.

“Let’s go!” tumakbo kami papunta sa ride na yun.

Pagkatapos namin sumakay ng roller coaster ang sunod naming sinakyan ay iba pang mga thrill rides. Kahit mahaba ang pila ng mga rides nagtyaga siya at hindi nawala ang kanyang ngiti. Hindi lang kami sumakay sa mga rides kundi inikot rin namin ang buong amusement park. Bumili rin kami ng iba’t ibang cute na gamit katulad ng headband na mickey mouse. Kumain rin kami sa iba’t ibang food stalls.

Gabi na ng maisipan naming sumakay sa huling ride. Ang ferris wheel.

“Please look at your step.” Sabi nung babaeng staff nang pumasok kami sa loob ng ferris wheel. “Enjoy.” Masaya nitong sabi sabay sara nung pinto. Pagkasara, gumalaw na ito.

Tahimik kaming umupo ng harapan.

Ugh! Kaylangan ko magsimula ng topic.

Tumingin ako kay Loisa na nakatingin sa labas. Nang mapansin niyang nakatitig ako sa kanya tumingin siya sa akin kaya mabilis akong tumingin sa ibang dereksyon.

“…Ba-bakit ferris wheel ang huli mong gusto sakyan?” tanong ko sa kanya pero nakatingin pa rin ako sa labas.

“Hm?” ngumiti siya. Nagulat ako ng tumabi siya sa akin. “I don’t know…Mathew alam mo ba yung rumor tungkol sa ferris wheel?”

“Alin?”

“Yung rumor na kapag nagkiss raw ang dalawang tao kapag nasa tuktok na ang ferris wheel magkakasama raw sila habang buhay.”

“Eh?!” biglang bumilis ang tibok ng puso ko.

“Siguro kaya ko gusto huling sakyan ito dahil para magaw ako ito.” Nilapit niya ang mukha niya sa akin at laking gulat ko na halikan niya ako. Nung una gulat na gulat ako pero nang tumagal hinalikan ko na siya pabalik.

Isa itong matamis na halik.

“Loisa…ano ang ibig sabihin nito?”

“Mathew…sinasagot na kita.”

“Eh?”

“Mahal na kita Mathew.” Napatakip na lang ako ng bibig sa sobrang saya.

“Mahal rin kita…” niyakap ko siya. “Ang saya ko…Ang saya-saya ko.”

Pagkatapos ng isang ikot ng ferris wheel umalis na kami. Kaso habang naglalakad napansin kong parang nasasaktan si Loisa.

“May problema ba?” tanong ko.

“…Haha. Mukhang may paltos yung paa ko. Mali palang magsuot ng sandals sa amusement park.” Pabiro niyang sabi.

“Bubuhatin kita.” Sabi ko habang naka bend na sa lapag.

“Hi-hindi na. Mabigat ako.” Nahihiya niyang sabi.

“Hmm…sige intayin mo na lang ako dito, umupo ka na lang muna doon sa upuan. Babalik ako kaagad!” sabi ko habang tumatakbo pabalik sa amusement park. Bumalik ako sa loob para bumili ng sapatos kaso… “Sorry, eto lang ang nahanap ko.” Sabi ko sa kanya habang pinapakita ang isang bedroom slippers na ang design ay isang cute na hamster.

“…O-okay lang…gusto ko siya suotin.” Tumango ako at tinanggal ang tag ng tsinelas. Bago ko ito sinuot sa kanya nilagyan ko ng band aid ang mga paltos niya.

“Ayan okay na. Masakit pa ba?”

“Hindi na.” hinawakan ko ang kamay niya at nagsimula ng dahan-dahang naglakad.

Simula ngayon mayroon na akong isang babae na gusto protektahan at maging masaya. Dahil makita ko lang ang ngiti niya masaya na rin ako.

Ami POV

“Haa…” huminga ako ng malalim.

Nakakainis na talaga yung lalaking yun. Akala ko ba one week lang ang trabaho niya? Pero...siguro pagod na rin yun. Kagabi nga eh hindi ko man naramdaman na umiga siya sa kama siguro sa office na naman niya siya natulog. Kung alam ko lang yung pinaggagawa niya edi sana tinulungan ko na siya.

“Arrgh! Hindi ko na kaya, mamamasyal na lang ako magisa keysa tumambay dito sa mansyon niya!” bubuksan ko na sana yung pintuan ng bigla itong bumukas.

“So you still have the guts to leave me alone here huh.” Masungit na sabi ni Yu.

“Ikaw! Buhay ka pa pala. Mukhang pagod na pagod ka ah. Sige may pupuntahan pa kasi ako eh.” aalis na sana ako pero pinigilan niya ako.

“We’re going to the beach.”

“Eh? Keylan?”

“Now.”

“Huh!? Teka hindi ako ready!”

“Change your clothes, you only have ten minutes to get ready.”

“TEN?! Te-teka lang sabi!” nagmadali akong nagayos.

Maalat na amoy, tunog ng agos ng alon, ang malambot na pakiramdam ng buhangin sa ilalim ng paa. It’s the BEACH~!!

“Hahahaha!! Nasa beach ako, wooo~!” sabi ko habang natakbo na nakapaa.

“Don’t get to excited.” Sabi naman ni Yu habang mabagal akong sinusundan.

“Sungit naman nito!” binasa ko siya.

“Wha-! You…” inangat niya yung long sleeves ng damit niya at binasa rin ako.

“Yan ang spirit!” hindi ko namalayan nagbabasaan na pala kami. Ang beach na pinuntahan namin ay isang private beach ng pamilya ni Yu. Kaya kaming dalawa lang ang nandoon.

Nang mapagod kami nagpainga kami sa isang maliit na cottage house na gawa sa bamboo.

“Haha grabe ang saya nun.” Sabi ko habang umiinom ng buko juice na nakalagay sa buko.

“Are you happy now?”

“…Mm, sobrang saya. Bakit mo naman na tanong?”

“Liz went to my office room yesterday. She told me you were sad because you haven’t went outside since summer vacation started.” Paliwanag niya habang nakatingin sa dagat. “Well after this I have to go back to work again.”

“So-sorry…” tumingin siya sa akin na parang naiinis.

“Why are you apologizing? Stu-pid.” Pinitik niya yung noo ko. “I also need to rest.”

“Pero dahil sa akin dadami pa lalo yung trabaho mo.”

“I said it’s okay…Ami…”

“Hm?”

“…Nothing, I just want to say thank you.”

“Sus akala ko naman kung ano.” Tumayo ako at hinawakan ang kamay niya. “Pero sa tingin ko mali ka ng pinuntahan. Dahil nasa beach tayo sulitin na natin!!” hinila ko siya papunta sa dagat.

“May magagawa pa ba ako?”

Sana araw-araw ganeto kasaya. Sana hindi na matapos ang saya na ito…Habang buhay ko sana maramdaman ang happy ending na ito.

Happy ending na nga ba ito? Sana nga…

-------------

Hi guys did you luv the chapter?? Don’t forget to VOTE and COMMENT!! COMMENT your favorite couple of this story. And by the way FGSG has now 4K+ reads!!! Omg. I don't know what to say i'm so happy you guys are the best! Wooo XD. But still i want you guys to comment so i can know my mistakes or what you think about it. :)

And also don't forget to go back to the last chapter. May dinagdag kasi ako dun.