Fragile Girls vs Sadist Guys

Chapter 13______________________________________

“May pinagusapan ba kayo ni ate?”

“Pinagusapan? Ah…oo…kinuwento niya sa akin ang napaka dramatic niyang love life. Sa iisang high school kami nagaral, naalala ko pa noon nanalo silang dalawa ni Nicotine ng best couple of the night nung JS prom namin.”

“….”

“Well sa tingin ko mas maganda kung huwag mo ng aalalahanin. Sige na may pupuntahan pa ako. Bukas huwag muna kayong dalawa pumasok, excuse na kayo.”

“Salamat sir.”

Naglakad na siya papalayo habang nakaway sa amin.

“Hey we are not done talking yet!” hahabulin na niya sana si Sir pero pinigilan ko siya.

“SABI KONG MAGPAHINGA KA DIBA!” inupakan ko siya ayun K.O.

“Yaan ang bagay sayo……hindi ko papayagan pati ikaw umalis.”

Kaunti lang ang paglabas ko sa chapter na ito kaya ako naman ang sususnod. Hindi ko alam ang nagyayari sa totoo lang nadamay lang ako dito. Pero hindi ako ang klase ng tao na manonood lang sa gilid habang nagkakagulo ang mga tao sa harap ko.

Inayos ko ang pagsandal ni Yu na walang malay sa pader at naglakad na papalayo.

-------------------

Ami POV

Lumabas ako ng ospital.

Ano nga ba ang dapat kong gawin? Nagsabi ako ng napaka habang speech na yuon pero wala akong maisip na makakatulong sa ate ni Chuahua, nakakahiya tuloy.

“Saan ka pupunta?” tanong ng isang matandang boses.

“Hm? Sir.Gin akala ko ba aalis ka na.”

“Inintay kita pupunta ka sa ahay ni Nicotine diba.”

Kay sir. Horan? Oo nga no bakit hindi ko naisip yun.

“Sabi ko nga. Ihatid mo ko doon, hindi ko alam yung bahay niya eh.” Siga kong utos.

“Parehong-pareho kayo ni Mr. sadist (Yu Sogo) hindi ba halatang mas matanda ako sayo?”

“Mukha kang matanda pero ang uak mo ay mas bata pa sa akin.”

“…” binatukan niya ako.

“Aray! Bilisan mo na lang kasi.”

“Yes ma’am.” Pumunta kami sa parking lot kung saan nandoon ang sasakyan ni sir. Sumakay kami dito at bumiyahe papuntang bahay ni Sir. Horan.

“Nandito na tayo.”

“Alam ko hindi mo na kaylangan sabihin.”

Pack!

Binatukan niya ulit ako.

“Kanina ka pa, alam mong mas matanda ako sayo pero ganyan ka makaasta.”

“Eh kasi naman po naiinis ako, naiinis ako sa sarili ko. Nandito na nga tayo hindi ko naman alam ang gagawin ko.”

Inistart na niya ulit ang sasakyan.

“Edi umuwi na lang tayo.”

“Teka! Excited ka naman eh…….Po…”

“For now bakit hindi ka muna pumasok sa loob at kombinsihin si Nicotine na pumunta sa ospital.”

“Sige.” Lumabas ako ng sasakyan. Binuksan ko ang gate at deretsong pumasok sa loob.

“Miss teka lang po sino kayo bawal pong puamsok sa loob ng bahay na ito ng walang paalam.”

“Hindi na uso yan nandito na ako sa loob eh, it’s too late.”

“Pero ma’am.”

“Anong nangyayari?” tanong ng isang lalaki na galing sa loob ng living room. “Ikaw, hindi ba ikaw si Ami Sanchez ang estudyante ko. Bakit ka nandito?”

“Huwag ka ng magtanong……Po….sumama ka na lang sa akin….Po.” hinawakan ko ang kamay niya at hinila siya papalabas.

“Anong ginagawa mo? Bitiwan mo ako, saan tayo pupunta?” lumabas na kami ng bahay niya.

“Sir. Gin dinala ko na po siya, anong susunod?”

BAM!

Binatukan niya ulit ako kaya nabitawan ko ang kamay ni Sir. Horan.

“Gaano ka ba katanga? Sinabi ko ngang pumasok ka sa loob pero hindi mo ba narinig yung sumunod? Sabi ko kombinsihin mo siya!”

“Pero sir makakatagal lang ng oras yun. Alam mo naman pong hindi natin siya makokombinsi eh.”

“Ano bang nagyayari dito, anong kombinsihin?”

Humarap ako kay Sir. Horan.

“Sir, kahit saglit lang pwede niyo po ba bisitahin si Ate Yuna? Sabi ng doktor malala na raw ang kondisyon niya any time raw pwedeng….”

“Ibang klase na talaga ang mga kabataan ngayon. Ang isa gusto ako paalisin sa sarili kong bahay tapos ngayon gusto mong puntahan ko ang tao na hindi ko dapat makita.” Tumawa siya kaunti.

“ ‘Hindi dapat makita’, bakit hindi mo po dapat siya makita?”

“….Dahil pinangako namin sa isa’t isa na kapag dumating ang araw na bumalik siya dito sa Pinas hindi ko siya hahanapin o pupuntahan.”

“Pero bakit?!” galit kong tanong.

“Para sa kaligayahan naming dalawa…”

“Kaligayahan? Sa tingin niyo po ba masaya si Ate Yuna ngayon. Pinagpipilitan niya nag sarili niya sa isang tao na hindi niya mahal. Mawalang galang lang po pero sa tingin ko po hindi po yaan ang dapat niyong gawin.”

“….Alam ko….alam ko dahil kahit ako ayoko na matapos lang ang ganeto….but….I just want the woman I love to be happy…I just want her to have a family with a normal guy, have children, and live a normal life. Pero hindi niya mahahanap ang kaligayahan na yuon sa akin…”

“Ngayon ko lang nalaman hindi ka lang pala isang Nicotine addict kundi isa ka ring torpe.” Sabi ni sir. Gin habang tinatanggal sa balot ang lollipop niya.

“Tumahimik ka.”

“Napagisip-isip ko kanina….kapag gumaling siya ipapacancel ko ang marriage niya sa fiance niya pagkatapos liligawan ko siya. Sabi mo naman diba gusto mong mapasaya ang babaeng mahal mo. Don’t worry sisiguraduhin kong matutupad ang iyong kahilingan.”

Hinawakan ni sir. Horan ang kohelyo ni sir. Gin at handang suntukin ito.

“Ano susuntukin mo ko? Sige gawin mo. Pero kapag sinuntok mo ako parang sinabi mo na rin na ayaw mong maging masaya siya.”

“Hindi siya magiging masaya kapag ikaw ang napangasawa niya.”

“Oi oi mister, pakinggang mo nga yang sinasabi mo. Bakit may karapatan ka bang magdesisyon kung kanino siya sasaya? At saka kung mapakasalanan man niya ang kapatid mo magkikita’t makikita pa rin kayong dalawa. Kapag nangyari yuon sa tingin mo magiging masaya siya. Don’t understimate first love.” Inalis ni sir. Gin ang kamay ni sir. Horan na nasa kohelyo niya.

“…”

“Ami halika na.”

“Pe…pero…”

“Hayaan mo na yang torpe na yan. Wala siyang kwentang lalaki para palagpasin ang isang napaka gandang babae.” Sumakay na kami sa sasakyan pero bago ko masara ang pintuan nito pinigilan ako ni Sir. Horan.

“Teka sasama ako.”

May isang malaking ngiti ang bumuo sa bibig ko.

------------

HOSPITAL

“You! How dare you show your face in front of my sister!” susugod na sana si Yu kay sir. Horan pero pinigilan ko siya.

“Teka lang Chuahua, please hayaan mo na muna sila magkita…” tinulak niya ako.

“Shut up, huwag kang makisama dito. You are just an outsider.”

In that moment the only thing I saw was his cold and empty eyes. Anger rush and covered my whole body.

SLAP!

“…”

“SHUT UP MO MUKHA MO! Alam kong isa lang akong outsider dito pero mas alam ko kung ano ang makakabuti sa ate mo. Maguusap lang sila anong masama doon! YOU SHUT UP YOU F*CKI’N SADIST!” hiningal ako sa pag sigaw, napatahimik silang lahat.

…

…

…Ah…I did it…..wala na…..patay na ako….18 years….haha napaka iksing buhay yuon….hindi man ako nakapg good-bye kay tita.

Nang tumingin ako kaunti kay Yu napansin kong bubuka na ang bibig niya kaya tinakpan ko kaagad ang tenga ko at naghanda sa mga susunod na mangyayari. Pero hindi ko inaasahan iba ang gagawin niya.

“….15 minutes….I will give you fifteen minutes to talk with my sister.”

“Chuahua….” Bakas ang pagkagulat ni Sir. Horan.

“….Make it fast before I change my mind.”

“…..Thanks. Salamat talaga.”

Pagkatapos magpaalam sa doktor at magsuot ng mask pumasok na siya sa loob ng kwarto kung saan nakacomfine ang ate ni Yu.

“….Chuahua…”

“I didn’t do this for you. I find it immature if I still forbidden him to have a talk with my sister.”

Hindi na lang ako sumagot.

Yuna POV

Darkness filled my vision but it all disappeared after I smelled a familiar and nostalgic fragrance.

Binuksan ko kaunti ang mata ko at ang nakita ko ay si Horan nakaupo sa may gilid ng kama na iniigaan ko.

“Ho….ran…..” mahina kong tawag sa kanya.

“Yuna!”

“…..” ngumiti ako.

“Yuna….” Hinawakan niya ang kamay ko.

“…..Hin….di….mo…..nana….man…..tinupad….ang pangako…..mo….”

“…Sorry….”

“……Pero……….masaya….ako……sobrang saya ko….na nagkita ulit tayo….” May tumulong luha sa aking mga mata. Mas hinigpitan niya ang paghawak sa kamay ko.

“Masaya rin ako.”

“……..Kaylangan ko rin magsorry……dahil…hindi ko rin….tinupad ang….pangako ko sayo……….sorry…..pero….sa tingin ko………hanggang dito na lang ako…...”

“Huwag kang susuko! Gagaling ka! Kaya mo yan.”

“……Ho….ran…..sa totoo lang….natatakot ako….na kapag…nawala ako….papaano si Yu……sa….totoo…lang…..ayoko pa mamatay….”

“Yuna huwag mong sabihin yan.”

“….Gusto ko magkaanak ng marami……pero higit…sa….lahat……gusto ko….makalakad sa altar….kasama………ka……”

“Sige gagawin ko lahat para malipat ang marriage mo sa akin. Kaya magpagaling ka na.”

Umiling ako.

“……So….rry…….”

“Bakit ka nagsosorry. Gagaling ka kaya huwag ka magsorry.”

“…….Haha………dapat….pala…….doktor na lang….ang kinuha mo…….”

“Edi magaaral ulit ako.”

Pinilit kong ngumiti.

“Ma…..hal….kita……”

“…..Yeah…mahal rin kita….mahal na mahal….sorry kung ngayon ko lang sinabi sayo….kaya huwag mo na akong iwanan ulit.”

Ngumiti lang ako.

Lumabas na siya ng kwarto.

Ami POV

“Sir!”

“…” dinedma ni Yu si Sir at pumasok na lang sa loob ng kwarto ng ate niya.

Naglakad na rin papalayo si sir. Horan.

“Teka lang sir! Aalis na ba kayo….hindi niyo po sasabihin kay Chuahua ang totoo?”

“….Hindi na kaylangan dahil…..sigurado ako….from the start alam na niya ang totoo.” Umalis na siya.

“…Hindi ko maintindihan…”

“Hindi mo talaga miintindihan pero kapag tumanda ka na maiintindihan mo rin yaan.” Sumunod na si sir. Gin kay sir. Horan.

“…”

Yu POV

“Ate…sorry….i’m a useless brother. In the end I was the one who took away your happiness. I’m sorry.” Napaluhod ako sa lapag malapit sa kama ng ate ko.

Nagulat ako ng bigla niya hinawakan ang pisngi ko. Merong isang ngiti sa kanyang mukha.

“Lil’ bro, okay lang. You did your best, you’re splendid……you’ve become a splendid person. Naging matapang….ka…na…”

“Sister, I’m…..not….strong…I’m…..I…”

“Don’t….look back…..i love your back…when….you all…..move forward….without….hesitaion….you were…all brash, shameless and awkward....yet you…..were also kind…..kaya……huwag kang…magsorry…..huwag kang umiyak……dahil…malulungkot si…ate…”

“…” hinawakan ko ang kamay na nakahawak sa pisngi ko.

“Yu…proud…na…proud si ate…sayo….masaya…ako…na ikaw….ang lil’ bro ko……sorry…pero….iiwanan…ka…ulit ni ate…Yu….mahal…na…mahal…ki..ta….” pumikit ang mata niya at ang dating nakahawak na kamay sa aking pisngi ay wala ng buhay.

“A…te….” Hinawakan ko ang kamay niya ng mahigpit.

“Ate….ate…….” tumulo ang luha sa aking mga mata.

--------

Ami POV

Nasa may garden ako ngayon ng ospital at nakaupo sa damuhan.

“Kamusta na kaya si Ate Yuna….”

May narinig akong naglalakad papunta sa akin, ang nakita ko ay si Yu na walang buhay.

“Chuahua!” tumayo ako at nilapitan siya.

“…”

“Kamusta na si ate?”

“…” may tumulong luha sa isang mata niya. Nakatingin lang siya sa lapag.

“….Huwag mong sabihin….”

“Nakakatawa diba……..nawala na naman ang isang tao sa akin…..wala man akong nagawa……sobrang nakakatawa…..parusa siguro sa akin to………bakit…..bakit sa dami-dami ate ko pa……” patuloy siya sa pagiyak.

“….Y….u….”

Nilapitan ko siya at niyakap siya ng mahigpit ramdam ko ang pagpatak ng luha sa aking mga mata.

“….”

“……Sigurado ako…….hindi galit ang ate mo……sigurado ako…masaya siya….ngayon…..”

“……Sa…tingin mo ginawa ko ang tama?”

“…..Yeah…” mas hinigpitan ko ang pagyakap sa kanya.

“……Can I use the five minute service…for today….?”

“Yeah.” Umoo ako habang pinipilit na ngumiti.

He hold my shoulders with both hands and rested his forhead on mine. I hold his cheeks and forced a smile while watching him cry for the first time.

“…”

“….Yu….wala kang kasalanan…..wala…”

“…” hindi siya sumagot.

Five minutes later.

“Five minutes is over.” Bumitaw na siya at tumalikod. Pansin ko ang pagpunas niya sa mata niya.

“…hehe…”

“What are you laughing about?” inis niyang tanong.

“Wala po….”

“……th……ks…” may sinabi siya pero hindi ko ito narinig.

“Hm? May sinabi ka ba?” nilapitan niya ako at pinitik ang noo ko.

“I said thanks……..”

“Eh?”

“Let’s go back inside.”

“…..wait lang anong sabi mo pwede paki ulit!”

“…”

“Oi paki ulit!” kinulit ko siya pero hindi niya ako sinasagot kundi binigyan lang niya ako ng isang maliit na ngiti.

Kahit kaunti lang pakiramdam ko napalapit ako sa kanya.

Isa siyang sadista…

Isa siyang spoiled brat…

Pero isa rin siyang bata na naghahangad ng pagmamahal…

Sana simula ngayon may magawa ako para matulungan siya at mapanatili ang ngiti niya.

-----------

Don’t forget to VOTE and COMMENT! The pic in the side is today’s chapter five minute service! and click external link a picture of YU crying.