'Yala kom je zo terug, we gaan zo eten' roept haar moeder vanaf binnen.
'Ja mama ik kom zo' roept ze luid terug.
Snel gaat ze weer verder en speelt met de bal, die ze had gekregen voor haar verjaardag.
Het was een roze prinsessen bal, met kroontjes.
Ze is bijna jarig, maar omdat haar opa en oma ver weg wonen krijgt ze de cadeautjes van hun altijd eerder.
'Yala schiet hem naar mij' roept Jason haar broer naar haar.
Yala schiet hem zo hard mogelijk weg, in hoeverre dat lukt voor een 6-jarige.
'Brayn, wil je dalijk gitaar spellen' vraagt ze lief aan hem wettend dat hij toegeeft aan haar schattige gezichtje en haar stralende puppyogen.
Brayn lacht luidt en stemt dan toch toe, zoals ze had verwacht.
'Yes' roept ze en geeft haar broer een knuffel.
'Ik hou van jou' fluistert ze in zijn oor.
Brayn glimlacht tegen haar haar.
'Brayn, je mag deze hebben' fluistert ze in zijn oor waarna ze hem van haar afdrukt.
Ze geeft hem een klein kettinkje waar haar naam en foto in staan gedrukt.
'Nee Yala, die is van jou' sputtert hij tegen.
Ze snuift en keer en duwt het dan in zijn handen.
Ze rent snel weg hopend dat ze niet achterna wordt gezeten door haar broer.
Niet wettend dat het straks maar het enige is wat ze zou willen.
'Jason, kom is ik heb wat voor je' roept ze richting hem.
Ze vindt het niet eerlijk dat hun haar altijd cadeautjes geven en zij niet aan hun.
'Wat is er kleine meid?' Zegt hij met een glimlach.
Hij vindt het geweldig om zijn zusje zo in haar hum te zien.
Het maakt hem vrolijk en gelukkig.
'Ik heb een cadeautje voor je' fluistert ze naar hem.
Jason hurkt voor haar neer om op haar hoogte te komen.
'Hier deze is voor jou' ze drukt snel haar armband in zijn hand.
Ze had hem gekregen op vakantie in Brazilie toen ze op bezoek gingen bij haar opa en oma.
Ze kan hem verstellen op maat, waardoor ze zeker weet dat hij hem wel past.
Papa past hem namelijk ook dan hij ook wel toch?
'Yala, Brayn, Jason, naar binnen' roept hun moeder luid.
Ze vindt het maar niks dat haar kinderen zo laat buiten spellen.
Haar man daarintegen vindt het wel goed, waardoor ze niet veel tegen brengen heeft.
Het zal dan 4 tegen 1 zijn en ze weet goed dat ze dat nooit gaat winnen.
'Ruim jij de bal op' roept Brayn naar haar, waarna hij de andere spullen pakt samen met Jason.
Ze knikt en rent naar haar bal die in de bosjes licht.
Ze hoort wat kraken, denkend dat het een dier is rent ze terug naar het huis.
Ze rent naar de schuur en stopt de bal erin als de deur dicht valt.
'Brayn en Jason, dit is niet grappig doe open' roept ze terwijl ze tegen de deur bonkt.
'Dat werkt niet meisje' fluistert een schore stem ineens achter haar.
Ze krijgt kippenvel op haar armen en haar adem stokt even in haar keel.
Ze draait zich langzaam om, daar ziet ze een brede man staan met iets wat lijkt op een wapen.
In een trap maakt hij de schuur kapot en verschijnt er een 2e ingang in het kleine schuurtje.
De man pakt haar stevig vast en duwt haar richting de 2e uitgang.
Ze stribbelt hard tegen waardoor ze een klap in haar gezicht krijgt.
Snel stopt ze en vallen er tranen over haar wangen.
Stil lopen de twee door het bos richting een auto.
Dan hoort ze iemand aankomen rennen.
De onbekende takkelt de man en schreeuwt dat ze moet rennen.
Snel rent ze voor haar leven en hoort voetstappen achter haar aankomen.
Ze weet dat als ze nu stopt alles voor niets is geweest.
Ze rent naar huis, richting het licht.
Ze hoort de voetstappen minder duidelijk, waarschijnlijk ligt hij verder achter haar.
Ze rent verder richting het huis.
Ze is er bijna misschien nog 3 of 4 meter.
Dan wordt ze getakkeld, ze was zo dichtbij.
Ze was bijna thuis, terug bij haar familie.
Dat is nu allemaal voorbij.
Ruw wordt ze beet gepakt, ze wilt niet mee.
Ze trapt hem hard in zijn buik waardoor hij haar van schrik loslaat.
'Kreng' sist hij.
Snel rent ze weg en rent het huis binnen.
Ze is veilig, ze is thuis.
'Wat is er met jou gebeurd' roept haar vader als hij zijn dochter ziet.
'Ik ehm ben gevallen in de schuur, dus nu zit er een gat in' snikt ze en kijkt haar vader met betraande ogen aan.
Haar vader weet maar al te goed dat zijn dochter onhandig is en neemt haar in een knuffel.
'Rustig maar' sust hij haar tot ze in slaap valt.
Niet wettend dat de tranen helemaal niet kwamen door de kapotte schuur.
Niet wettende dat ze net nog achterna werdt gezetten door een enge man.
Niet wettende dat ze terug keren voor zijn dóchter.

'Waar is dat kreng' schreeuwt de oudere man tegen de man die net een klein meisje mee moest nemen.
'Ik weet het niet baas, ze trapte me en ze vluchte het huis in' probeert hij zijn baas enigszins rustig te maken.
'Je laat dus een 5-jarige kleuter ontsnappen doordat ze je een trap geeft' sist hij zijn werknemer toe.
'Onderweg werden we ook nog aangevallen door een man' bibbert hij vals, als hij terugdenkt aan die vieze man.
Hij had haar, maar werdt tegen gehouden door die man.
'Ach daar hebben we geen last meer van' roept zijn baas tegen hem.
Hij sleept de man voor zijn voeten.
'Luister ik weet niet wat jij hier deed, maar je doet dat nooit meer. Dat was heel dom van je en daarom is het beter dat je dit vergeet' sist hij de man toe.
Zijn werknemer kruipt naar achter door de sissende toon van zijn baas.
'Vanaf nu zullen we geen last meer van je hebben' fluistert de baas in zijn oor en pakt zijn wapen.
'Asjeblieft ik heb twee kinderen en een vrouw' smeekt hij hem.
De baas lacht alleen maar luidt.
'Onthoud mijn naam Bruno, ik ben Julius' zegt hij scherp en haalt dan de trekker over.
Die avond is er een harde knal te horen vanuit het bos.
Het lichaam werdt de volgende dag gevonden door een man die zijn hond uitliet.
'Slaaplekker, Yala' fluisterde Julius nog spottend voor hij vetrok bij het levenloze lichaam van Bruno.
Zijn broer...

Geheimen.... hoeveel meer?