nine
Chłopcy pożegnali przyjaciela tak jakby rozstawali się na dwa lata, a nie na zaledwie tydzień.
Namjoon w ostatniej chwili powiedział chłopakowi, że będzie za nim bardzo tęsknił. Przez co Jungkook uśmiechnął się szeroko i powiedział, że również będzie tęsknił, ale obiecał codziennie pisać lub dzwonić. Co nieco uspokoiło jego starszych przyjaciół. Jednakże Seokjin rozpłakał się na dobre, kiedy to Kookie oddalał się od nich szybkim krokiem. Hoseok i Yoongi za wszelką cenę starali się powstrzymać najstarszego od płaczu, lecz marnie im to wychodziło.
Będąc już w samolocie Kookie uronił kilka łez, gdyż nadal nie mógł uwierzyć w to, iż jego przyjaciele poświęcili swój wolny czas, aby zarobić pieniądze na bilety do Japonii. Był im wdzięczny za to, że dali mu szansę na ponowne spotkanie jego miłości. Obiecał sobie, że kiedy wróci to na pewno jakoś im się odwdzięczy. Jego rozmyślania przerwał dźwięk wiadomości, która momentalnie przywróciła na jego twarz uśmiech.
Fumi: Udanego lotu! Już nie mogę się doczekać aż cię zobaczę Jungkookie <3
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro