Harry parkuje na mojej ulicy, dokładnie pod moim blokiem. Nie rozumiem tego, skąd wziął adres?

-Mówiłem, że jak tylko będę chciał to zdobedę go-uśmiecha się do mnie, widząc moje zdziwienie.

-Daj sobie spokój-wzdycham, wysiadając z auta i trzaskam drzwiami. Jestem zdenerwowana, bo nie rozumiem dlaczego ten facet się za mną uganią. Nienawidzę niejasnych sytuacji.

-Nie mam zamiaru-mówi, podchodząc do mnie.

-A ja nie mam zamiaru być kolejną laską, z którą się prześpisz a na drugi dzień zostawisz! Jeśli myślisz, że masz jakieś szanse to się grubo mylisz-dźgam go palcem w jego klatkę piersiową-Zapomnij o mnie!

-Możesz w końcu przestać mnie osądzać? Nie znasz mnie, a zachowujesz się jakbyś była przez całe życie przy mnie! Jesteś tak choletnie irytująca!-krzyczy na mnie, co tylko wzbudza moją złość.

-To po co się za mną uganiasz, skoro tak cię irytuje? Naprawdę nie jesteś ani trochę potrzebny w moim życiu-rzucam, zaciskając moje dłonie w pięści.

-Do czasu-odpowiada, a ja marszczę brwi na jego słowa.

-Oddaj mi telefon-mówię zamiast, wznawiać naszą kłótnie. Myślę, że usłyszał już wystarczająco.

-Nie-zakłada ręce na piersi i opiera się o swoje auto.

-Możesz przestać być dupkiem? Po prostu oddaj mi telefon i jedź zaliczyć jakąś laskę-przewracam oczami.

-Przestań-zaciska usta w wąską linie.

-Przyda ci się to-wzruszam ramionami-Może przynajmniej nie będziesz taki...-nie daję mi dokończyć, bo chywta mnie za nadgarstki, przyciągając do swojego ciała.

-Ani słowa więcej-szepta w moje usta, patrząc w moje oczy. Znajduję się niebezpiecznie blisko mnie, zbyt blisko.

Normalnie jakby mieli jakieś humorki ciążowe ^^ Cieszę się, że tak ciepło przyjęliście to fanfiction ♥