-Kiedy to się zaczęło?-pyta mnie Harry, kiedy siada na przeciwko mnie za ladą.

-Przestań, nie lubię cię-przewracam oczami i chwytam szklankę, aby ją wyczyścić.

-Lubisz, musisz to przyznać-mówi, cały czas się przy tym uśmiechając, przez co ja też to robię-To już coś, jeden punkt dla mnie, skarbie.

-Zaraz ci go odejmę za to "skarbie"-przewracam oczami.

-Widzisz nie jestem taki zły? Potrzebowałaś tylko czasu, aby mnie poznać.

-Jesteś zadufany w sobie.

-I dobrze mi z tym-wzrusza ramionami.

-Ale zapomnij o jakimkolwiek flirtowaniu ze mną-ostrzegam go, grożąc mu palcem.

-Oczywiście-śmieje się.

-W sumie możesz już iść i tak zaraz kończę pracę-mówię, ściągając firmowy fartuch.

-Odwiozę cię-rzuca, znowu przy tym się uśmiechając.

-Nie trzeba-kręcę głową.

-Jest ciemno, nie powinnaś sama wracać. Już wystarczy, że dzisiaj facet cię zaczepił.

-Nic mi nie będzie. Możesz już jechać do domu-uśmiecham się do niego miło, starając się go przekonać, aby wrócił. Muszę przemyśleć pewne sprawy, a w jego towarzystwie nie mogę tego zrobić. Potrzebuję chwili odpoczynku.

-Nie pozbędziesz mnie się tak łatwo, szczególnie po tym jak wiem, że mnie lubisz. Naprawdę to kolejny krok w naszej znajomości, więc tym bardziej muszę być przy tobie, aby cię ochronić.

-Wyjaśnijmy coś sobie, Harry-wzdycham-Nie będziesz moim rycerzem na białym koniu, mimo wszystko, że cię lubię, więc nawet nie próbuj-wzruszam ramionami.

-Wiesz, że nie poddam się tak łatwo. Zawsze stawiam na swoim.

-Więc powinieneś przestać. Idę zabrać swoje rzeczy-mówię, kierując się w stronę pomieszczenia dla pracowników.

-Widzimy się przy samochodzie, Lily!

Miłość rośnie wokół nas...

I w ogóle XD 

Wesołego Dnia Singli! Yay :D

Drogie moje misiaczki kończą mi się ferie i muszę wracać do szkoły soł rozdziały nie będą dodawane codziennie, bo mam teraz mnóstwo kartkówek(wiecie, trzeba się wyżyć na uczniach) i na razie dnie spędzam na romansowaniu z mapą całego świata(Pozdrawiam, panią od geografii) i odmianami czasowników włoskich itd. Mam nadzieję, że zrozumiecie ^^