Postanowiliśmy wspólnie, że będę dzisiaj nocować u Harry'ego. Dlatego też teraz leżę w jego dużym, już nowym łóżku i czekam, aż wróci z łazienki. Wpatruję się w sufit, przetrawiając jeszcze raz sytuację z dzisiaj. Z jednej strony nie mogę znieść tego jak potraktowali mnie ci ludzie, z drugiej rozumiem, że martwią się o Harry'ego. Jednak mimo wszystko nie chcę, aby chłopak niszczył relację z nimi, z mojego powodu.

-Jestem już-mówi brunet, a ja spoglądam w jego stronę. Ma na sobie tylko spodnie dresowe, przez co mogę zobaczyć jego wyrzeźbioną klatkę piersiową, a jego mokre włosy dodają mu uroku. Podchodzi do mnie i siada na łóżku-O czym myślisz?-pyta, kładąc się obok mnie.

-O wszystkim-wzruszam ramionami.

-Konkretniej?-pyta, przyciągając mnie do swojego mokrego ciała.

-Fuj, mogłeś się wytrzeć-krzywię się, kiedy jego koszulka, którą mam na sobie moknie.

-Przesadzasz-całuje mnie w czoło-Mogę cię o coś spytać?

-O co?-ziewam, śpiąca.

-Masz zamiar do końca życia pracować barze?-pyta, dziwiąc mnie tym pytaniem.

-Dlaczego pytasz?

-Nie zrozum mnie źle, Lily. Uważam, że się tam marnujesz. Powinnaś rozwijać swój talent.

-Nigdy nie widziałeś moich rysunków-zauważam.

-Wierzę, że są dobre-uśmiecha się, a ja wzdycham.

-Oczywiście, że nie chcę tam pracować do końca. Tylko po prostu jeszcze nie wiem co chcę robić. Jestem młoda, a ta praca to czysty dodatek, dopóki nie wymyślę czegoś lepszego.

-Powinnaś spróbować wrócić do tego-mówi.

-Nie...ja...-staram się coś powiedzieć, ale słowa nie chcą mnie opuścić.

-Ty co?-pyta Harry.

-Pojedź jutro ze mną do mojego mieszkania, a wszystko ci wyjaśnię-rzucam krótko i odwracam się na drugą stronę, przykrywając się kołdrą. Nie chcę, żeby pytał, ani komentował moich słów. Chcę zostawić to tak jak jest, bez odpowiedzi i spróbować przygotować sie na ukazanie mu kolejnej cząstki mojego życia.

Jak myślicie co takiego ukrywa Lily? :)