Od kilku dni przestał się jej przyglądać, przynajmniej nie tak często, jak zwykle. Wiedział, że skoro teraz zna jego imię, jeśli zobaczy, jak na nią patrzy, mogłaby odczytać to w zły sposób. Dlatego właśnie często nie lubił swoich adoratorów — zawsze, gdy „przyłapywali go" (chociaż on się nigdy z tym nie krył) na przyglądaniu się im, uznawali, że jest nimi zainteresowany, co nigdy nie było to prawdą. Minho po prostu lubił pokazywać im, jak to jest, gdy ktoś wlepia w ciebie swoje oczy, jednak często miało to zupełnie inne skutki, dlatego zaczynał rezygnować z tej taktyki.

Był to kolejny, zwykły i szary dzień jego nauki w liceum. Nic szczególnego, nic wartego uwagi. Opierał się o ścianę i zerkał znudzonym wzrokiem na idących po korytarzu uczniów, gdy nagle poczuł na sobie czyjeś spojrzenie. Wywrócił oczami lekko zdenerwowany i zaczął rozglądać się, kto tym razem się w niego wpatruje.

Jakież było jego zdziwienie, gdy spotkał spojrzenie dziewczyny o piwnych oczach, która teraz uśmiechała się w jego stronę.