Obudziłam się i co zobaczyłam... Bona... wtulającego się we mnie... jako królik... czyli zwierzę. Tak, po tym co już przeszłam to chyba nic mnie nie zdziwi.

Miv – Wstawać!!!

SB – Czego się drzesz.

Miv – No spójrz.

James (SB) zaczął się drzeć.

C – Ooo, patrzcie, jestem kurczaczkiem z KFC.

Miv – *Facepalm* Ktoś wie gdzie Jen?

M – Tu jestem.

Miv – Hahaha, słuchajcie, wiecie co ma piernik do wiatraka.

Wszyscy – ?

Miv – To samo co wiewiórka do kukły hahaha.

M – No hahaha, bardzo śmieszne.

Powiedziała sarkastycznie.

BB – Hahaha no jest.

M – Cicho być myszo jedna.

Miv – No już się nie fichaj.

Wszyscy się sobie przyglądaliśmy, każdy zamienił się w zwierzę (nie będę pisać jakie można się domyślić kto w co, na dole macie zdjęcia)

*Zaraz, zaraz, skoro jestem nietoperzem to znak, że mogę latać.*.

Miv – Pomóżcie mi wykopać wyjście.

Misiaki zaczęły odgarniać ziemię.

N – Proszę bardzo.

Wyszłam, zaczęłam machać skrzydłami, po chwili podleciałam. Kiedy zaczęłam czuć się pewniej w powietrzu poleciałam szybciej.

Miv – Latanie rządzi!

Zagapiłam się, na skutek czego mogłam się przyjrzeć z bliska drzewu, które napotkałam na swojej drodze.

Miv – Nie martwcie się, żyję.

NF – Chodźmy lepiej poszukać żarcia.

F – Nom.

Freddy zaczął się dziwnie patrzeć na Mata (NB).

NB – Nawet o tym nie myśl, nie będę twoim obiadem.

Miv – Chodźcie nad rzekę.

Gdy dotarliśmy na miejsce zaczęłam:

Miv – No misiaki i liski trza, obudźcie w sobie dziki instynkt przetrwania i złówcie kilka rybek.

Fb – Czy ja dobrze rozumiem, mamy wejść do tej lodowatej wody i próbować złowić ryby.

Miv – Nom.

Fb – Chyba cię pogrzało.

Miv – Dopiero teraz to odkryłeś?

Fb – *Facepalm*

Miv – Dobra, nie traćcie czasu.

C – A ty idziesz na robale?

Miv – Co? Ja nie! Podkradnę kawałek ryby.

Zaczęły się łowy, do wody pierwszy wszedł Will (SF). Już miał rybę w pysku, ale coś poszło nie tak i się wyrąbał. Po długim czasie w końcu zwierzaki nauczyły się łapać ryby, zjedli po trzy a mi Red (TF) złowił jedną. Poszliśmy troszku pozwiedzać las, Kubos (NF) zaczął drapać się o drzewo, Fredziaki zaczęły go papugować, nagle mała grupka osób przeszła jakieś 30 metrów obok nas, przewodnik zaczął opowiadać (Pp):

Pp – A tu widzimy matkę z młodymi...

Wszyscy zaczęliśmy się śmiać, oczywiście poza Kubosem (NF).

F3 – Mamaaaa.

NF – Uważaj z kim zaczynasz dzieciaku!

F3 – Takiś kozak? To chodź! Zaraz ci pokarze.

Nagle kiedy chłopaki mieli zacząć się okładać Mangle zepsuła całą zabawę.

Mg – Ej, ej, ej, bez takich.

NF – Dobra, ale następnym razem ci się nie upiecze!

F3 – Nie strasz, nie strasz bo się....

NF – Wal się.

I się ofochał.

P – Patrzcie! Jerzyny.

Wskazał na krzaczki. Wszyscy rzuciliśmy się na nie, zajadaliśmy się nimi przez dobry kwadrans.

GF – Ale się nażarłem.

N – Świetnie to ująłeś.

NF – To co teraz robimy?

Miv – Ja bym najchętniej dalej zwiedzała ten las.

NC – Jestem za.

Chodziliśmy sobie tam i z powrotem kiedy to napotkaliśmy samotnego wilka (W).

W – Hej koledzy...

Zwrócił się do lisiastych.

W – Podzielicie się zdobyczą?

NMg – Jaką zdobyczą?

W – No na przykład tym tam zającem.

Pokazał wzrokiem na Bona (TB).

TB – Jestem królikiem downie! Polecam atlas zwierząt za 5zeta.

W – I tak cię zjem.

TB – Idź się utop.

W – A ty...

Miv – Zamknąć ryje!

Wszyscy spojrzeli na mnie.

MIv – Nikt nikogo nie zeżre.

W – Ale dlaczego? Przecież to naturalna kolej rzeczy.

Miv – Jesteśmy ludźmi.

Wilk spojrzał na mnie z miną WTF, po czym parsknął śmiechem.

W – Hahaha, ja nie mogę, hahaha, ale śmieszne hahaha.

Pokładał się ze śmiechu.

N – My to na poważnie.

W – Ok, skoro wy jesteście ludźmi, to ja jestem pstrągiem tęczowym.

Tony (N) spojrzał na mnie porozumiewawczo, ja tylko skinęłam głową. Tony (N) złapał wilka za kark i poszliśmy nad rzekę.

TB – Papa rybko.

W – Nie, nie, ja nie cierpię wody nieeeee!

Tony (N) wrzucił go do rzeki, wilk zaczął się rzucać i krzyczeć:

W – Topie się, ratunku pomo...

Nagle spostrzegł, że woda sięga mu do kolan, teraz my pokładaliśmy się ze śmiechu.

W – No hahaha ale śmieszne.

Powiedziała sarkastycznie. Wyszedł na brzeg i się otrząsnął.

Fb – I to jak!

Wilk odszedł. Nadszedł wieczór, weszliśmy do jaskini i zasnęliśmy.

Tak wiem, nie było rozdziałów w ch długo, ale nie bijcie proszę