Usłyszałam dźwięk wydawany przez łamane drewno, zwróciła głowę w tamtą stronę i co widzę? To widzę:

Widzę smoka, nie był on bardzo wielki, bo był co najwyżej trzy razy taki jak ja, jako człowiek ale i tak się przestraszyłam. Podleciałam więc wyżej z nadzieją, że mnie nie zauważył. Niestety zauważył mnie i ruszył w pogoń. *Zgubię go w chmurach.* Starałam się wprowadzić w życie mój plan, ale jakoś mi nie wychodziło, smok mimo tego iż mnie nie widział i tak podążał za mną. Straciłam nadzieję, że mu ucieknę, leciałam już tak dobre pięć minut i powoli opadałam z sił. Nagle dostrzegłam niewielką szczelinę w skale *Teraz albo nigdy.*, wleciałam do środka, smok starał się jeszcze mnie dosięgnąć swoim jaszczurzym językiem. Kiedy zdał sobie sprawę, że nie da rady zajrzał jeszcze przesz szczelinę przez co mogłam dokładnie przyjrzeć się jego prawemu oku. Było całe białe, niemiało w ogóle tęczówki, lecz nie to mnie najbardziej zaciekawiło, otóż ciekawszą rzeczą od oka było to, co znajdowało się przy nim, nie wiem jak to opisać, smok miał coś pomiędzy łuskami i to coś świeciło błękitem. Podeszłam bliżej, smok lekko cofnął łeb tak jakby się przestraszył. Po chwili zmarszczył brwi wycofał się całkowicie i odleciał. *To było dziwme.* Ja również odleciałam do reszty, postanowiłam o tym zdarzeniu nikomu nie wspominać. Znalazłam wszystkich w tym pokoju.

Miv – Co tam?

N – A nic, siedzimy, nudzimy się i patrzymy jak lisiasty aportuje.

Dopiero teraz zauważyłam, że Foxy gania za piłką rzucaną przez Freddyego.

Miv – Heh, śmieszne. Która godzina?

S – Gdybyś jeszcze nie zauważyła jesteśmy na innej planecie, w innej galaktyce i na dodatek jesteśmy zwierzętami, tak, na pewno ci się tu Ziemski zegarek przyda.

Miv – Oj Springuś, coś ty taki nerwowy.

S – Po pierwsze nie jestem „Springtrap" tylko Trawis, a po drugie to się domyśl.

Przewróciłam oczami.

NC – Tak na moje oko to po dwudziestej drugiej.

Miv – Dobrze wiedzieć, także dobranoc, ja idę spać.

Walnęłam się na poduszce, zamknęłam oczy i zasnęłam.