Po 4 zaczęło nam się nudzić, więc Nightmare Bonnie przyniósł butelkę i zaczęliśmy grać. Wypadło na Mangle.

M – Pytanie.

NB – Dlaczego masz 2 głowy?

M – Jedna głowa jest moja, a druga to endoszkielet papugi.

Mangle zakręciła, wypadło na mnie.

M – Pytanie, czy wyzwanie?

Miv – Wyzwanie.

M – Przez kolejne trzy zakręcenia butelką bądź uwieszona na suficie.

Wspięłam się i zawisłam, musiałam wyglądać zabawnie bo Fredbear zachichotał.

Miv – Teraz ja.

Wypadło na Marionetkę.

M – Pytanie.

Miv – Co zrobiłaś z Mike'iem?

Zastanowiła się chwilę.

M – Lepiej nie wiedzieć.

Zabrała butelkę i zakręciła, los chciał, że natrafiło na Kannego.

K – Pytanie.

M – Ile masz lat?

K – 19.

Butelka zatrzymała się na Nightmare Foxym

K – Pytanie czy wyzwanie?

NFx – Pytanie.

K – Dlaczego się na mnie rzuciłeś?

NFx – Dla zabawy.

K – Czeka, chwila, co?

NFx – Dla rozrywki, żeby popatrzeć jak się boisz.

K – Serio, ja prawie na zawał zszedłem.

Miv – A widzisz pozory mylą, Nightmare Foxy przekonał się na własnej skórze (patelnią w łeb).

Dalsza gra przebiegła na śmiech i w luźnej atmosferze, między innymi Nighymare Chica miała wysmarowaną twarz kremem czekoladowym, Nightmare Mangle musiała zjeść słodkie pianki i popić sokiem z cytryny, a Toy Chica kazała Chice zrobić pizzę o smaku krewetek. Niestety zaraz miała nadejść 6 więc każdy z nas musiał wrócić na swoje miejsce, a Kanny otworzyć pizzerię. Dzień przebiegł bez problemu, tylko jakieś dziecko po zjedzeniu dużej ilości słodyczy się źle poczuło i wyszło wcześniej do domu. Gdy zamknęli lokal zaczęliśmy robić próby do tego teledysku, Bon uczył się piosenki, a Freddy, Nightmare Bonnie, Bonnie i Shadow Freddy starali się zagrać tą melodię. Po upłynięciu półtorej godziny powiedziałam:

Miv – No, dobra gotowi?

Wszyscy występujący – Gotowi.

Miv – To zaczynamy próbę.

TC – A kto będzie grał strażnika?

Fx – Mogę ja grać.

Miv – Ok, to role obsadzone. To zaczynajcie.

Próba wyszła nie najgorzej, chociaż były pewne kłopoty z utrzymaniem powagi, szczególnie kiedy Foxy przez przypadek wywarzył drzwi, kiedy udawał że chce się wydostać. Drugi śmieszny moment nastąpił kiedy Fredziaki i Plushtrap założyli spódniczki i zaczęli tańczyć w rytm muzyki, wszyscy wtedy pokładali się ze śmiechu nawet Marionetka, która na co dzień jest poważna śmiała się w niebogłosy. Niestety musieliśmy przerwać, bo nocny strażnik zaczął swoją zmianę. Przeszłam standardową drogę i nim się obejrzałam byłam już w biurze, znowu schowałam się w ciemnym kącie pokoju. Zobaczyłam Jeremiego, lecz nie chciałam go nastraszyć, no może troszkę.

Myślę, ze rozdział się podobał, trzymajcie się i do napisania, bajo!