Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

f i f t y s e v e n.

f i f t y s e v e n.

"no estoy diciendo que nunca me quisieran. ellos me querían pero, cuando comencé con los problemas de aprendizaje, ya nada fue lo mismo." sorbió su nariz. se sentía estúpido por llorar por eso. "me gritaban cuando se me cruzaban las letras en alguna palabra, eso todavía me pasa algunas veces, cuando no lograba hacer mis tareas a tiempo." se limpió las lágrimas. "supongo que eso me llevó a esforzarm- explotarme a mí mismo para lograr hacer las cosas. siento que dejaron de quererme por completo cuando se dieron cuenta que no me gustaban las niñas, entonces todo se fue a la mierda."

vio como el doctor anotaba algo y siguió.

"y ahora," rió amargamente. "pues, todo está peor. no entienden y no aceptan lo que luke es para mí, siento que les doy asco. no entienden que no me siento cómodo con pantalones. no entienden que me lastima no ser el hijo que ellos esperaban que fuera, pero lo he intentado y no puedo ser algo que no soy, ¿entiende?" levantó la mirada, encontrándose con la del psiquiatra, atenta y profunda. este asintió. "y ahora, ahora sólo soy un desequilibrado que intentó suicidarse para llamar la atención y hacer que todo el vecindario lo supiera."

"¿te dijeron eso, michael?"

"es lo único que me han dicho desde que salí del hospital." se encogió de hombros, bajando la mirada de nuevo y fijándose en sus nudillos que ya estaban casi sanados por completo. estiró las mangas de su sweater, para no tener que ver sus brazos.

hasta él mismo se daba asco por lo que había hecho. y porque lo único que había podido recordar desde el alta médica, era que se había sentido bien al hacerlo y quería dejar de pensar en ello.

-

ahora sí vamos a construir toda la historia destructiva jeje

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro