-Jin ty po prostu musisz o nim zapomnieć. I tyle. - mruknął Jimin i odstawił kubek z kawą. Jin westchnął.
Wiedział, że młodszy różowowłosy towarzysz miał racje. Jednak on nie potrafił zapomnieć. Nie potrafił zapomnieć o miłości która złamała mu serce w tak okrutny sposób. Nie potrafił zapomnieć o tych miękkich wargach. O tych głębokich oczach.
Nie mógł zapomnieć o Namjoonie. I wiedział, że on o nim także.
Nie wiedział dlaczego On go zastawił. Przecież dawał mu wszystko co miał, chociaż miał niewiele. Może przestał mu wystarczać. Przecież to się zdarza. Mógł zapomnieć.
Ale nie zapomniał. I tęsknił.
Więc czemu go zostawił? I codziennie nęka listem, chociaż minęło już pięć miesięcy od czasu kiedy widzieli się po raz ostatni... Czarnooki nie wiedział. Jednak wiedział coś innego.
- Nie potrafię zapomnieć Jimin.

Tym razem przyszło osiem płatków zwiędłej róży.

Kocham twój uśmiech i twoje oczy oczy...
🌹🌹🌹