Zawsze byłem zwyczajnym człowiekiem. Nie wyróżniałem się od swoich rówieśników niczym. Ani inteligencją, ani urodą, nie byłem szczególny. 

Tak jak wszyscy wokół mnie miałem jeden cel - chciałem skończyć szkołę, pójść na dobre studia, znaleźć pracę, poznać ukochaną drugą połówkę, wziąć ślub, spłodzić dwójkę lub trójkę dzieci i przeżyć w spokoju. 

Tego pragnie każdy, prawda? Życie powinno tak wyglądać. To ustalony dawno temu schemat, któremu się poddajemy. Każde odstępstwo od normy jest oceniane jako szkodliwe dla naszego spokojnego życia.

Również ja poddałem się temu schematowi. 

A przynajmniej tego chciałem. 

Bo od zwyczajnego człowieka różniły mnie tylko sny.

Sny o nieznajomym chłopaku, które śniłem każdej nocy.