Prologue

"Mom.."

She disappointedly shooked her head. "I think it's better for you na umuwi duon."

Lalo akong nabahala sa sinabi ni Mommy. I thought she will pity me pero syempre hindi.

"Mom, bear with me. I'm going to behave just please.." I paused. "Ayaw kong umuwi sa Isla Casceres."

"Gabriela! Hindi na mag babago ang isip ko." Marahas na sambit niya.

Umiling ako at hinawakan siya sa palapulsuhan. Sinulyapan niya lang iyon pero agaran ring nagiwas ng tingin.

"I already made a decision. Tinawagan ko na si Alejandro para sunduin ka."

I shook my head. "I'm begging you.. please mom. I'm better comfortable here in Manila. Besides.. Beau is here! I don't want to leave her alon-"

"Shut up Gabriela! Don't use Beaurica as an excuse! We all know that your friends are not good influence to you!"

Yumuko ako at hindi na nakapagsalita.

"Imbis na mag aral.. Anong ginawa mo? Pinagtuunan mo ng pansin ang anak ng Gobernador nayon! Tama na. Uuwi ka at yan ang desisyon ko."

Matalim muna akong tinignan ni Mommy bago tuluyang umalis sa aking harapan. Sunod kong tinignan si Daddy pero yumuko lang siya at sumunod kay Mommy. Napahilot ako sa aking sentido.

Anong gagawin ko? Nangyari pa lahat ng ito dahil sa akin ni Clyde. What about us? Sigurado naman akong di nya ako matitiis diba? Gagawa siya ng paraan. Habang namomoblema ay biglang tumunog ang phone ko.

Rumehistro duon ang pangalan ni Clyde. Halong pangamba at saya ang naramdaman ko kaya agad ko itong dinampot at sinagot.

"Clyde!" I brokedown. "Honey, please help me. I badly want to escape my parents! Dadalhin nila ako sa malayo-"

"I'm sorry, Gabb. Let's break up."

Napatigil ako dahil duon. "W-what?"

"I'm sorry.."

Tuluyang naputol ang linya nya. Halos manghina ang tuhod ko sa aking narinig pero pilit ko paring tumayo. Pumikit ako ng Marion at tumingala.

Hindi ako makapaniwala. Matapos niya akong gamitin?  Akala ko ba ay mahal nya ako? Tapos ngayon? Iiwan nya ako dahil sa ganito lang?

A tear runs down my face sa sobrang frustration. Ngayon lang nag sink in sa akin lahat. He promised me the world! I thought he loves me and willing to fight for us until the end tapos ganito lang?

I hate him! I hate them! I hate everyone! Mga sinungaling!

Tinapon ko ang phone ko. "Jerk!"

Buong Gabi ay di ako nakatulog. Nakatanaw lang ako sa veranda at naghahantay ng kung anong pwedeng mangyari sa mga oras na'yon.  Paniguradong aalis agad ako patungong isla kinabukasan.

I already packed my things.

Sa gitna ng pag iisip ay biglang may kumatok sa aking pintuan.

"Ma'am Gabriela? Pinapasabi ni Madame ba bumaba nadaw po kayo. Narito na si Alejandro para sunduin ka." Ani ng kasambahay sa labas.

Unti unti akong bumangon kahit bumibigat ng todo ang aking katawan. Tumapat agad ako sa salamin para tignan ang nakakaawa kong kondisyon ngayon. Namumugto at nangingitim na mga mata.

Mood of Gabriela Elena Velazquez.

Ipinikit ko ang aking mata ng muling rumehistro ang mga salita nya kagabi sa akin. Ayaw ko na talagang maalala iyon. Tama na ang isang beses dahil ganun ako.

How dare he? I'm a Velazquez! Dapat ay mag pasalamat pa siya.

Binalewala ko ang aking itsura ata agad na bumaba. Rinig na rinig ko ang ingay ng mga tao sa baba at tingin ko'y sila Alejandro iyon at  sila Mommy na nag uusap.

Mukhang naramdaman nila ang presensya ko at agad na napatingin sa akin kahit nasa hagdan palang ako. Nag iwas ako ng tingin sa kanila at dumeretso duon.

"Gabriela? What happened to you,hija?" Gulat na sabi ni Alejandro.

I kissed Alejandro in cheeks at ganun din kay Daddy at Mommy kahit labag sa akin. It's a sign of respect.

Bumuntong hininga si Mommy at umirap.

"Hindi ka paba nasanay? What a shame on her. That Moreno kid doesn't deserve my Gabriela!" Mom sarcastically said.

"Helena.." Pagputol ni Daddy.

Alejandro chuckled and looks at me. "Aalis ba tayong ganyan ang itsura mo?"

Umirap ako at tumalikod. Agad akong naligo at mabilisang nag bihis. Gusto ko na talagang umalis dito sa lalong mabilis na panahon.

I wore my Prada's gabardine skirt and tube top with a coat terno. I also wore my bulgari flora sunglasses dahil baka sobrang init at maaraw duon. Mga tatlong maleta ang pinadala ko consisting my shoes, jewerly, high end clothes and syempre make ups.

"Hindi Fashion Week ang pupuntahan natin, Gabriela. Sa probinsya tayo pupunta." Ani ni Alejandro.

Tumango ako. "Alam ko, Alejandro. I'm staying there for good kaya dinala kona lahat ng gusto kong dalhin diba?"

Umiling iling nalang si Alejandro. Tumingin ako kay Daddy at nagpaaalam pero hindi ganun ang ginawa ko kay Mommy. Medyo masama parin ang luob ko sa kanya.

Pumasok ako sa kotse at sinulyapan si Alejandro na kinakausap sila Mommy.

Kahit labag sa akin ay kailangan kong iwan ang lahat dito. I hate it. Bakit ako ang kailangan umalis? Bakit hindi ang mga Moreno na yon?

Unang una ay ginamit ako ni Clyde para lamang gumanda ang pangalan ng tatay niya sa public. He even used our name for his own fame. Nabingi ata ako sa mga matatamis na salitang binitawan nya sa akin.

Hindi kolang matanggap na nagpakatanga ako para sa kanya. Hindi ko matanggap na ginawa kong bulag ang sarili ko para sa lalaking iyon.

He's my long time crush, my long time love and now he used me to freshen up his name? sana ay bumagsak sila ng tuluyan. Sana ay bumagsak silang lahat.

Pumasok na si Alejandro sa kotse. Alejandro is my mom's brother pero gusto nyang tinatawag siyang Alejandro kesa sa señor, sir, uncle, kuya or so whatever. Matangakad si Alejandro and mid-fourties ma. Gwapo at Moreno hindi katulad ni Mommy na tisay.

Ngumiti siya sa akin. "Are you ready, Gabriela?"

"I am." Paninigurado ko.

Tumango siya at sinimulang paandarin ang sasakyan. Tumingin ako sa labas ng sasakyan at pinanuod paglampas namin village. Mamimiss ko ang amoy ng manila dahil panigurado akong pagdating ko duon ay amoy lamang ng dagat Ang maamoy ko.

Bumuntong hininga ako.

"Goodbye.."