Chapter 5

"Dammit!"

I crampled the paper again and throw it somewhere in my room. Ilang beses na akong gumuguhit ng kung ano ano pera dala ng galit ay wala ni isa dito ang natapos.
My room looks like a trash can like now. It's a mess, like me.

I can't even calm myself. I feel frustrated and in pain. I can still remember how his eyes are annoying and initimidating. I had a lot to think about pero lagi niyang binibisita ang utak ko minuminuto!

I groaned in frustration.

My phone suddenly ring. Agad kong kinuha iyon at rumehistro dito ang name ni Mommy. I answered it.

"What?" I said lazily.

"You didn't learn, Gabriela! Can you please respect your mother just once! Answering me like that really bothered me! Hindi Kita pinalaking bastos!"

I almost roll my eyes after my moms voice.

"Yeah? That's all?"

"Gabriela!" Galit niyang sigaw.

"Mom, tahimik na ako dito. Diba pinadala mo ako dito para matuto at manahimik, now you're calling me just to argue? please, mom. I'm tired and need to rest.."

Ipinikit ko ang aking mata at humilig sa sofa. Medyo napagod ako kaka sigaw kanina at kakaisip ng 'kung sino' lang dyan.

"Making an excuse again, Gabriela? Well, i call because i have something to tell you. Uuwi kami dyan ng daddy mo for a friendly dinner." Ani niya pero alam kong sa kabilang linya ay nakangiti ito.

I furrowed my eyebrows. "Yeah? With whom?"

"Cascianos! Uuwi na sila ng Isla Casceres ngayong week. Rina called me and she mentioned that she already knows that you're there. Nag kita ba kayo?"

Mabilis akong umiling ako. "Of course not. Hindi ako luamalabas ng mansyon."

My heart pounded. Baka malaman ni Mommy na nakikipag usap ako sa Isang Hardinero slash Driver slash Mangingisda.
Sa kabilang linya ay mukhang naguguluhan rin siya dahil sa medyo mabagal niyang pag hinga at pag hinto.

"Well... Baka sinabi ng iba. May nakakita ba saying tauhan ng mga Casciano?" She asked.

"No!"

"Hmm. Okay." Kontento niyang sambit. "Baka bukas makalawa ay nakauwi na kami dyan ni Gabriel. I love you, Daughter."

"Yeah. love you too, Mom."

Mom is a bit spoiled and frank but to be honest the real she is so soft, caring and lovable. We argue a lot and minsan ay isang buwan ko pa siyang di nakakausap dahil dito. She loves expensive things, jewerlies, money and power but she's mature to handle the dos and donts. Siguro sa kanya ko namana ang pagka spoiled ko.

I rested my hand on my thighs while holding my phone. Nakaka pagod at parang wala naman akong nagawa ngayong araw.

I let myself try the kitchen. Nakasunod pa sa akin si Ate Ysay na kuryoso sa aking gagawin medyo na iilang rin ako dahil di naman ako marunong at eksperemento lang Ito. Sa totoo ay di pa ako nakakahawak ng pang luto.

But i heard mature guys like girls who cook.

"A-Ate Ysay.."

Tumingin sa akin si Ate. "Ano bang gagawin mo, Ma'am?"

Napayuko ako. "Magluluto sana.."

"Magluluto?! Seryoso ka diyan? Marunong kaba?"

I quickly shook my head. "Hindi nga e, but i want to learn so can you help me?"

Ngumuso siya. She tilted her head para makita ang cooking book na hawak ko.

"Himala ata yan, Ma'am ha! Bakit mo gustong matuto?" Makahulugang niyang sabi.

I looked away. "Wala! Ano tuturuan mo ba ako?"

"Oo naman, Ma'am Gabb!"

Pinanuod ko muna si Ate Ysay na mag luto ng sinigang. Ang sabi niya ay paniguradong paborito ng kung sino mang taong pag bibigyan ko nito Ito. Simple lang daw lutuin at matututo agad ako. I pouted my lips while looking on the ingredients.

Matagal bako na gets ang mga sinabi niya. Pero sa pangalawang pag kakataon ay ako naman ang pinagawa niya ng susunod na parte.

"Naku Ma'am! Wag ganyan! Ganito!"

Naka ilang saway sa akin si Ate Ysay pero matapos nun lahat ay napalingon ako sa niluluto namin. Mabango at nalalanghap ko ang tamang asim nito na aking ginawa kanina.

Napapalakpak siya. "Mukhang masarap, Ma'am Gabb!"

"I learned a lot. Thanks to you." I said.

Masyado akong na aliw sa pag luluto kaya naiwan ko ang negative thoughts ko na bumabagabag sa akin. I slightly massage my neck and my feet. Napagod kakalakad.

Napahinto ako sa pag mamasahe.

May Facebook kaya si Aeson? I'm sure meron siyang Isa! What if hanapin ko. I'll message him and text him everyday. Isa yan sa mga techniques ko over boys. They will fall sa mga sweet words.

I grinned. "Asan naba yung phone ko?"

Agad kong hinatak ang aking phone at pumunta sa Facebook para I log in ang account ko. Sunod sunod na notification ang bumungad sa akin. Malamang ay mga hateful words na naman but anyways so Aeson ang pinunta ko dito.

"Ae...son.." I mouthed my typing his name.

Ano kayang apelyedo niya? Kung Aeson lang ba ang itytype ko may lalabas? Ngumuso ako. Pero bakit ko nga ba ginagawa ito? Para naman akong obsessed.
Binalibag ko ang phone ko sa gilid ng kama at sumampa narin duon.

"Ate Ysay.." bulong ko.

Tumaas lang ang kilay niya habang nag hihiwa ng sibuyas.

"Nakapunta ka naba sa mansyon ng mga Casciano?"

Kumunot ang nuo niya. "Ma'am naman! Syempre ano! Ang ina ko ay katiwala nila dati kaya malapit ako sa kanila. Ang kaso simula nung namatay si nanay. Medyo nahiya narin ako kaya napunta ako dito sa inyo!"

"Ganun ba? Kung ganon meron ka bang kilalang lalakeng driver o hardinero nila?"

She paused and looked at me with confused face. "Bakit? May napupusuan kabang drayber o hardinero sa kanila?"

Agad tumatak sa akin ang aking tanong. Napalayo ako at mabilis na umiling.

"W-what? No! I'm just asking!"

Nanunukso siyang tumingin sa akin na parang inaasar pa ako pero nung nakita niyang medyo naasar na ako ay bigla siyang umayos. Umayos narin ako ng upo sa counter.

"Aba'y syempre puro lakaki ang hardenero at drayber nila!"

Umiling na lamang ako. Suko na ako! God! Bakit ko nga ba siya tinatanong!

"Whatever!"