Chapter 1

I slowly opened my left eye then my right eye because the sun is now hitting my face. Tumagilid ako ng pagkakahiga at nakita kong nakatali iyong dalawang malalaking kurtina. Because it’s a window glass and the heat is reflecting through it, the sunlight is now hitting my face freely.

I rubbed my eyes. “Bakit parang nag-iba ang interior ng suite ko?” Mahina kong tanong sa sarili ko.

I shrugged my shoulders and took my phone on the side table. Nang buksan ko iyon ay puro mga messages ni Jana ang bumungad sa akin. Obviously she’s asking where am I.

“Why is she even asking? Alam naman niyang nasa kwarto lang ako which is opposite ng suite nilang dalawa ni Ellie?” Sometimes I’m wondering if this woman is using her brain.

I continued scrolling my phone while checking all the messages I got. Dad also sent me messages as well as Harold. All of them were asking me the same question, that is where I am. I kept reading those until my blanket suddenly moved. Nangunot ang noo ko. May katabi ba ako?

When I turned to my left side, the phone fell from my face because... “Oh my God!” Saka ako napatakip ng bunganga lalo pa noong tignan ko ang sarili ko at ang likod ng lalaking ‘to. What the hell? We’re both wearing nothing!

Agad kong itinaas ang kumot sa katawan ko at mahina kong tinuktok ang ulo ko nang maalala ko ‘yung nangyari kahapon. I went to the nightclub and here am I, ending with this unknown guy. Now this makes sense. Kaya pala iba sa paningin ko ang kwartong ito.

“Gosh, oh my gosh! What have you done, Rhian Cassandra?” Mahina kong usal sa sarili ko kasabay ng paghilamos ko sa mukha ko.

Without wasting any second, I slowly stood from the bed, making sure that this guy won’t wake up. Napakagat-labi pa ako at inis na inis na pinagpupulot iyong mga nakakalat kong damit sa sahig. Nang maisuot ko ang mga iyon ay saka ako dali-daling lumabas at nagtungo sa elevator.

“What have I done?” I kept asking that to myself habang mahina kong pinag-uuntog ang ulo ko sa wall ng elevator. I don’t even mind the people coming in and out of this elevator. I’m just annoyed with what I did, with what I ended up with.

“Geez! Did something happen to us?” Nabalik lang ako sa huwisyo nang tumunog iyong phone ko. Jana’s calling.

[Where are you? Magchecheck out na kami sa hotel.]

“Pauwi na ako,” sagot ko.

[Paano gamit mo rito sa suite mo?]

“Is Harold with you? Can you tell him to take my things then hintayin niya ako roon sa harap ng condo ko.”

[Teka, nasaan ka ba kasi? Magpasundo ka na lang kaya kay Harold?]

“No!” Hindi ko namalayang napalakas na pala ‘yung boses ko dahilan kung bakit napatingin sa akin ‘yung ibang nakasakay sa elevator na ‘to.

I just don’t want Harold or anybody else to know that I’m here. Ayokong magtaka sila kung bakit nandito ako, e ako mismo hindi ko alam kung nasaan ako. I don’t want them to think wrong about me. It’s better to keep myself what happened. Anyway it’s just... a one night stand.

“Sabihin mo na lang na abangan ako sa harap ng condo ko.” Mahina kong sagot kay Jana.

[Oh, okay. See you later, then. Bye.] Nang matapos ang tawag ay saka ulit ako napasandal sa dingding. Geez! Sa kagustuhan kong makalaya kahit isang gabi lang, bakit ba ako napadpad sa ganitong sitwasyon?

Mabilis akong bumaba ng elevator at pumara ng taxi. Kung kanina ay sa dingding ng elevator ko inuuntog ang ulo ko, ngayon naman ay sa head rest ng upuang nasa harapan ko.

“What have you done, Rhian? What have you done?” Inis kong pinukpok ang ulo ko gamit ang kamay ko lalo pa nung isa-isang manumbalik sa alala ko ‘yung mga kalokohang ginawa ko.

‘How dare you stole a kiss from me? Give it back to me now.’ I annoyingly messed up my hair because of that stupid scene I made myself.

“I just wanted to get wasted that night! Arggggh!” Again, I banged my head in front. “You dared to say that, Rhian, ha? E, ikaw nga unang humalik sa kanya?” Nagagalit kong saad sa sarili ko. Nakakainis.

“Ma’am, okay lang po ba kayo?” Nag-aalalang tanong ng taxi driver sa akin nang magtama ang mga mata namin sa rear view mirror.

“Opo... Opo, okay lang po ako,” sagot ko kahit hindi naman talaga ‘yon ang totoong nararamdaman ko. I just hated the fact that I just wanted to get wasted that night, yet I ended up my night with someone.

“Kuya, pwede po bang pakihintay saglit ‘yung kasama ko? Don’t worry, doble po ibabayad ko.” Pakiusap ko sa driver nang maibaba ako nito sa harapan ng condominium building na pinag-i-stay-an ko.

How could I pay my fare, e, ni wala nga sa akin ‘yung pouch ko? Ang naalala ko lang ay naiwan ko ‘yon doon sa bartender ng nightclub na pinuntahan ko. I have nothing with me now but my phone. Pagkalipas ng halos kalahating oras, saka may humintong sasakyan sa harapan namin. Agad kong sinalubong iyon dahil alam kong si Harold iyon.

“Can I borrow some money? Pangbayad ko lang sa taxi?” I asked him. He immediately handed me 500 pesos kaya ibinigay ko na iyon ng buo sa driver.

“Saan ka ba galing kahapon? Your Dad is asking me where you are.” Harold took my things at the backseat. Binitbit niya iyon hanggang sa makapasok kami sa elevator.

“Just had some fun.” Tipid kong sagot. Yeah, some fun. Mabuti naman at hindi na siya nagtanong pa.

Harold and I entered my room when we reached my floor. I offered him drinks and even coffee, but he told me not to bother since he will be staying here a bit. Inihatid niya lang naman daw iyong gamit ko.

Wala pang limang minuto noong makaupo siya ay tumunog na ang phone nito. “Lacey texted me. I guess I have to go now.”

“Okay. Thanks for bringing my things here.” I answered and see him off. Kumaway na lang ako sa kanya bago ko isinara ‘yung pintuan.

You see, Harold is my fiance but Lacey is his girlfriend. Wala naman kasi talaga kaming nararamdaman sa isa’t isa. It’s just our parents who keep pushing us the marriage. For I know, para lang naman iyon sa kompanya.

Inis akong naupo sa sala. Maya-maya lang din ay tumayo ako saka dumiretso sa C.R. While seeing myself in the mirror, I can’t help but remember what really happened yesterday.

“Ang gaga mo talaga, Rhian!” At heto na naman ako’t pinapagalitan ang sarili ko. “May nangyari ba talaga sa amin?” Duda kong tanong. Malamang. Nagising nga akong walang suot-suot ‘di ba? “Gosh, what have really I done?”

Fine. It already happened. So what? I don’t know him. He doesn’t know me. E, di kalimutan na lang kung anuman ang nangyari. But still... Argh. Minabuti ko na lang ang maghilamos para kahit papaano ay mabaling doon ang atensyon ko.

Afternoon came, I heard a knock outside my condo. Sumilip muna ako sa peephole, at nang makita kong si Jana iyon ay agad ko siyang pinagbuksan.

“Saan ka ba talaga galing kahapon, ha? Saang nightclub ‘yung pinuntahan mo?” Jana welcomed me with that question.

“Ang importante, nakauwi akong ligtas,” pag-iiba ko ng sagot.

“Si Harold, nasaan? Akala ko kasama mo siya ngayon?” tanong niya na naman ulit habang inililibot niya ang kanyang paningin. Kailan ba mauubusan ng tanong ang babaeng ‘to?

“Umalis na. Dinala niya lang gamit ko. Tapos nagtext ‘yung girlfriend niya kaya pinuntahan niya.”

“Bilib din ako sa inyo, ano? Seven years na kayong engaged pero ni hindi man lang nagbabago ‘yung nararamdaman niyo sa isa’t isa.” Naiiling nitong saad saka tumayo at nagtungo sa kitchen. Sumunod naman ako sa kanya at sumandal sa mesa habang siya ay kumuha ng tubig sa ref.

“Sila lang naman ang may pakana ng arrange marriage na ‘yan, e. Pakialam ko naman? Maghintay sila kung kailan kami ikakasal ni Harold. As if namang mangyayari ‘yon,” saad ko.

To be specific, si Tita Margaret, ‘yung stepmom ko lang naman ang nagpumilit sa kasal na ‘yan. Ever since she came into our lives, siya na iyong kumokontrol sa buhay ko, but I won’t let her win. I will never allow her to control me.

Tita Margaret and Erica came into our lives years after my Mom died. I was 13 years old when Mom passed away. And when I’m 16, Dad introduced them to me. In my case, okay lang naman kung mag-aasawa ulit ang Dad ko. Mabait naman si Tita sa akin. She considered and treated me as her real daughter, but as I grew up, I realized that there’s a hidden agendum behind all her good sides especially when I learned that it was her who arranged that marriage.

One worst thing that I learned is that they just wanted my father’s wealth. Iyon ang ina-after nila sa kanya. I don’t know if Dad is aware of that o kung nagbubulag-bulagan lang ba siya because all those years that they stayed with us, I can say that my Dad really loves Tita Margaret.

Also all those years, that was my dilemma. If sasabihin ko ba ‘yung totoo na kayamanan lang ni Dad ang habol nila o ang hayaang si Dad mismo ang makadiskubre ng intensyon nila. There are different possibilities kasi once na sinabi ko iyon. It’s either mawala ang trust ni Dad sa akin at sasabihing sinisiraan ko lang sila lalo pa’t purong kabutihan ang ipinapakita sa akin nila Tita, or worst ang relationship namin ni Dad ang masira.

They are really confusing me. They did nothing but to annoy me especially in pushing me to marry Harold. Tutal ay ipinipilit sa akin ni Tita si Harold, bakit kaya hindi na lang si Erica, ‘yung anak niya mismo ang ipakasal niya sa kanya? But that won't do. Kawawa naman si Harold kung kay Erica lang siya mapupunta.

“Pero never ka bang nagkagusto kay Harold? You see, he’s caring. He’s also handsome. Stable na rin naman ang life niya. In short—”

“Edi sana si Harold na lang ‘yung pinakasalan mo, ano?” putol ko sa kanya.

“Isusumbong kita kay Ellie!” Saka niya ako pinanlakihan ng mata. Para namang natatakot ako.

“Go.” I agreed, but she just hissed. “Bakit ka ba kasi nandito? Panggulo ka talaga, e, ano?”

Jana put the bottled water in the fridge, closed it, and led me back in the living room. “Kasi ganito, Ellie and I will be going out of the country for a week. You know, for honeymoon,” kinikilig nitong kwento, “What do you think should I do? Or what should I wear for our honeymoon?” she added.

Hearing that honeymoon, in no time, my face flushed red. Dahil sa kagagahan ko kasi, naunahan ko pa ang bagong kasal sa honeymoon na iyan. Geez! Bakit ba biglang sumagi sa isip ko ang pangyayaring iyon?

“You’re blushing, Rhian Cassandra.” Agad kong inilayo ang sarili ko kay Jana. Sa pagbanggit niya kasi sa buo kong pangalan, sigurado akong aasarin na naman ako nito. “Tell me, did something happen in the nightclub?”

“What’s with the nightclub? E, diba honeymoon niyo topic dito?”

“Honeymoon nga, pero bigla kang pinamulahan ng mukha. Tell me, may nangyari ‘no? Kaya ba hindi ka bumalik sa hotel kasi may nakachukchakan ka? Gwapo ba? Kilala mo? Anong pangalan?”

“Jana Montecilla!” Agap ko sa kanya dahil sa sunud-sunod niyang tanong na para bang sigurado siyang may nangyari nga talaga. Saka chukchakan? Saan ba pinupulot ng babaeng ‘to ang mga salita niya?

“Rodriguez na, Rhian. Jana Rodriguez. Kakakasal ko lang ‘di ba?” She winked.

“Ts. Ewan ko sa’yo.” Then I rolled my eyes on her.

“Fine. Shut up na nga, oh. Shut up na,” giit nito na para bang sumusuko na. “Pero anong feeling kapag first time?”

“Jana!” I roared at her, almost throwing her off my phone.

“Sabi ko nga shut up na.” Jana zipped her mouth, demonstrating it using her hand. Pero hindi nakaligtas sa akin ang pagngisi nito.

Good thing her phone vibrated and the way she smiled at her phone, I know it’s Ellie. Mabuti naman para umalis na ang babaeng ‘to sa condo ko.

“Ellie told me he’s already outside this building. Bisitahin daw namin parents niya sa bahay nila. Maiwan na kita rito.” Jana stood up and took her bag. Tumayo na rin ako para samahan siya palabas.

“Send my regards to Ellie. Gano’n din kina Tita at Tito,” I said, pertaining to Ellie’s parents.

“Sure. No worries. Bye, Rhian!” Siya na ang kusang nagbukas at nagsara ng pintuan. Pabalik na sana ako sa sala nang marinig ko ang muling pagbukas noon kaya agad ko ‘yong nilingon.

“Huling tanong na Rhian, mesherep?” nang-aasar nitong tanong.

If only I could take some stuff with me, siguro ay naibato ko na iyon sa direksyon ni Jana. Bwisit talaga.