Chapter 92
Mia Jasmin's POV.
Nang matapos ang operasyon ay pasimple kong sinundan si luke, mukhang makakapagpahinga siya ngayon ah habang sinusundan siya ay agad akong napasigaw sa gulat nang biglang tumunog ang cellphone ko na nasa bulsa.
Ngunit dahan dahan akong nag angat nang tingin nang makitang nakatingin si luke sa gawi ko, shet nalaman ba niyang sinusundan ko siya?
Napalunok ako tapos lumiko kaagad at sinagot ang tawag ni Kent. "Noona, Where are you?"
"I'm in the hospital, why? Istorbo ka tch may sinusundan ako e."
"Stop following muna, I need to talk to you."
"Start talking na."
"Aish—Next time na nga ano ba yan dala dalawa tumatawag saakin."
"Geh bye."
Binabaan ko kaagad siya nang tawag..
***
"Where's luke?" tanong ko.
"Kung hinahanap mo siya ngayon, Nasa kwarto ko siya. Hindi papasok." napalingon ako kay Zai, kaya pala hindi siya tumutuloy sa kwarto.
"Sige." sagot ko tapos nagmamadalung Umuwi nang bahay, ngayon ay nakasasakyan na ako nakuha na kasi ni Luke ang sasakyan na deal nila ni Zai.
Nang makarating ay nagmamadali akong kumatok sa kwarto ni Zai, Alam kong nandito si luke sinabi niya na eh nang buksan yon ay natigilan si luke.
"M-mia." dito lang nagtama ang mga paningin namin.
"Can we talk?" nagbabakasakali kong sabi.
"About what?" pabulong niyang asik.
"About us?.."
"What about us?" nadismaya ako kaagad.
"Luke.." tawag ko.
"Mm?" tugon niya.
"Let's talk please?" huminga siya nang malalim.
"Pumunta ka sa kwarto, susunod ako." nang sabihin niya yon ay agaran akong sumunod kaya naman nang makapasok nang kwarto ay agad kong tinignan ang itsura.
Nang bumukas ang pinto ay Hinarap ko kaagad si Luke. "Start talking." aniya pa niya.
"Tayo pa naman diba?" tanong ko.
"Hindi mo naman ako iiwan luke diba?" nagbabakasakali kong sabi, nang hindi niya ako sagutin ay Naramdaman ko ang kirot sa dibdib.
"Ayusin natin 'to luke.." tila nag mamakaawa kong sabi.
"Ano pa bang rason para ipagpatuloy natin to?" natigilan ako sa tanong niya.
"Luke, Mahal mo naman ako—"
"Mahal nga kita, ikaw sigurado ka ba sa nararamdaman mo saakin? Aware kang hindi ako yung luke na nakilala mo Mia." seryosong tugon niya.
"We're not breaking up right?" naiiyak kong tanong, Ngunit yumuko siya kasabay nang pagtulo nang luha niya sa mata.
"May rason pa ba? Para magpatuloy ang relasyon na meron tayo?" mapait niyang sabi dahilan para tuluyan akong mapaluha.
"Luke.." sambit ko sa pangalan niya ngunit tinignan niya lamang ang mga mata ko.
"I can't hurt a lot of people for my fucking happiness.." mahinang sabi niya, natigilan ako nang hawakan niya ang kamay ko umaasa akong ayos na kami.. "Choose Zai, Mia.." napatitig ako sakanya at umiling iling.
"You deserve him more than me, I can't take you out on a date because i have a lot of patients to Treat. Hindi ko kaya yung katotohanan na, hindi ko mapunan nang maayos ang pagiging Nobyo sayo.."
"Mas deserve ka niya kesa saakin, Alam kong masakit pero shit i know how useless i am because i'm a doctor. Doctor rin siya pero kaya niyang maglaan nang oras sayo at ako ay hindi." kumuyom ang kamao ko at humikbi.
"Are you leaving me again?" humihikbi kong tanong.
"No, But i'm letting you go." agad na napaangat ang tingin ko sakanya.
"O-oras na siguro para ibalik ka sa Tunay na nag mamay ari sayo.. that's why there's a pain in his eyes because i fucking snatched you. I stole you from him, i fucking stole you from him mia.. Forgive me for not telling you this. I'm so sorry, i'm really sorry." mabilis na umagos ang luha sa mata niya at ganun rin ako.
"Luke.." nag makakaawa kong tawag sakanya.
"I can't do this anymore, Mia.. Please forgive me, i'm letting you go." hindi ko na alam ang sasabihin dahil sa mga sinabi niya.
"Matagal siyang naghintay, pag aari ka dapat niya but i'm selfish. Inako ko yung pagkatao niya noon." umiling iling ako.
"No luke, hindi ako pumapayag na maghiwalay tayo. That kiss is nothi—"
"Hindi mo hahayaan ang isang taong halikan ka kung hindi mo to ginusto Mia, enough. Tama na yung sakit okay?" nakagat ko ang ibabang labi sa sinabi niya.
"Hindi ko na nga ata kayang tignan ka, Pinaalala mo saakin ang masakit na ala-ala. Sorry mia, but even if you love me. I can't choose you." sobra akong nanlumo dahil damang dama ko ang nararamdaman niyang sakit kasabay na rin nang pagkadurog nang puso ko.
Lalo na nang bitawan niya ako at saka Talikuran, Nanghina ang tuhod ko dahilan para mapaupo ako sa sahig at saka umiyak nang umiyak.
Parang batang iniwan nang ina, Parang batang napalo nang sobra, o di kaya isang babae na gagawa nang katangahan at magsisisi nang maganap na.
Nanghihina akong tumayo at dumeretso sa kama niya, Kinuha ko ang unan niya at yun ang niyakap. Hinayaan kong tumulo ang mga luha sa mismong unan niya.
Sana ay maibabalik ko pa ang oras, sana ay magawa ko pa ang mga ginagawa tulad noon. Kung ganun si Zai ang humalik sa pisngi ko? Ngunit papaano nalaman ni luke ang lahat nang yon?
Kaya ba sinabi ng father ni luke noon na nagsinungaling si luke sa taon niya ngunit ang tunay ay si Zai ang unang nakilala nila Mom at dad?
Basta basta ko nalang ipinikit ang mga mata sa pagkapikon, ang sakit sakit.. Masakit na yung malalaman mo na nakasakit ka nang tao tapos iisipin mo pa yung nararamdaman mo..
***
Dawalang araw na ang lumipas, nakikita ko ang mga natural na ngiti ni Luke ngunit hindi saakin. Mas madalas niya ring kasama si Dr.Shane at ako ay parang hangin lang ngunit pinapansin naman niya.
Pero hindi na tulad nang dati, pakiramdam ko nga ay nadedepress na ako. Ang sakit sakit na masaya siya habang kausap si Dr.Shane at pag ako na ay ngingitian niya lang.
I want him back.. Just like before, nang mga oras na may karapatan pa akong magalit, magselos, at mainis ngunit kahit asarin ngayon ay hindi niya ginagawa.
Dahil ayos na si Dr.Romeo nabawasan ang trabaho niya, Kaya naman nang lunch na ay mag isa kong naglakad papalabas nang ospital ngunit nakita ko si Dr.Shane at Luke na magkasama.
Agad akong nadismaya nang kaharap nila si Zyon na nakamotor ngunit agad akong nagpigil luha nang makita kong inakbayan niya si Dr.Shane.
'Epal ang kingina.'
Agad na nagtama ang mga mata namin ni Zyon, lumunok ako at tipid na ngumiti hindi ko pinansin si Dr.Shane at Luke. "Maglalunch ka na rin ba Doctor?" nakangiting aniya ni Zyon.
"Ah yeah, Kayo ba? May lakad kayo?" normal kong tanong, nang tignan ko si luke ay hindi siya nakatingin saakin ngunit si Dr.Shane ay tinitignan ako sa mata kaya nginitian ko siya.
"Inaaya ko nga silang dalawa, Ang sweet sweet kasi nila kingina nainggit ako." peke akong tumawa.
"Sweet? Mas matamis pa nga yung Muffin na kinakain ko." sarkastika kong sabi.
"Ah hehehehe so—"
"I'll go ahead Zyon, Nice seeing you again. Mag lalunch na ako." paalam ko pa.
"Sumabay ka na saamin." aya ni Zyon.
"Naku hindi na, Baka sa iba ko pa magamit yung Soup." nakangiting aniya ko na ipinagtaka niya.
"Mia." nalingon ko ang tumawag saakin na si Dr.Zai.
"Z-zai." sambit ko, nailang dahil nandito si luke.
"You left your phone, may tumatawag kanina. Masked man yung name sino yon?" takang sabi ni Zai dahilan para kabahan ako.
'Mm'
"Ah ganun ba, Wala kaibigan ko lang yon." naiilang kong sabi at kinuha ang Cellphone ko tapos kinakabahan na tinignan ang cellphone ko.
May nangyari ba kaya siya tumawag? Ibinulsa ko na ang Cellphone. "I'll go ahead, Doctor L.." tinignan lang ako nito.
"Doctor Shane, Zai.." tinanguan ko sila tapos ay naglakad na ako papaalis, sa Noodle house lang naman ako habang naglalakad ay natigilan ako nang may isang Van na tumigil sa Harapan ko dahilan para mabilis akong maalerto.
Umatras ako nang limang hakbang, nang may lumabas na mga nakaitim ay agad akong umatras nang mabilis bumalik sa pinanggalingan kanina.
"Who are they?" gulat na tanong nang mga kasama ko.
Ngunit agad akong kinabahan nang maramdaman kong ako ang puntirya nila. "Get inside Shane!" nang marinig ang sigaw ni Luke ay Kusa kong kinuha ang Ipit sa buhok at Nag ipit.
"Where's your sword?" nalingon ko si Luke.
"That's none of your business." mariing sagot ko ngunit nang mapansin si Dr.Shane na naestatwa ay inis akong suminghal at saka ko nalang sinamaan nang tingin ang mga yon.
"Sumama ka na saamin Mia Sandoval." napairap ako.
"Oh shut up, come here asshole." hamon ko nang lumapit sila ay agad sana akong sasapak nang Hawakan na ni Zai ang Leeg noon at Saka sikuin sa mukha.
"You know you can't hurt your hands." rinig kong aniya niya.
Napairap ako, tapos sinipa ang pasugod palang sa hindi inaasahan ay nasagi ko si luke ngunit halos manlaki ang mata ko nang maglabas nang baril ang lalake at itutok saamin.
Halos maestatwa ako lalo na nang Agad na Yakapin ni luke si Dr.Shane papadapa at si Zai ay Hinila ako upang maiwasan ang bala.
'Bat naman ganon..'
Matapos non ay umalis na ang mga kalalakihan. "Are you stupid?! Si Mia ang target nila bakit hindi mo siya Hinila!" natulala lang ako, hindi matanggap ang katotohanan na si Zai ang nagligtas saakin gayung mas malapit ako kay Luke.
Napakurap ang mga mata ko, pinigilan kong maluha nang napansin ang tingin nila saakin. "She can save herself." nang marinig kong sabihin yon ni luke ay gusto kong kapain ang dibdib.
'hindi na ba niya ako iniisip?'
Nagsimula akong mahirapang makahinga, ngunit ginawa ko ang breathing exercises na tinuro ni Masked Man. "Yes! Surely she can Luke! Kung hindi ko siya hihilain ay tatamaan siya nang bala! Stupid!" sigaw ni Zai sa Pinsan.
"She's the main target you useless, Airhead!" nilingon ko si Zai na galit na nakatingin kay luke na hindi na nagawang magsalita.
"Are you okay?" tinitigan ko si Zai nang iharap niya ako sakanya kaso kusang tumulo ang luha ko at napayuko.
Nag alala naman siya saakin. "Thank you, I'll go ahead." paalam ko sakanila at maglalakad na sana nang pigilan ako ni Zai.
"Delikado, Sasamaha—"
"Kaya ko nga daw iligtas ang sarili ko, edi kaya ko. I'm good, I'm alright." aniya ko at ngumiti tapos pasimpleng pinunasan ang luha.
"Doctor, Sasamahan na kita." nginitian ko si Zyon.
"Thank you but No zyon, I'll be good. Protektahan niyo nalang si Dr.Shane." mapait kong sabi tapos naglakad na papaalis doon.
'Bullshit. Akala ba niya nakakatuwa ang ginawa niya?! Pinoprotektahan ko siya pero iba ang iningatan niya kingina..'
••
Nasa Locker room ako at nagbibihis nang pumasok si Dr.Shane, Hindi na ako nagsalita. "It's nice to see how painful it is for you, Dr.Mia." natigilan ako sa sinabi ni Dr.Shane.
"I don't know what you're talking about, Doc." maangan ko.
"Nasayo na si luke, sinungkit mo pa yung pinsan niya." kumuyom ang kamao ko.
"Wala ka namang alam do—"
"Sure kang wala akong alam? Halos lahat nang bagay kay luke ay alam ko Mia, bago makarating sayo dumaan muna saakin." huminga ako nang malalim sa itinuran niya.
"So what? Do you think he likes you because of that?" sumbat ko, naiinis.
"Katawa tawa.." napairap ako.
"Masaya ka na bang nakuha mo ang atensyon niya? Hindi ko inaasahan na may tinatago kang Bitch side Doc. Kung maaga mo sana pinakita saakin baka natulad ka kay Dr.Yasmine." inis na sabi ko.
'Akala ko pa man din mabait ang isang to..'
"At least hindi ako tulad mo na may Nobyo na, Nagpapahalik pa sa iba." nakagat ko ang ibabang labi sa pagkainis.
"Huwag kang magsalita na para bang nandoon ka nang maganap yon Doc. Kung narinig mo man sakanya ang kwento, sana pinakinggan mo rin ang saakin kase yun ang tama." aniya ko tapos pinagpag ang damit ko at saka lumabas na ngunit pagkabukas ko nang pinakapinto nang buong locker room ay nakaharap ko si luke.
Yumuko ako at nang gumilid siya naglakad na ako para lampasan siya. "Sinabi na saakin ni kent yung sa Anniversary nila tita." natigilan ako.
"Ganun ba, Mabuti yan." asik ko tapos naglakad na papaalis. Kakalimutan ko muna ang ginawa mo luke bago ako maghabol ulit masyadong masakit na iba ang niyakap mo para iligtas.
'Napakabigat ba naman nang kasalanan ko, Deserve ko lang to, deserve ko lang masaktan kase mas masakit ang nagawa ko kay Luke.'
√√√
@/n: Dahil nga ganito sila, Mas marami pang mangayayari sa mga Susunod nating Chapter so Abang abang!
FbPage: Maecel_DC
Facebook: Maecel Gandia Dela Cruz
Twitter: @luxmei123
IG: @luxmei143
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro