Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Chapter 91

Mia Jasmin's POV.



Mabilis akong tumayo upang habulin si Luke, Hindi ko na nagawang magsuot pa nang kung anong sapin sa paa at basta basta nalang humabol papalabas at saktong papunta na siya sa sasakyan. "Luke!" tawag ko sakanya, hindi ko ininda ang matutulis na bato.

Basta ay mahabol ko siya, kahit ramdam ko ang Hapdi nang talampakan ay nang makalapit sakanya ay agad kong pinigilan ang pagsarado niya nang pinto.

Nang mukhang wala siyang magawa ay bumuntong hininga siya, hindi ako tinignan ngunit nang lingunin niya ako ay agad akong kinabahan dahil paa ko ang una niyang tinignan.

"Get in." mariing sabi niya, Tila minamalat na para bang may trangkaso namumula ang mga mata at amoy alak.

Mabilis akong pumasok sa Loob at nang makaupo ay hindi niya ako nagawang tignan, Nakasindi man ang sasakyan ngunit hindi niya ito pinaandar. "Luke, tell me you're just mad.." nag mamakaawa ko na sabi sakanya.

"Please tell me it was a lie, baby.. Tell me.." hinawakan ko ang kamay niya habang umiiyak ngunit binawi niya ang mga yon.

"Hindi natin mapag-uusapan to ngayon, Mia. Get some rest, i want to rest." aniya ni Luke saakin tila nagmamakaawa ang tinig.

"It's not what you think it is.." naging garalgal ang boses ko sa sandaling sabihin ko yon.

"I saw everything, Hinayaan mo siyang malapitan ka nang ganun kalapit.. It's not the first time, pero nang makitang hinayaan mo siyang halikan ka for the first time.. I can't accept the fact that you're letting him kiss you." napayuko ako at pinaglaruan ang mga daliri out of Guilt.

"I should be the one with you.."

"Then why?! Why do you have to make me wait for fucking hours? Sana sinabi mo, sana pinaxtext mo man lang.." nakagat ko ang ibabang labi at humikbi.

"There's an emergency.. I operated two people, isang bata at isang matanda." hindi ako nakapagsalita sa sinabi niya.

"Hindi ko nga man lang nahawakan ang cellphone ko, but after that operation. I called you, pero hindi mo sinasagot kaya pinuntahan kita kaagad but you're dancing with him." tila nasasaktan niyang sabi.

"The fact that both of you are dancing, it already hurts me Mia. Yun pa kayang makita kong hinayaan mo siyang halikan ka?" napayuko ako lalo na nang maramdaman ko ang paghampas niya sa Manibela.

"You even closed your eyes!" napapikit ako gustong sampalin ang sarili sa kabobohan.

"Do you want to know how much i wanted to be there with you?, to fucking eat a dinner with you? Hindi ko na nga magawang magcoffee kahit sa vending machine lang nang kasama ka." nang mabasag ang boses niya ay halos manlumo ako.

Minura ang sarili nang maraming beses sa katangahan. "Hindi ko magawa, Mia. Hindi ko nga magawang maupo nang sandali matapos ang maraming sunod sunod na Ginawa kong operasyon.." ngayong naririnig ko to sakanya ah sinisi ko ang sarili.

"I told you not to find my omissions, i said tell me.. Tell me Mia.." nanginginig ang boses niya hanggang sa marinig ko na ang matunog niyang pag iyak.

"Gustong gusto kong makasama ka, bawat minuto pero andiyan na ang mga taong humihingi nang oras para lamang mabuhay sila. Para mabigyan ko sila nang panibagong pagkakataon para mabuhay." binalot ako nang konsensya..

"Hindi ko maintindihan, siguro nga ay sobrang laki talaga nang pagkukulang ko. You deserve someone better than me Mia—"

"No luke, please don't say that.." umiiyak at umiiling kong sabi.

"I-it's my fault.. This is all my fault, iba ang inisip ko, nag overthink ako." umiiyak kong sabi sakanya, nang lingunin ko siya ay nakayuko lamang siya ngunit nakikita ko ang pag tulo nang luha sa mata niya pababa sa pisngi niya.

"God knows how much I wanted to show up.." mahinang aniya niya.

"Kahit huli na, kahit anong oras na pumunta ako sa Restaurant." nakagat ko ang labi nang sobrang diin.

"Alam kong hindi tayo ayos kahapon.. Kase hindi ko gusto ang nakita." lumunok ako at naalala..

"But you're with Dr.Shane last night." mariing sabi ko.

"Nakarinig ka ba saakin? You're with her and i let it happen!" masama ang loob kong sabi.

"Nag antay ako sa Ospital, dahil ayokong may madatnan ako.." tumulo ang luha ko.

"Wala kang oras para saakin pero may oras ka sakanya? Really luke? Is she your girlfriend? Ano ako?" nanunumbat kong sabi sa sinabi ko ay tinitigan niya ako.

"Yes, I'm with her but that doesn't mean we're doing anything.. Umuwi ako kahapon to sleep, so get some rest. That's the only rest I got. Wala nang iba pa." naikuyom ko ang kamao dahil tama siya.

"I'm so sorry Luke.." umiiyak kong sabi.

"I'm so sorry, Please don't leave me.."

"Luke, I'm begging you.. Don't leave me again.." nagmamakaawa kong sabi sakanya at hinawakan ang kamay niya ngunit iniiwas niya ito.

"Hindi natin to maayos ngayon, Mia. Let's take a break.." aniya niya dahilan para gulat ko siyang tignan.

"Pero luk—"

"Let's rest.. We both need it, sigurado akong mahal kita Mia.. Siguradong sigurado ako, pero gusto kong intindihin mo ang nararandaman mo." tumulo ang luha ko habang nakatitig sakanya.

"Kung ako ba talaga ang mahal mo, kasi una palang siya na talaga ang nakilala mo." bigla ay naguluhan ako sa sinabi niya.

"A-anong sinasabi mo Luke?" nalilito kong tanong pero nasaktan ako nang titigan niya ako at ngumiti.

"I'm not the luke you first met.. It's him mia, it's him and not me.." naiwang nakaawang ang bibig ko sa sinabi niya, kung ganun ito ba ang tinutukoy ni Zai?

"N-no, nagrarason ka lang." paninindigan ko.

"I'm not the boy who met your parents mia, it's— it's him, it's Zai." umiling iling ako at tinakpan ang mga tenga.

"No.. No stop lying!" sigaw ko.

"I'm not the luke who met your parents first, it was Zai, mia. It was fucking him! And it's not me!" nakagat ko ang ibabang labi.

"I don't want to talk about that, let's talk about us!" sigaw ko.

"You're not breaking up with me right? Mm?" umaasa kong tanong.

"Tayo pa rin naman hindi ba? Hindi mo naman ako iiwan diba Luke? I-i'll comply just don't leave me luke.." naging garalgal ang boses ko at agad kong nakita ang mga luha sa mata niya at napatakip pa siya nang mukha.

"I don't know.. Get inside mia, rest." aniya niya.

"Let's rest.."

"Today's pain is enough for me to handle, get off." napayuko ako, tapos ay inantay siyang pigilan ako nang hawakan ko ang bukasan nang pinto nang sasakyan ngunit wala siyang ginawa.

Hanggang sa makababa na ako ay nilingon ko ang sasakyan hindi ko maisarado ang mga pinto halos madurog ang puso ko nang makita ko siyang sumandal sa kinauupuan at hinayaang umiyak ang sarili.

Na para bang mababawasan non ang sakit na nararamdaman niya nang tignan niya ako ay gumuhit ang sakit sa mga mata niya kaya naman napayuko ako at isinara na ang pinto.

Mas mabuti nga siguro kung pagbibigyan ko siya sa oras na nais niya, tatalikod na sana ako nang bigla kong marinig ang pagbukas nang pinto at nakita ko si Luke na mabilis na bumaba nang sasakyan habang umiiyak.

Halos mapahikbi ako nang salubungin niya ako nang yakap at isubsob ang mukha sa Leeg ko at doon umiyak nang umiyak. "Mahal na mahal kita, Mia.. Mahal na mahal kita.." napapikit ako nang sabihin niya yon at niyakap ko siya pabalik.

"Mahal na mahal rin kita luke.. I'm sorry.." ngunit sa pag aakala kong maayos na ay hindi pala.

"Get rest okay? Rest for a while." pilit siyang ngumiti ngunit malungkot tapos ay hindi na ako nakapagsalita nang talikuran niya ako..



Pagkagising ko ay narinig ko ang katok mula sa labas nang kwarto ko kaya naman masakit ang mata kong bumangon upang pagbuksan kung sino naman. "Doc Miaa, okay ka lang ba? Papasok ka ba ngayon?" agad akong natauhan at hindi na binuksan ang Pinto nang kwarto.

"Ah oo! Mauna na kayo doc!" aniya ko.

"Osige, Ingat ka Doc ha. Magready ka na, 1PM na rin." agad akong napalunok at tumingin sa orasan oo nga shit!

Ngunit nang biglang maalala si luke ay mas nag alala ako, saan siya natulog? Dahil doon ay agad akong nag ayos humanap rin ako nang yelo ngunit wala kaya naman bumuntong hininga ako.

Nang makapag ayos ay huminga ako nang malalim bago pumasok.. Nang makarating nang ospital ay umaasa akong makikita ko si luke ngunit nalaman ko na nasa Operating room ito kasama si Dr.Shane.

"A-are you okay doc?" tanong ni Nurse Roma.

"Ah yes Nurse roma, May mga Scheduled operation po ba akong papasukan?" tanong ko.

"Tatlo Doc, lahat kay Dr.Zai.. Nirerequest ka kasi namin kay Dr.L pero hindi siya sumangayon." tila nalungkot ang puso ko dahilan para tipid akong ngumiti.

"I'll do it nurse roma, magpapalit lang ako." ngumiti ito kaya naman dumeretso na muna ako sa Staff roon ngunit agad na nakasalubong ang isang lalakeng kinasusuklaman ko ngayon.

"Mia, Let's talk." bigla ay naalala ko ang sinabi ni luke saakin, na Si Zai yung luke na nakilala nang parents ko at ako..

"I heard everything.." tipid akong ngumiti.

"Does it make you happy?" sarkastika kong tanong.

"Does if satisfy you seeing both of us Miserable?" bigla ay naging emosyonal nanaman ako..

"I'm sorry.." yumuko ako at tumango.

"Let's end it here, Zai.. Mahal ko si Luke, hindi man siya ang una kong nakilala pero siya ang nakasama ko nang matagal.." yumuko si Zai tapos ay Hinila ako papasok sa Locker.

"Y-you don't know whatever you're saying mia.." aniya niya.

Nakita ko ang pagtulo nang luha sa mga mata niya, Nakakapanakit ako nang dalawang lalake.. Fuck..

"Mia.. Naghintay rin naman ako nang pagkakataon nang akalain kong si Dr.Shane ka ay natuwa akong hindi na ganun ang nararamdaman ko pero kaya pala ganun dahil.. Dahil hindi naman siya yung Mia na ginusto ko." napayuko ako.

"Mia, I liked you first.. Ako ang dapat ang nasa pwesto niya, ako dapat yung kasama mo ngayon, ako dapat yung Nobyo mo—"

"Pero hindi, Hindi ikaw yon. Wala na akong pakialam kung sino man sainyo ang unang nakilala ko, wala akong pakialam kung hindi man siya yung unang lalakeng nakilala ko Zai. Siya yung unang lalakeng mamahalin ko hanggang sa Huli." hindi ko na inisip ang mararamdaman niya sa sinabi ko.

"Even if its you, That doesn't change the fact that He's the one I love. Naniniwala akong kung ikaw man ang makakasama ko hindi mo magagawang tiisin ang pangit kong ugali Zai." pilit kong isinisiksik sa utak niya ang lahat.

"Hindi mo alam kung anong pinagdaanan ni Luke, Wala kang alam. Please respect him as your cousin kahit siya nalang. Hindi ko kayang makita siyang nasasaktan lalo na nang dahil saakin." napayuko ako.

"He loves you like a brother Zai, I swear to god He loves you like a brother. He wants me to choose you, but i can't.." mariing aniya ko sakanya.

"I understand." nang sabihin niya yon ay pimunasan ko ang luha tapos ay nagbihis nalang ako matapos makakuha nang susuotin.

Nang makapagbihis ay lumabas na ako nang staff room at dumeretso sa OR, nang makita si luke ay kinabahan ako ngunit hindi niya ako tinapunan nang tingin at basta nalang akong nilampasan.

Kaya naman habang nag hihintay ay Sinagot ko ang tumutunog na Cellphone. "How are you noona?"

"k-kent.."

"I saw everything."

"Hyung saw both of you noona, what are you thinking?"

"I'm sorry.."

"Dumating ako kagabi nang alas otso noona, Ngunit hindi ako nagtagumpay na malapitan ka dahil nasa paligid si Zai Garcia at nag mamasid."

"Mm.. I messed up dongsaeng."

"Get ready for next week then, masisira siguro lalo ang mood mo pag malalaman mo na kaibigan ni Mom ang parents ni Dr.Shane."

"Seriously?"

"Yes, Naging taga sundo ako. Next week Noona, You still have 4 days."

"Sige na, Kailangan na ako sa OR."

"Take care noona, Please."

"Gusto ko ngang pabayaan ang sarili para lamang unahin niya ako, para lamang makausap ko siya."

"Stop saying stupid stuffs."

"May sakit na ata ako sa Puso Dongsaeng.. Nasasaktan ako parati, sobrang sakit na kahit iiyak ko ay wala akong magawa."

"I think that's how love works, Noona. Tandaan mo hindi lahat nang Nauuna, sila na hanggang huli."

"Mm, I'll meet you later."

"Bye noona."

Nang maibaba ang Call ay huminga ako nang malalim bago dumeretso sa loob nang OR para maghugas nang kamay, ipinahawak ko rin sa Nurse ang Cellphone ko.

Nang nasa loob na kami nag Operating room ay natigilan ako nang pumasok si Zai kasama si Luke, they look okay nag iwas tingin kaagad ako at basta nalang tumayo sa harap nila ngunit si luke ang nasa harap ko at katabi ko si Zai.

This feels really Awkward, medyo naging balisa ako ngunit sadyang professionals ang dalawa at umakma sila na para bang ayos na ayos sila.

Ngunit agad na sumama ang mukha ko nang pumasok rin si Dr.Shane at tumabi kay Luke, kumibot ang labi ko at seryoso lang. Isang Major operation kasi ito kaya apat kaming doctor ang nandirito.

Ngunit sa Gitna nang operasyon ay agad akong nadismaya nang Damputin ni Dr.Shane ang white towel at Punasan ang noo ni luke dahilan para sumama ang timpla ko.

"That's not Appropriate, Only scrub nurse can do that Dr.Shane. Tanging equipment at katawan lang nang pasyente ang hahawakan mo." sinabi ko yon habang hindi sila tinitiganan.

Napansin ko naman ang tingin nila saakin. "Why don't you focus on the body instead of staring at me My seniors." walang ganang sabi ko nang tumikhim si Zai ay nagfocus na sila.

'Kingina, Aissibal..'

Napapamura nalang talaga ako sa Lenggwahe namin, may papunas pa? As if naman kailangan at trabaho niyang gawin yon. Lintek.


√√√

@/n: Abangan po natin yung mga sunod pang mangyayari. If you want to get connected or update just Follow me or add me, pag iaadd niyo po ako sa Fb paPM nalang po From Wattpad hihi.

FbPage: Maecel_DC
Facebook: Maecel Gandia Dela Cruz
Twitter: @luxmei123
IG: @luxmei143

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro