Mia Jasmin's POV.

nang makarating sa Doctors room ay nalaman namin na umuwi ang ibang Doctor na kasama at ang iba ay sa Emergency Room natulog, Mag aalauna na rin kasi. Kinuha ko kaagad ang bag ko dahil nakita kong naupo at sumandal si Luke sa Sofa habang ag sugat sa mukha ay di pa nagagamot.

Kumuha ako nang Ointment at band aid, dahil nakasandal siya sa sandalan nang sofa habang nakaupo ay Naupo ako sa Tabi niya tapos nang maramdaman niya ang presensya ko ay naibangon niya ang ulo at humarap saakin.

Kaya naman tinignan ko ang nasa labi niya at saka ako naglagay nang ointment doon, hindi ko siya tinignan sa mata dahil maiilang ako.

"Hindi mo na kailangang gawin yan." mahinang sabi niya at iniiwas ang mukha pero nagpatuloy ako at saka nilagyan ang iba pa niyang sugat dahil hindi ko siya pinapansin ay hinawakan niya ang Pulsuan ko.

"Enough." malamig na sabi niya kaya naman huminga ako nang malalim at saka ko binuksan ang band aid.

"Last na." mahinang sabi ko rin tapos nilagyan ang mukha niya nang band aid yung sa bandang Cheek bones.

"Why do you care?" mahinang tanong niya saakin habang nakatingin sa kung saan, napatitig naman ako sakanya.

"You hate me right?" tanong niya pa at nilingon ako kaya naman lumunok ako.

"Gusto mong malaman?" mahinang sabi ko.

"Mm?"

"Inaantok na ako. Yan ang sagot." aniya ko tapos tumayo na at saka pumunta sa sarili kong kama.

A week past..

Bumangon ako dahil sa ingay na naririnig ko mula sa labasan, alas dos nang hapon umidlip lang ako dahil inantok at wala naman gaanong pasyente pero pagkalabas ko ay nakita ko kaagad si Doctor Romeo na may hawak na Newspaper kaharap si Luke.

"Why does it say you are missing? Are you missing?" nangunot ang noo ko sa tanong ni Doctor Romeo nakita ko naman ang pag yuko ni Luke.

"I-i ran away from home, five years ago. Doc." napatakip ako nang bibig nang marinig ang sagot ni Luke.

"Y-you did what?" gulat na gulat na tanong ni Doctor Romeo.

"I ran away from home Doc.." sagot ni Luke.

"I-i have a favor to ask doc, please don't let anyone know about this.." nakagat ko ang labi, kung tumakbo siya nang bahay nila 5 years ang nakalipas ano yung sagot saakin nang lolo niya?

"I can't believe this Doc L." nakinig lag ako sa usapan nila.

"You came from a Big Family, And you ran away? Why? Let's get inside and talk." nang tumungo sila sa Office ni Doctor Romeo ay sumunod ako dahil open naman ang bintana rito.

"What's the reason?" seryosong seryoso si Doctor Romeo, and he really cares about everyone in this hospital.

"They wanted me to get married.. To someone i don't like Doc, I'm pressured and feel suffocated in my family that's why i ran away and hide my identity." nang sabihin yon ni Luke ay nakagat ko ang labi.

Kung ganun hindi siya kasal? O kinasal? Kaya ba siya hinahanap ni Katrina? "Nakakapagtakang kailan lang nila ako pinahanap Doc, I'm Luke Garcia but no longer there heir." tumango si Doctor Romeo.

"Hindi ko alam kung hanggang kailan maitatago ito lalo na't may Newspaper, At news sa Social media. Pero hindi ako magsasalita." sagot ni doctor romeo.

"Salamat Doc.." sambit ni Luke.

"Alam kong May rason ka at valid yon hijo, pero tandaan mo na hindi sa lahat nang oras kayang takbuhan ang problema. Face it without fears.." aniya ni Doctor Romeo.

"Wala nang bisa kung sakali mang maayos ko ang problemang ito Doc.." nang sabihin niya yon ay naglakad na ako at saka Nilisan ang lugar na yon sa kung saan nasaan sila.

Pumasok ako nang banyo at saka malungkot na naghilamos dahil basta basta nalang tumulo ang mga luha ko sa mata.. I accused him wrong, I misinterpret everything.

Hindi dapat ako naniwala sa mga sinabi nang lolo niya na Nagpakasal siya, dahil hanggang ngayon hindi pa rin siya nagkaroon nang karelasyon na iba dahil hanggang sa huli hindi niya ako binigo sa sinabi niya.

'I will not ask you to be my girlfriend.. Dahil nais niya daw ako ang mapangasawa, did he wait?'

Umalis siya dahil hiran na hirap na siya sa pamilyang meron siya, at dinagdagan ko pa ang pagpapahirap na yon nang saktan ko ang damdamin niya.. Napaupo ako sa Gilid at doon hinayaang tumangis ang sarili.

Huminga ako nang malalim at saka tumayo na at muling naghilamos, gusto kong masiguro ang lahat kaya kakausapin ko si Doctor Romeo.

Pumunta ako sa Office ni doctor romeo upang kausapin siya at nandoon nga siya kung kaya't kumatok ako. "Pasok." nang sabihib niya yon ay naupo agad ako sa silyang nasa harap niya.

"Doc, I heard everything. I'm sorry." aniya ko pa.

"About Doctor L?" mahinang tanong niya.

"Yes doc.. M-matagal ko nang gustong malaman ang rason kung bakit siya u-umalis nang walang paalam nang panahon na yon. At nagalit ako sakanya nang hindi man lang alam ang dahilan." yumuko ako upang maitago ang mukha.

"Hindi po ba siya Kasal?" mahinang tanong ko.

"The reason why he's single, it's because he's waiting for her Future doctor, that's the only thing i know." nakagat ko ang labi dahil para akong sinapak nang katotohanan na hindi ko siya nagawang komprontahin man lang.

"Mas mabuti siguro kung siya ang kakausapin mo ukol diyan." tumango ako.

"Thank you Doc." sagot ko at saka tumayo at naglakad na papalabas nang Office niya, ngunit pagkalabas ko ay agad kong nakita si Luke na nakatayo at nakatingin saakin.

"Gwaenchanha?" nang sabihin niya yon ay nagsimula akong maging emosyonal, napayuko ako at saka nagsimulang maluha.

"I'm sorry, luke." aniya ko tapos tinignan siya sa mata.

"I thought you're a terrible person for leaving me behind.." aniya ko, sakto upang marinig niya.

"But then I realized that i'm a terrible person, for not even asking a reason, for not even asking you. All i did was to accused you.. Sorry." hindi ko na kinaya ang lahat matapos sabihin yon at napatakip nag mukha kasabay nang pag hikbi..

Habang umiiyak ay naramdaman ko nalamang ang paghawak niya sa magkabilang braso ko at saka inilapit sakanya upang yakapin.

"I won't blame you.." nang marinig ko yon ay mas napaluha ako.

"Mianhe, luke.. Mian.. Jeongmal mianhe." pauulit ulit kong sinasabi habang umiiyak, naramdaman ko naman ang mahinang pagtapik niya sa likod ko.

Nang makatahan ako ay hindi ko magawang tumingin sa mukha o sa mata niya. "Im ashamed of myself, im ashamed to face you.." mahinang sabi ko.

"Gaja.." nang sabihin niya yon ay inabot niya ang kamay ko tapos naglakad kami papunta sa doctors room nang makarating ay Pinaupo niya ako.

"Pull yourself together, may isa ka pang haharapin." aniya ni Luke kaya naman nagpunas ako nang mukha at saka tinignan siya.

"Ano yun?"

"The patient you operated last week, Yung may Gallstones." nangunot ang noo ko at nagtataka siyang tinignan.

"Bile Duct injury symptoms are showing.." napatitig ako kay luke dahil seryosong seryoso siya sa sinabi at magkahawak pa ang kamay niya.

"A-are you serious?" tanong ko kay Luke.

"Mm, president is having a word with doctor Yasmine upstairs." napatayo ako kaagad tapos basta basta nalang naglakad papalabas nang doctors room at saka  ako nagmamadaling naglakad papunta sa Room nang patient namin.

"Ma'am.." aniya ko kaagad nang makapasok.

Kinakabahan akong harapin siya dahil operasyon namin yon ni Doctor Yasmine, ako ang first assistant niya kaya kasalanan ko rin.. Pero unti unting nabawasan ang kaba ko nang ngumiti ito saakin.

"I know.. Being an intern is hard, they will Underestimate your knowledge. You don't have anythibg to explain Doc." nakagat ko ang ibabang labi nang sabihin niya yon.

"Don't be sad, i'll be fine. I'll get ready for the next Operation, alam ko na lahat nalaman ko sa mga nakasama niyo sa Operating room." nang ngitian niya ako at iabot ang kamay niya ay agad kong kinuha yon tapos lumapit sakanya.

"I'm sorry Ma'am.." aniya ko.

"Don't be sorry, you are the one who noticed it first. The reason bakit hindi ako pinayagang makaalis after my operation, kung hindi mo siguro napansin mas lalala lang lagay ko." hindi ko alam ang isasagot sakanya.

"Wag po kayong magalit kay Doctor Yasmine—"

"I won't, because of you." tipid akong ngumiti dahil wala siyang bantay at kaming dalawa lang ang nandidito.

"If she's rude to you, Be kind. But if she told you something below the belt, Don't let it slide okay? Thank you doc." ngumiti ako at tumango.

"Thank you ma'am, I'll pray for your fast recovery." ngumiti siya.

"Bumaba ka na, kailangan ka pa nang iba." aniya niya saakin tapos pinisil ag kamay ko at Nginitian akong muli kaya naman lumayo ako at saka bahagyang yumuko sa harap niya at saka umalis na doon pero pagkalabas ay nakita ko kaagad si Luke na nakasandal sa pader.

"I hate how you ran away." seryosong sabi niya kaya naman napatitig ako sa mukha niya.

"Wae?" tanong ko.

"I even hate myself leaving you like that, my plan is to come back after i gain a lot of money.. So i can court you." ngumuso ako tapos nilapitan siya at saka hinawakan sa Braso at saka inakay.

Halata namang nagulat siya sa sinabi ko. "Let's stay friends first, until i forgive myself Arasseo?" napamaang siya saakin.

"You don't need my permission." tumawa naman ako.

"Hindi ka naman nakikinig saakin, kaya makipagbreak ka na kay Gray." nginisian ko siya.

"I can't." sagot ko, tinitigan niya ako sa sinabi.

"Wae andwae?" tanong niya and this means Why not?

"I'll talk to him first.." napatitig siya saakin na parang dismayadong dismayado nagulat ako nang paningkitan niya ako nang mata tapos alisin ang pagkakahawak ko sa braso niya at saka naunang naglakad.

"Ya!" bulyaw ko.

Ngunit hindi niya ako pinansin kaya naman natatawa akong tinawagan si Gray, nandito pa rin siya sa lugar na to nandoon pa rin sa Hotel masyado siyang masayang sa pera.

"Brokenhearted again?"

"I already know everything, and i accused him wrong gray.."

"That's the consequence of not asking directly."

"Ya! Don't nag on me."

"I'm not, You have a lot to pay on him."

"W-what about you gray?"

"Get in here."

"I-i will.."

"Take care.."

Kinabahan ako sa tinig niya kaya naman ibinaba ko na ang Cellphone tapos nagmamadaling bumaba, kinapa ko rin sa Bulsa ko ang Susi nang sasakyan ngunit wala.

Nagmamadali akong naglakad papunta sa Doctors office tapos inalis ang Coat ko at saka Kinuha sa kama ko ang susi nang sasakyan. "Saan ka pupunta?" tanong ni luke kaya naman nagmamadali akong nag ipit nang buhok.

"i'll go and talk to gray, He doesn't seem okay after knowing the news." aniya ko.

"I'll talk to you later luke!" mabilis ko na paalam tapos tumakbo papunta sa labasan agad kong pinatunog ang sasakyan tapos ay sumakay na ako at saka Inayos ang pagkakaparke nito para makalabas ako kaagad.

Nang maayos ay nagdrive ako kaagad papunta kay Gray, habang nasa daan ay kinakabahan ako He doesn't seem so right.. Nang makarating ay sinabi ko kaagad sa receptionist at hindi na inantay ang sasabihin niya.

Nang nasa tapat na ako nang Hotel room niya ay Kumatok ako kaagad, maraming beses pagkabukas ay napalunok ako nang makitang babae ang nandito. "Y-ya.. Who are you?" tanong ko sa babae namula ang mukha niya.

"A-are you going to slap me?" nangunot ang noo ko sa sinabi niya.

"B-bakit?" tanong ko sakanya.

"I-im in your boyfriends Hotel room.. S-sabi niya kasi pupunta ang girlfriend niya ngayon.." napalunok ako tapos pumasok nalang sa loob.

"Nasaan siya?" tanong ko.

"In the Bed.." aniya nag babae kaya naman huminga ako nang malalim at saka pumunta sa tinuro nang babae, nang makarating ay nakita kong nakaupo si Gray sa dulo nang kama kaya naman lumapit ako kaagad.

"W-what happened gray?" nag aalala kong tanong pero kinakabahan niya akong tinignan..

"I didn't mean this to happen, i swear.. I don't know how i end up here." nakagat niya ang ibabang labi kaya naman nilingon ko ang babae na halatang takot na takot saakin.

"What did you do?" tanong ko sakanya.

"W-why me? I'm drunk l-last night." nanlaki ang mga mata ko at napatakip nang bibig, napatayo ako tapos napaharap sa dalawa.

"Miss, Can i talk to him for a second? Be back after 10 minutes." maayos na pakiusap ko.

"Hindi mo ko sasampalin? B-boyfriend mo siya diba?" napapikit ako.

"Wag ka na magtanong, mamaya na tayo mag usap." aniya ko pa tumango tango ito tapos parang hirap pang naglakad kaya naman napamaang ako at hindi makapaniwalang tinitigan si Gray.

"Ya!!!" malakas na sigaw ko sakanya.

√√√