Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Chapter 42

@/n: icheck niyo nalang po Every picture na madadaanan niyo para may Idea po kayo hihi thank you 😍

Mia Jasmin's POV.

Isang linggo na ang lumipas simula nang dalawin ako ni kent dito kaya naman ngayon stress na stress ako dahil andaming pasyente nitong mga nakaraang araw.

At ngayon lang ako uuwi sa Bahay nang mga doctors, hindi ko alam kung anong tamang tawag doon kaya naman ngayon sinusundan ko si luke para sa Card ko.

"I don't want to give it to you." sagot niya kaya naman ngumuso ako.

"Why? Let me hear your reason first." sambit ko pa sakanya pero tinalikuran niya lang ako.


"I don't want to.." sagot niya saakin tapos naupo na.

"Ya!" bulyaw ko pa.

"You'd better say it right." aniya ko sakanya.


Natigilan ako nang tumayo siya at lumapit saakin kaya naman napatras ako. "What?" aniya niya kaya naman nanlaki ang nga mata ko.


"Huh?"

"Wala kako, sabi ko ano yung card ko ingatan mo." nang sabihin ko yon ay tumango siya at saka Tumalikod na kaya naman mabilis kong kinuha ang Libro at Hahampasin na sana siya nang biglang Pumasok si doctor Kiro.

Agad kong naibaba yung libro tapos ngumiti kay doctor Kiro na halatang gulat na gulat sa nakita. "Ah.."


"Hindi ka ba Uuwi Doctor Mia?" tanong ni doctor kiro saakin ngumiti naman ako.

"May bed naman dito Doc." aniya ko pa tapos tinuro ang Double Deck.

"Hindi ka kukuha nang gamit mo?" tanong ni Doctor Kiro.

"Sasabay nalang po ako sakanya." turo ko pa kay Luke.

"Rest hour natin mamayang 8 PM, May biniling Soju si Doctor Medina." aniya ni doctor Kiro.

"Yes doctor, susunod kami mamaya." aniya ko tapos Bahagyang yumuko.

"Doctor L, Punta ka mamaya." aniya ni Doctor Kiro.

"Yes doc." sagot ni Luke tapos nilingon ako agad ko namang Inilapag ang libro.

"Tara, kung ayaw mong ibigay card ko samahan mo ko kumuha nang gamit." nakangusong sabi ko tapos Hiniklat siya sa braso.

"Jamsiman." aniya ni luke at kinuha ang wallet niya tapos sinabayan na akong maglakad papalabas nang doctors room.

Nakapamulsa siya palagi kaya naman napanguso ako ayaw niya sigurong ibigay para isinasama ko siya, tunay kasing iniiwasan ko siya nang nakaraan. Nakakalimutan ko kasing kasal na siya.

"Sasakyan mo na gamitin." aniya ko pa.

Habang tinatahak ang daan papunta sa bahay ay Tumingin nalang muna ako sa daan at pumikit.. "You sleepy?" tanong niya saakin simula ngayon tatawagin ko na siyang doctor L.

"Yes, Doctor L." sagot ko.

"Bakit mo ko iniiwasan?" nagmulat ako tapos tinignan si Doctor L.

"Hindi ah. Wala namang dahilan para iwasan ka." aniya ko sakanya tapos nang makita ang bahay ay Inalis ko na ang seatbelt.

"Let's go." aniya ko tapos bumaba na nang sasakyan at saka ko siya inantay makarating sa Pinto at tinap niya lang ang Card niya kaya naman nakapasok agad ako.

Nang sa kwarto na ay Hindi muna siya pumasok dahil may nakalimutan siya sa sasakyan niya. Kaya naman nauna ako sa Loob at kinuha ang Bag ko at naglagay nang mga gamit doon.

Nang makalagay ay Sandali akong nahiga sa kama ko at Pumikit ang lamig talaga, agad akong napabangon nang bumukas ang kwarto nang hindi man lang kumakatok.

"Yah! Kumatok ka naman!" bulyaw ko, pero nakakunot lang ang noo niyang tinignan ako.

"Kwarto ko to." aniya pa niya.

"Kwarto ko rin to." sagot ko.

"Edi kwarto nating dalawa." napalunok ako at saka ko nahawakan ang Pisngi dahil nag init yon.

"I mean wag ka ring kumatok pag papasok ka okay lang naman." aniya ni Luke tapos kumuha nang gamit niya at saka napamaang ako nang ihagis niya yon sa kama ko.

"Wae?"

"Yah! Wae?!" sigaw ko pa.

"Palagay sa bag mo." napamaang ako.

"Wala ka bang Bag?" tanong ko sakanya.

"Di ko naman ipapalagay sa bag mo kung meron." napairap ako at inilagay nalang pero pagkabuklat ko para ayusin sana pagkakatupi ay nahulog yung Underwear.

Namula ang mukha ko tapos nagkatinginan kami ni luke na nanlalaki rin ang mata. "Ommo!" agad akong nagtakip nang mata at saka lumapit siya.

"Buklat pa kasi." rinig kong sabi niya.

"Nakakita ka tuloy." nang humarap ako sakanya ay hinampas ko siya.

Nang mailagay niya sa bag ko ay kinuha ko na yon. "Mamaya pa tayo aalis, maliligo muna ako." napabuntong hininga ako kasi kada umaga rekta ligo na kaagad.

Kaya naman ibinaba ko ang bag at saka bumalik sa kama at nagkumot pa. "Wake me up." sambit ko pa.

Luke's POV.

pagkapasok ko nang kwarto habang nagpupunas nang buhok ay nakita ko si Mia na tulog na tulog habang yakap yakap ang extrang unan na malaki nakakumot pa ito kaya naman napangiti nalang ako.

30 minutes lang naman akong naligo, Himbing na nang tulog niya. Kaya naman dumeretso ako sa kama ko at saka naupo doon para nakikita ko pa rin ang mukha niya.

Ngunit nang may tumunog sa labas ay tumayo ako para pumunta doon. "Doctor L." tinignan ko lang si Doctor yasmine na kapapasok lang nang bahay.

"May kasama ka rito?" tanong ni Doctor Yasmine.

"Mm, Nasa kwarto." sagot ko tapos itinuro.

"Ah so diyan pala yung kwarto mo, sino namang roommate mo?" tanong niya habang nakangiti.

"She's sleeping." sagot ko.

"Wala kasi si Mia sa Hospital." aniya ni Doctor yasmine at saka Kinuha ang Ipit niya at nagtali nang buhok.

"She's sleeping." sagot ko ulit, kaya naman nang gulat niya akong tignan ay nangunot ang noo ko.

"Roommate mo siya?" gulat na tanong niya.

"Yup.. Wala na kasing Available bed nang pumunta siya rito." aniya ko pa.

"Ahh kaya pala.." sagot niya.

"Kamusta si Patient Zyon?"

"He's not yet Conscious." sagot ni Doctor Yasmine kaya naman tumango ako.

"I'll go in first." aniya ko tapos tinalikuran na siya pero natigilan ako nang hawakan niya ako sa Braso.

Kaya naman nilingon ko siya. "Why?"

"I feel so sad.." napalunok ako, All PTSD patients should be comforted whenever they feel sad kasi they can be suicidal everytime.

Parati nalang siyang nag oopen saakin, nakakailang yakap na rin siya saakin. "Mm.." tugon ko, iniiwas ko ang mga tingin nang magsimula siyang umiyak.

"Pakiramdam ko ako ang sinisisi nang lahat sa nangyari sakanya.." lumunok ako nang yumakap nanaman ito saakin kaya naman tumingin nalang ako sa Kisame.

"Doctor Yasmine, E-enough.." mahinang sabi ko at inalis ang pagkakayakap niya pero hindi siya humiwalay at umiyak lang.

"Don't blame yourself." mahinang sabi ko.

"Wait.. Mag usap nalang tayo mamaya Doc." sagot ko pa tapos Tinapik siya sa likod kaya naman nang humiwalay siya ay mabilis ko siyang tinalikuran at saka ako nag alis nang damit pero nagulat ako nang pag kaalis ay nakaupo na si Mia.

"Y-yah." nauutal niyang sita kaya naman napabuntong hininga nalang ako at Shinoot sa Marumihan ang damit ko tapos kumuha ako nang panibagong damit at nagbihis.

"Hindi ka na ba matutulog?" tanong ko sakanya.

"Hindi na, Nagising na ako ang ingay nang umiiyak na Pusa e." nilingon ko siya nakabusangot ito at saka yakap ang unan niya.

"Gaja." aya niya tapos tumayo na kaya naman mabilis akong tumayo tapos pumunta sa harap nang pintuan at nilock yon.

"Hindi ka ba natatakot saakin?" napamaang siya.

"Are you a Vampire?" tanong niya tapos Sinilip pa ang leeg ko at saka ako tinitigan.

"Oh no.. Don't tell me patay ka na?" agad akong napahawak sa Dibdib ko nang hawakan niya yon gamit ang dalawang palad.

"P-pervert." sambit ko dahilan para magulat siya.

"Kupal, ako mamanyakin ka? Bakit si Leonardo DiCaprio ka ba?" napamaang ako tapos seryoso siyang tinitigan.

"Hindi ka ba natatakot na ako amg Roommate mo?" pinagkrus niya ang braso tapos nagkibit balikat.

"Bakit naman ako matatakot sayo? Una sa lahat hindi naman nakakatakot ang mukha mo." nakalabi pa niyang sabi saakin at tinignan ako tiningala.

"Lalake ako, at babae ka." aniya ko pa, bigla ay napaisip siya tapos napatango pa.

"Nakakatakot ba yun?" napamaang ako, hindi naman siya slow pero na maang maangan siya sa tinutukoy ko hindi naman na siya 16 years old.

"Lalake ako, Ibig sabihin non mas malakas ako." aniya ko pa, pero tinawanan niya lang ako.

"Kaya kitang ibalibag." hindi makapaniwala akong tumawa sa sinumbat niya, hindi nga naman malabo pero iba yung tinutukoy ko.

"Aish, ayoko na nga makipag asaran sayo ang inosente mo masyado." dismayado kong sabi tapos inabot ang pisngi niya at pinisil yon.

"Aray!" sigaw niya tapos agad kong iniwasan ang Tsinelas panloob na binato niya saakin.

"Sa dami nang ibabato mo ito pa, wala na bang iba? Something new?" napamaang siya sa sinabi ko.

"Gusto ko kakaiba? Yung bago?" nakangisi niyang sabi kaya naman nakangisi akong tumango.

"Teka, nasaan na yung maleta ko." nanlaki ang mata ko nang yumuko siya sa kama alam kong nandoon ag maleta niya pero seryoso ba siya!

"Yah!" sita ko.

"I was just joking!" agad ko siyang nilapitan tapos inawat ko siya sa Pag hila sa ilalim nang Maleta tapos Binuhat ko siya at itinayo yung Buhat na nakahawak sa kili kili niya.

"Mas gumaan ka ata." sambit ko sinamaan niya ako nang tingin tapos hinampas.

"Lumaki lang talaga katawan mo." napangiti ako nang sabihin niya yon.

"Kung ganun napapansin mo?" inirapan niya ako.

"Bahala ka nga diyan! Lahat nalang!" irita niyang sabi tapos ngumuso at naupo sa Kama kaya naman natawa ako tapos yumuko upang silipin ang mukha niya.

"Yah!" sigaw niya saakin dahilan para agaran akong mapalayo.

"Ang sungit naman nito." aniya ko pa.

"Excuse me! Mabait naman ako pero dahil mas matanda ka pala saakin Kuya kita!" natigilan ako tapos seryoso siyang tinignan.

"Kuya mo ko?" tanong ko.

"Ano pa ba, 5 years ang Age gap natin. Doctor L." pinaningkitan ko siya nang mata.

"Nasa kwarto tayong dalawa Doctor Mia, Pero sinusubukan mo ang pasyensya ko." mariing sabi ko pero nakakunot ang noo niya akong tinitigan.

"Sinasabi ko lang naman ang Totoo." sagot niya, kinalimutan niya talaga yung sinabi ko na kada tinatawag niya akong kuya ay Hahalikan ko siya.

Kaya naman mabilis akong lumapit sakanya at saka ko siya Itinulak sa balikat dahilan para mapahiga siya sa kama at ngayon ay Nasa ibabaw niya ako pero hindi kami magkadikit ah

Gulat na gulat ang mga mata niyang nakatingin saakin tapos ang kamay niya ay nasa dibdib ko handang handang itulak ako. "Y-yah t-this is not a good joke.."

"Am i joking around?" seryosong tanong ko sakanya tapos inangat ko ang kamay na naging silbi para hindi magdikit ang mga katawan namin.

Tapos hinawakan ko ang labi niya ay sobrang nanlalaki ang mga mata niya at tinititigan ako na para bang hindi makapaniwala. "s-stop it." sambit niya.

Natatawa ko siyang tinitigan tapos tumayo na nang maayos, Bigla kasi ay naalala ko kung papaano siya hinalikan ni Bon kung bakit ako broken hearted noon na nagtrabaho rito.

"Get up." sambit ko pa at saka Bumalik na sa kama ko at nahiga nagtakip nang mga mata gamit ang kamay ko.

"What was that for you noin!?" napangiti ako sa Bulyaw niya kaya naman bumangon na ako.

"I miss you." hindi makapaniwala niya akong tinitigan nang sabihin kong Miss ko na siya pero balisa siyang tumayo.

"Tara na nga!" kaya naman napangiti ako, naalala ko na Akala niya married ako. I only want to marry her, wala nang iba pa kaya nga ako umalis nang City at lumayo.

"Lift me Up, Doctor Mia." nakangusong sabi ko pa at itinataas ang kamay ko upang may maabot siya.

"Aish! Parang bata naman Doctor L!" bulyaw pa niya tapos Inabot ang kamay ko kaya naman pumikit ako at saka nag paangat sakanya pero halos pati ako magulat nang pagkahila niya saakin ay nadulas siya sa Tiles nang kwarto dahilan para Tumama siya sa Dibdib ko.

"Sakit naman non." daing ko pa, nasiko niya kasi ito.

Pero bigla kong narealize ang pwesto namin, napalunok ako nang agad akong pumikit. "Get up." aniya ko tapos nagtakip nang mata.

Pagkadapa niya kasi ay yung dibdib niya nasa bandang tyan ko at ang— aish! I hate to say this parang hindi ko siya nirerespeto!

Agad agad siyang tumayo at inayos ang damit niya. "Aish you're so reckless." mahinang sabi ko at saka naupo na.

Agad kong binura sa Isip ko ang nakita tapos tinampal tampal ang noo ko. "You didn't see anything right?!" gulat at nanlalaki ang mga amta niyang tanong hindi lang yon pati mukha niya ay tuluyang nangamatis.

Agad kong hinawakan ang tenga dahil pakiramdam ko namumula yon. "W-wala." sagot ko tapos tumayo na.

"Umalis na tayo sa kwartong ito, may sumpa!" nababalisang sabi ni Mia tapos mabilis na Kinuha ang Bag at saka siya nagsapatos at saka naunang lumabas nang Kwarto.

Nang makalabas siya ay agad kong pinakiramdaman ang sariling puso na sobrang bilis nang tibok. "Tachycardia? May sakit ba akong ganun?! Arrhythmia?!" tanong ko sa sarili.

"Doctor Eeeeeel! Taraaaa naaaa!" nang marinig ang sigaw niya ay agad akong tumayo at saka lumabas nang kwarto then pagkalabas ko ay nakasalubong ko si Doctor Yasmine.

"B-bakit ang gulo nang buhok at damit mo?" agad kong inayos ang buhok ko pati ba ang damit.

"I guess Accident happens?" patanong na sabi ko pa.

"Ah.." di kumbinsido niyang sabi kaya naman tinignan ko si Mia na Himahagikgik kaya pinaningkitan ko siya nang mata.

Sinabi ko sakanya nang walang tunog ang PATAY KA SAKEN MAMAYA. kaya naman mas tumawa siya kaya naman inexcuse ko na ang sarili ko at mabilis siyang pinuntahan.


√√√√

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro